ခပ္တည္တည္နဲ႔ ေခါင္းစဥ္တပ္ခ်လိုက္တာ all about fiction တဲ့။
ဆိုေတာ့ကာ ရြာေဇာ္၏ ခ်စ္ဒုကၡကို စေရးျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္းက စမယ္ဗ်ာ။
ယပိုင့္အတြက္ ေက်နပ္သူရွိသလို၊ မေက်နပ္သူရွိတယ္။ ေသခ်ာတာေပါ့။ ဒါက စာဖတ္သူရဲ႕ အခြင့္အေရးပဲ။ အေတြးေတြတူေနရင္ ေလာကႀကီးက ပ်င္းစရာေကာင္းမွာလို႔ ကၽြန္ေတာ္ေျပာဖူးသလိုေပါ့ဗ်ာ။
ကၽြန္ေတာ္ ဇာတ္သိမ္းကို ေတြးမိၿပီးမွ ဇာတ္လမ္းကို စတာပါ။ ဆိုလိုတာက အဆုံးသတ္က ကၽြန္ေတာ့္အေတြးေတြကို တံခါးလာေခါက္ခဲ့လို႔ စတင္ျခင္းျဖစ္လာတာ။
ၾကားျဖတ္ဝင္ေျပာဦးမယ္။
(စံတုနဲ႔ခန္႔ရဲ႕ moment အခ်ိဳ႕က ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ရည္စားေဟာင္းေကာင္မေလး ခ်စ္ခဲ့ၾကတဲ့ အျပဳအမူအခ်ိဳ႕ကို စု၊တု၊ျပဳ ထားတာ။) နည္းနည္းေတာ့ နာက်င္ရတာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ေဝးသြားၿပီ။
ကၽြန္ေတာ့္ကို comment ကေန ေမးထားတာေတြ ရွိတယ္။
"ခန္႔က ဘာလို႔ ယပိုင္နဲ႔တြဲတာလဲ"
ကၽြန္ေတာ္ေျဖမယ္ေနာ္။ မသိရင္ ကိုယ္တိုင္ေမး ကိုယ္တိုင္ေျဖ အင္တာဗ်ဴးဝင္ေနရသလိုပဲ။ ဟဟ။ just kidding
မန္က်ည္းပင္ေပၚမွာ ခန္႔ေျပာတဲ့စကားကို မွတ္မိၾကလား။ "မေျပာလိုက္ပါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္အစ္ကို႔ကို ဒီအခ်ိန္ေလးပဲ လိုအပ္တာ"တဲ့။
စံတုကို ဆုံးရွဳံးရတဲ့အခ်ိန္မွာ တြယ္ညႇိအားကိုးစရာ ယပိုင္ပဲရွိခဲ့လို႔ ေနမွာပါ။ ေနာက္တစ္ခု Ending part မွာ ခန္႔ေျပာထားပါတယ္။ သူကိုယ္တိုင္ ယပိုင့္အေပၚ စိတ္ယိုင္မိတယ္လို႔ ထင္ေယာင္ထင္မွား ျဖစ္ခဲ့တယ္လို႔။
ဒီေလာက္ဆို နည္းနည္းနားလည္သြားမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္ခင္ဗ်။
ယပိုင့္ရြာျပန္တဲ့ အေမးအတြက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္မွာ အေျဖမရွိဘူး။ ဒါ ယပိုင့္ေရြးခ်ယ္မွဳပဲေလ။ အဟဲ။ လူလည္က်တာ မဟုတ္ဘူး။
ခန္႔ကို ယပိုင္က သိပ္ခ်စ္တာကိုဗ်။
ေျပာင္းလဲတတ္တဲ့ အခ်စ္တစ္ခုကို ၾကံဳေတြ႕ရခဲ့ရတဲ့ ကၽြန္ေတာ္က မေျပာင္းလဲတတ္တဲ့ အခ်စ္ေတြ ရွိေသးတယ္ဆိုတာကို ေရးၾကည့္ခ်င္႐ုံပါ။
YOU ARE READING
ရြာေဇာ္၏ ခ်စ္ဒုကၡ (ရွာဇော်၏ ချစ်ဒုက္ခ) Complete
Teen Fictionကေလးဆိုေပမဲ့ ရြာေဇာ္ရဲ႕ အခ်စ္ကေလး။ ကလေးဆိုပေမဲ့ ရွာဇော်ရဲ့ အချစ်ကလေး။
