Meaning Of Love [Completed]

part (17)

" နင္ျပန္လိုက္သြားေနာ္ ေရွာင္လုဟန္..."

"ဒါမမနဲ႔ မဆိုင္ပါဘူး..."

"နင္ျပန္လိုက္သြားလို႔ ငါေျပာေနတာေနာ္ နင္မရိွမွ ေအးမွာ
နင့္ေၾကာင့္ နင့္ေၾကာင့္ ဘြားကငါ့ကိုဂရုမစိုက္ခဲ့တာ ငါနင့္ကို
အၿမဲမနာလိုျဖစ္ခဲ့ရတာ ေရွာင္လုဟန္ရဲ႕.."

"....."

"မၾကည့္နဲ႔..အဲ့မ်က္လံုးေတြနဲ႔ငါ့ကိုလာမၾကည့္နဲ႔...မုန္းတယ္
နင့္ကိုငါ အေသမုန္းတယ္...လူတကာကို သနားေအာင္
ျမဴစြယ္တတ္နဲ႔ နင့္မ်က္လံုးေတြနဲ႔ ငါ့ကိုလာမၾကည့္နဲ႔..."

ေအာ္လိုက္တာမို႔ ကိုယ္ေလးတုန္သြားကာ လန္႔သြားမိေလ
သည္။ ဒီအိမ္ထဲမွာ သူနဲ႔မမ နွစ္ေယာက္ထဲလား တစ္ေယာက္
ေယာက္လာပါအံုးလား..ဒီလိုပံုစံျဖစ္ေနတဲ့ မမကို သူေၾကာက္
မိတာအမွန္ေပ။ မ်က္လံုးေတြနီရဲကာ သူစိမ္းတစ္ယာက္နဲ႔
ေတာင္တူေနသည္။ အနားတိုးလာတာမို႔ ေျခလွန္းေတြ
ေနာက္ဆုတ္ရပ္မိေနေလသည္။

" မမ....နင္ဘာလုပ္တာလည္း..."

"နင့္ကိုသတ္မလို႔ေလ....နင္မရိွမွ ဟြန္းကငါ့ကိုျပန္ႀကိဳက္
မယ္လို႔ေျပာတယ္...ဟား...ဟား...ဟား...
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဟြန္းကိုမယံုခဲ့လို႔ နင့္ကိုပစ္သြားတယ္မလား"

" မွားေနၿပီး နင္ထင္တာလြဲေနၿပီး ငါကိုကုိ႔ ကိုေနာက္ဆံုးခ်ိန္
ထိယံုၾကည္ခဲ့တာ...ငါနဲ႔လမ္းခြဲလည္း  ကိုကိုကနင့္ကိုျပန္ ျကိဳက္မယ္ထင္ေနတာလား..."

"အာ့..."

"နင္ဆိုတာ လူ႔ေလာကထဲမေမြးဖြားလာခဲ့ရမွာ ငါပိုင္ဆိုင္တာမွန္သမ်ွ နင္လုယူခဲ့တာႀကီးဘဲ နင္ေသရမွာ ..နင္ေသမွေအးမွာ "

"အာ့...မမ..."

လည္ပင္းကို အတင္းလာညႇစ္ထားတာမို႔ စကားေျပာဖို႔မေျပာနဲ႔အသက္ရွဴဖို႔ေတာင္ ခက္ခဲလာရသလိုပင္။ လက္သည္းခြၽန္
ေတြနဲ႔ ေမးရိုကို ကိုင္ကာ ပါးကိုလာဆြဲကုတ္တာမို႔ ပူခနဲျဖစ္
သြားရင္ စပ္ဖ်င္းဖ်င္း ခံစားခ်က္က မ်က္ရည္၀ဲလာတဲ့အထိပင္

လည္တိုင္ကို အတင္းညႇစ္ထားတာမို႔အသက္ရွဴရခက္ခဲလာကာ မ်က္လံုးေတြ ေ၀၀ါးလာရင္း အေမွာင္က်သြားကာ ေနာက္
ဆံုးသူ ဘာဆိုဘာမွ မသိေတာ့ေပ။