Ölünce Sevemezsem Seni <𝓣𝓪𝓶𝓪𝓶𝓵𝓪𝓷𝓭ı>

ÖSS~4

Sormadın hiç neredeyim diye
Ben eski güzel günlerdeyim

Furkan sinirle yanımdan geçip gittiğinde hiçbir şey söylememesi iyi mi yoksa kötü mü oldu anlayamamıştım. Sinirinin sebebini bilmiyordum ama tahmin etmek çok da zor değildi. Sinirliyken üzerine gitmemek daha iyi olur düşüncesi ile sınıfa girip kızların yanına oturdum. Derya da dersi henüz başlamadığı için buradaydı ve bu bana avantaj sağlıyordu. En azından tek seferde anlatabilecektim.

"Günaydın kızlar."

"Günaydın."

"Efdal'e yakalandın dimi ondan uzun sürdü gelmen?"

Deniz'in sorduğu soruyla dudaklarımı dişleyip nasıl bir açıklama yapacağımı düşünmeye başladım.

"Hıhı yakalandım."

"Ay vallahi sıktı bu çocuk. Polise gidelim Arsen."

"Olmaz."

"Niye olmaz? Sapık gibi seni takip edip duruyor. Her gün haberlerde neler okuyoruz Arsen, bence de en iyisi polise gitmek."

"Evet, hem seni çok rahatsız ediyor."

Derya ve Nehir de Deniz'e katıldıklarında başımı iki yana sallayıp bir anda söyledim ağzıma geleni. Alıştıra alıştıra söylemeyi beceremeyeceğime emindim.

"Biz Efdal ile birlikteyiz."

Kendimi gelecek tepkiye hazırlamaya çalışırken kızlar bir süre boş boş birbirlerine bakmış sonra da kahkahalarla gülmeye başlamışlardı.

"Ay hiç güleceğim yoktu."

"Allah iyiliğini versin Arsen."

"Şaka yapmadım."

Derya ve Deniz'e ciddi bir şekilde bakarak cevap verdiğimde ilk önce doğru söyleyip söylemediğimi anlamak istercesine dikkatle yüzümü incelemiş sonra da gözlerini kocaman açmışlardı.

"Ne?"

"Ne demek birlikteyiz?"

"Sen ne dediğinin farkında mısın Arsen?"

"Kızlar biliyorum çok ani oldu ama -"

"Ama ne Arsen? Sen aklını mı kaçırdın? Hı?"

"Ya siz düne kadar bu çocukla Tom ve Jerry, Sylvester ve Tweety gibi değil miydiniz?"

"Arsen sen her gün bu çocuktan bıktığını, kurtulmak istediğini söylemiyor muydun? Ne ara ne değişti?"

Yüzlerinde o kadar sinirli bir ifade vardı ki bir an aklımda olan söyleyeceğim her şey uçup gitti. Onları ikna etmem gerekiyordu. Ilımlı yaklaşmalıydım çünkü haklılardı. Benim iyiliğimi düşündükleri için onlara kızamazdım ve yeterli açıklamayı yapamazsam şüphelenirlerdi.

"Kızlar baktım bu çocuğun peşimi bırakacağı yok, ben de istediğini yapayım dedim. Hem belki onunla sevgili olursam hevesi geçer ve bu sefer o benden bıkar hı?"

"Dalga mı geçiyorsun sen bizimle?"

Derya'ya bakarken söylediğim şeyin yanlışlığını fark edip kıvırmaya çalıştım. Bu şekilde ikna olmazlardı ki. Hem onlara bir şekilde Efdal'i sevdirmeliydim.

"Ya kızlar Efdal bunca zaman peşimi bırakmadıysa gerçekten seviyor olmalı. Kimse aptal bir hoşlantı ya da saçma bir takıntı için birinin arkasından bu kadar koşmaz. Hem Efdal'in şimdiye kadar bana bir zararı da dokunmadı."

"Emin misin?"

"Tamam kıskançlıkları biraz insanı sinir eden boyuta ulaşıyordu ama bunu halledeceğim, söz veriyorum. Efdal'e bir şans vermeye değmez mi sizce de? Ne kaybederim ki?"