A Complicated Love

Chapter Thirty Three

Maxine's pov

I'm smiling like a fool when I woke up, I didn't even mind the throbbing of my head. I turn around to greet her a good morning when I saw that the bed is empty. I arch my eyebrows and look around the room.

"Tiarra?" Tawag ko at bumangon sa kama. Walang sumagot sa'kin kaya naisip ko na baka nasa baba siya. I shrug and go straight to the bathroom to do my morning routine, when I'm done I quickly went downstairs...but my smile fades when the kitchen is empty.

"Tiarra?" I tried to call her name again but no one answered. I sigh and sat down on the couch. I picked up my phone and dialed her number, it rang for a few seconds bago dumiretso sa voicemail.

"Oh fuck!" I whisper yell and tried to call her again a few time but it's still the same hanggang sa hindi ko na talaga ma contact ang phone niya.

Sa sobrang yamot ko ay naihagis ko yung cellphone ko kung saan kaya nabasag ito.

"Hey, what's the matter couz?" Tanong ng kung sino kaya irita ko siyng nilingon. It's Saph.

"What are you doing here? How did you get here?" Inis kong tanong dito.

"Oh..Ahm, Tiarra called me. Pinapunta niya ako dito para bantayan ka daw, she even told me na pakainin ka daw ng breakfast bago ka uminom ng gamot. Sabi niya din na kumbinsihin kitang wag munang pumasok sa trabaho at mag pahinga ka muna. She really cares about you Maxine and she is so swee--"

"Where is she?" Putol ko sa kaniya ng marinig ko na ang lahat ng pinapasabi ni Tiarra.

"Umuwi na, may pasok daw siya.." Sagot niya at hinila ako papunta sa kusina.

"Here, kain na tapos andito yung gamot sa sakit ng ulo. Sabi niya tatawagan ka daw niya after ng klase ata niya." Nag iiisip nitong saad kung tama ba ang pinapasabi sa kaniya or hindi.

"Really?" Parang batang kong tanong, I don't know why my irritation vanished that quickly and all I feel is excitement.

"Uh huh, kaya sundin mo mga bilin niya ha." Tugon nito at ginulo pa ang buhok ko na parang bata lang ang pinag sasabihan. Agad ko namang hinampas ang kamay niya.

"Isang hawak mo pa sa'kin puputulin ko yang kamay mo." Mataray kong turan sa kaniya. Agad naman siyang lumayo sa'kin at ngumuso.

"Napaka brutal mo, sumbong kita kay Tiarra eh." Pag mamaktol nito. Tinaasan ko naman siya ng kilay.

"Sumbong mo, samahan pa kita eh." Irap ko sa kaniya at nag simula ng kainin ang inihanda saking almusal ni Tiarra.

It's a simple breakfast, pritong itlog, bacon, and toasted bread tsaka coffee. Common breakfast pero para sa'kin sobrang napaka special nito. I ate it with a smile on my face and didn't even noticed na naubos ko na pala itong lahat.

"Wow, Hindi man lang nag tira. Gutom na gutom ka ghurl?" Taas kilay nitong tanong sa'kin. Inirapan ko lang siya.

"Kala ko ba para sa'kin niluto ni Tiarra to? Ba't kita titirhan?" Pag tataray ko dito at inubos ang coffee ko bago ininom ang gamot ko.

"Tsk. Whipped." Bulong nito pero rinig ko naman kaya pinitik ko ang tenga niya.

"Aray! Inaano ka ba?"

"Pag bubulong ka kasi siguraduhin mong hindi ko maririnig." Taas kilay kong sagot sa kaniya. Inirapan niya naman ako.

"Hindi ko kasalanan na sobrang talas ng pandinig mo."