"ခန္႔...ကိုယ္ေရာက္ၿပီ"
screen ထက္ေပၚလာသည့္ ကိုကို႔အား ကိုခန္႔မ်က္ေစာင္းေတြသာ လွိမ့္၍ ထိုးခ်သည္။
"ေဟ့ အာတာပူစီေလး..ျပံဳးျပပါဦး"
သူ႔အား အမ်ိဳးမ်ိဳးေခၚတတ္သည့္ ကိုကို႔ေၾကာင့္ ေခါင္းအုံးခု၍ ေမွာက္ယက္ကေလးလွဲေနရာမွ ေခါင္းအုံးထက္ မ်က္ႏွာေမွာက္ခ်၍ ျပံဳးမိသြားသည္။
"အသဲေလး..စကားျပန္ေျပာပါဦး"
"ခုမွ လာမေခ်ာ့နဲ႔..ထားတုန္းက ထားသြားၿပီး"
ကိုကိုက ႏွဳတ္ခမ္းေဘးအစြန္းေတြခ်ိဳင့္ဝင္သြားေအာင္ထိ ျပံဳး၍ သူ႔အားေငးၾကည့္ေနသည္။
"ဟိုတယ္ခန္းက အဆင္ေျပရဲ႕လား"
"ေျပတယ္ ေဘဘီ..ရွယ္ပဲ"
ကိုခန္႔ေမးသည္ကို ေျဖကာ အခန္းကိုပါ လွည့္ပတ္ကာ ျပလာသည္။ လိုက္ကာစအား ဆြဲဖြင့္ျပေတာ့ စင္ကာပူ၏ ျပယုဂ္ ျဖစ္ေသာ Merlion ကိုပင္ လွမ္းျမင္ေနရသည္။
"ကိုကို..view ေကာင္းတယ္ေနာ္..Merlion Park နားမွာလား..မိုက္တယ္ မိုက္တယ္"
ကိုခန္႔က စံတုေနာက္ရွိ view ကိုသာ စိတ္ဝင္တစား ၾကည့္ေနေသာ္လည္း စံတုမွာေတာ့ သူ႔ေကာင္ေလး မ်က္ႏွာကိုသာ ေငးေမာကာၾကည့္သည္။
ထားခဲ့သူနဲ႔က်န္ခဲ့ရသူမွာ ထားခဲ့ရသူက ပို၍လြမ္းရသည္။
ခ်စ္သူႏွစ္ေယာက္ အေတာ္အတန္ၾကာသည္အထိ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္ကာ စေနာက္က်ီစယ္ရင္း ခ်စ္စကားဆိုခဲ့ၾကသည္။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"ယပိုင္ ဘာတဲ့လဲ"
ဆိုင္ထဲျပန္ဝင္လာသည့္ ယပိုင့္ေဘးသို႔ သူငယ္ခ်င္းသုံးေယာက္ စုျပံဳလာသည္။ စိုင္းခမ္းက အိေျႏၵမပ်က္ေသာ္လည္း သိခ်င္ေနသည္မွာ သိသာစြာပင္ ယပိုင့္အား ၾကည့္ေန၏။
"ေနယပိုင္ပါကြ! ရြာမွာ ဒီပါးစပ္ေလးနဲ႔ပဲ မင္းတို႔သူႀကီးကို လွိမ့္လာတာ..ၿမိဳ႕သူေတြေလာက္ကေတာ့ ေအးေဆးပါ"
"ဒါဆို ရတယ္တဲ့လား"
သာထူးမွ သိခ်င္ေဇာႀကီးစြာ ေမးလာ၍ ယပိုင္ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္။
"ယပိုင္..မင္းတကယ္ ဇီးသီးနက္မန္းပဲ"
ေအးထြန္းကလည္း လက္မတေထာင္ေထာင္ျဖင့္ သူအားခ်ီးက်ဴးလာသလို အျပံဳးရွားသည့္ ရွမ္းသားေလး စိုင္းခမ္းမွာလည္း ေခါင္းတခါခါျဖင့္ ျပံဳးေနသည္။
YOU ARE READING
ရြာေဇာ္၏ ခ်စ္ဒုကၡ (ရွာဇော်၏ ချစ်ဒုက္ခ) Complete
Teen Fictionကေလးဆိုေပမဲ့ ရြာေဇာ္ရဲ႕ အခ်စ္ကေလး။ ကလေးဆိုပေမဲ့ ရွာဇော်ရဲ့ အချစ်ကလေး။
