Sweet but PSYCHO [Completed]

•17•

- Эцсийн амьсгал хүртлээ хайрлая...

***

Харин тэр үед намайг сүүлчийн удаа үнсэж өгөөрэй.

***

Юу гээч?

     Энэ бүхэн зүгээр л У Сэүний тохуурхал байсан юм билээ.

     Тэр аав руу утасдаад багахан сүрдүүлээд л нөгөө нууц үгээ авчихсан. Зүгээр л... Зүгээр л... Тэр намайг зовоохыг хүссэн. Түүндээ ч хүрсэн.

     Энд ирээд хэр удсанаа мэдэхгүй юм.

     Эргэн тойрон бүдэг, бадаг харагдах агаад би Жонгүгийг ч олж харж чадахгүй байлаа.

"Жонгүг?"

Тэр энд байх ёстой...

"С..Сэра..."

Түүний тасалдсан хоолой зүрхийг минь зүсч, нулимс урсах шахахад сандалны ард хүлээтэй байгаа гаранд минь нэг зүйл мэдрэгдэв.

Жонгүг байна...

     Тэр миний ард байгаа юм байна шүү дээ.

Биднийг хоёр тийш нь харуулаад суулгачихсан бололтой.

"Амлая... Бид аврагдана."

     Жонгүг хариу хэлсэнгүй. Тайвшруулахыг хичээсэн юмсан...

"Жонгүг-а... Яагаад юу ч хэлэхгүй байгаа юм?"