Meaning Of Love [Completed]

part (9)

ေဒါက္ ! ေဒါက္ !

စာၾကည့္ေနရင္း တံခါးေခါက္သံၾကားတာမု႔ိ ဖက္လက္စ
စာအုပ္ကို ခ်ကာ တံခါးဖြင့္ေပးလိုက္တယ္ဆိုရင္ဘဲ တံခါး
၀မွာ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးရပ္ေနေသာ ဟန္ကို ေတြ႕တာမို႔ ဆယ္ဟြန္း
၀မ္းသာသြားရေလသည္။ ေရခ်ိဳးထားတာမို႔ထင္ မ်က္နွာေလး
ကၾကည္လင္ေနကာ နွာေခါင္းလံုးလံုးေလးက ဆြဲညႇစ္ခ်င္စရာ
ေလးပင္။ဆံပင္နွဖူးေရွ႕ခပ္အုပ္အုပ္ေလးနဲ႔ တီရွပ္ဖားဖားအနီေရာင္ေလးကို၀တ္ထားကာ ဒူးေလာက္ေဘာင္းဘီ အျဖဴေရာင္ေလးျဖင့္ တကယ့္ကေလးေလးလိုပင္ တံခါးေရွ႕ရပ္ၿပီး စာအုပ္ေလးပိုက္ထားတာမို႔

"ေျပာစရာရိွလို႔လား ..ဟန္.."

"ဟုတ္..ကိုကို႔ ကိုစာေမးခ်င္လို႔.."

ခ်စ္သူေတြျဖစ္သြားျကေတာ့လည္း ကိုကိုက လုဟန္ကို ဂရုစိုက္ပါသည္။ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္မုန္႔ေတြတကူးတကလာပို႔တက္သလိုညေနက်ဴရွင္တက္ရင္လည္း လာႀကိဳၿမဲပင္။အသည္းယားလို႔ဆိုကာ ပါးေလးနမ္းတာကအစ ခြင့္ေတာင္းတာမို႔ လုဟန္ ကိုကို႔ကို ခ်စ္ရေလသည္။

အခုလည္း မနက္ျဖန္စာေမးမွာမို႔ Maths
တြက္ေနရင္း ဉာဏ္စမ္းပုစာၦေတြကို မတြက္တတ္တာမို႔
လာေမးရတာေလ ဒါကို ကိုကိုက တံခါးဖြင့္ထဲက လုဟန္ကို
ၿပံဳးၾကည့္ေနတာမို႔ ေနရခက္ေနေလသည္။ အို ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္
ကိုကိုက ငါ့ခ်စ္သူဘဲေလ ေတြးရင္းၾကည္ႏူးရပါသည္။

လုဟန္ ကိုကို႔ ကိုခ်စ္ပါသည္။ ဘယ္အခ်ိန္ကလည္းဆိုရင္
ေတာ့ ေျဖစရာမရိွပါေလ။ အခ်စ္ဆိုတာ အေနနီးစပ္ရင္း
တစ္စိမ့္စိမ့္နဲ႔ရင္ထဲျဖစ္တည္လာတာမ်ိဳးဘဲလား မေတြးတတ္ပါ
ဖြင့္ေျပာတဲ့ေန႔က ေက်ာင္းျပန္တက္ေတာ့ ေျဗာင္ကိုအေၾကာင္းစံုေျပာျပလိုက္ေတာ့ ေျဗာင္က မင္းလည္းအကိုဆယ္ဟြန္း
ကိုခ်စ္ေနတယ္ဆိုၿပီး ေျပာခဲ့တာမို႔ ကိုယ့္ဘာသာ ျပန္စဥ္းစား
ရင္း အေျဖျပန္ေပးလိုက္တာပင္။တကယ္ဆိုသူတို႔နွစ္ေယာက္ရဲ႕ႀကံဳေတြ႕ ဆံုဖက္ခ်စ္သူျဖစ္ခဲ့တာက ေစာလြန္းခဲ့သည္
မဟုတ္လားေလ...

"ညစာစားၿပီးၿပီလား..ဟန္ "

ညဘက္က်ဴရွင္ကျပန္လာထဲက အေပၚေျပးတက္သြားကာ ညစာဆင္းစားတာမေတြ႕တာမို႔ စိုးရိမ္စြာေမးလိုက္ရေလ
သည္။