Ölünce Sevemezsem Seni <𝓣𝓪𝓶𝓪𝓶𝓵𝓪𝓷𝓭ı>

ÖSS~6

Keşke kimsesiz kalsak
heryerde biz olsak
Ama yine de seninleyken
dünya bile dar

Efdal'in elini tutmuş bir şekilde banklara ilerlerken içimden kızların hiçbir şeyi sorgulamaması için dua ediyordum. Efdal'in hasta olduğunu onlara açıklayacaktık ve bu durumun birlikteliğimiz ile aynı döneme denk gelmesi şüphe uyandırıcı olabilirdi.

"Selam kızlar."

"Sen böyle seslendiğinde hoşgeldin Selena diyesim geliyor."

Deniz'e göz devirdikten sonra banka oturup elinden tuttuğum sevgilimi de yanıma çekiştirdim. Kızlar üçlü olarak karşımızda oturuyordu ve bu tam olarak bir sorgu dizilişiydi.

"Merhaba kızlar."

"Merhaba enişte."

"Selam eniştecim."

"Merhaba enişte bey."

Arkadaşlarımın ona enişte demesi o kadar hoşuna gitmişti ki yüzünü kocaman bir sırıtış kaplamış ve horoz gibi kabarmıştı. Onun bu haline gülüp, bir süre araya girmeden ,arkadaşlarım ve Efdal arasında oluşan diyaloğu dinledim. Onların birirleri ile kaynaşması içinde bulunduğumuz durumu daha kolay hale getirirdi.

"Ya enişte bir de sen anlatsana. Nasıl sevgili oldunuz? Arsen hep geçiştirdi."

"Kızlar ben işimde,gücümde, kendi halimde çalışıyordum. Sonra kapı çaldı, bir de ne göreyim? Arsen gelmiş. Merhabalaştık, biraz sohbet ettik. Sonra Arsen benden numaramı istedi. Kızlar ben öyle herkese numaramı veremem. O yüzden sorguladım. Önce bir amacını öğreneyim dedim. Seninle takılmak istiyorum, biraz vakit geçirelim dedi. Bana dedi, bana! Dedim ki; Arsen'cim olmaz, ben senin bildiğin erkeklerden değilim. Arsen de baktı ki beni o şekilde elde edemeyecek, benim niyetim ciddi dedi. Yavuklum ol, ilerde de çocuklarımın babası evinin direği ol dedi. Ben bir şaşırdım, bir şok oldum. Dedim ki; Arsen Hanım sen daha düne kadar beni istemiyordun. Noldu? Kızlar Arsen bir yalvarmaya başladı ki görmeniz lazımdı. Ben ettim sen etme Efdal. Çok pişmanım Efdal. Gözümün önünde ki pırlantayı görememişim Efdal. Nolur bana bir şans ver Efdal. Daha neler neler söyledi de utanmasın diye ben anlatmıyorum. Yüzünde ki mahçup,aşık ifadeye dayanamadım kabul ettim. Dedim ki hadi bir deneyelim bari. Şimdi kara sevdadan yataklara falan düşer gencecik kız, yazık. Bu da sevinçten boynuma atladı. Sarılmalara, şapur şupur öpmelere doyamadı. Normalde asla izin vermezdim ama ben onun artık namusuyum ya ondan ses etmedim. Annemle,babamla da tanıştı zaten. Okul biter bitmez de bana nikahı basacakmış. Hepinizi bekleriz."

Kocaman açılmış ağzımla yanımda ki üç kağıtçının anlattığı palavraları dinlerken karşımda ki arkadaşlarımın da benimle aynı derecede şaşırdığını hissedebiliyordum.

"A-Arsen mi dedi bunları?"

"Evet."

"Bizim Arsen?"

"Aşk insana her şeyi yaptırır kızlar."

Ciddi bir şekilde kızları onaylaması o kadar gerçekçiydi ki bir an ben bile kendimden şüphe etmiştim. Aklımın başıma gelmesiyle elimi kaldırıp sertçe karnına geçirdim.

"Ben bunları ne ara yaptım dümenci? Bir de pişkin pişkin gülüyor. Demek ben sana yalvardım, şans istedim öyle mi Efdal? Görürsün sen."

Tamam ayağına kadar gitmiş hatta sevgili olmayı ben teklif etmiş olabilirim ama kesinlikle bu şekilde değil.

"Yalan mı güzelim? "

"Yalan. Ya iyi ki başka bir şey yapmadım,kırk yıl dilinden kurtulamazmışım. Bunca zamandır peşimden koşan sendin hatırlatayım. Bakalım kim şans için yalvarıyor bundan sonra."