Төгсгөлийн хэсэг

499 58 10
                                    

Надтай уулзснаа дараа зүрх нь эргээд цохилсон гэнэ ээ? Ээж л үүнийг хийдэггүй юм бол боломжгүй шүү дээ хэмээн бодолд автах зуур ард минь хэн нэгэн ирсэн байгааг мэдэрлээ.

"Та хийсэн үү?" хэмээн асуухад зөөлхнөөр толгой дохино.

"Чамайг явах гэж байгаа гэж сонссон юм. Явах гэж байхад чинь хүүг чинь энд үлдээчихвэл муухай биш гэж үү?" хэмээн хоёул хөнгөхөн инээлдэцгээнэ.

"Би дараа төрөлдөө
төрөхгүй байх"

"Тэр хөгшин толгой тэгж байна уу? Чи тэгээд итгэсэн гэж үү? ххх Надаас илүү гэрна ч гэнэ үү нэг жаахан хүүхдийн тоглоом шиг л юм яриад явж байсан даг. Ямартай ч битгий элдэв бусын зүйлд санаагаа зовоогоод бай"

"Ачлалгүй хүү байсанд
уучлаарай ээж ээ"

"Би чамд бас нэг бэлэг бэлдсэн. Намайг хоёрын тоонд дуртайг мэднэ биз дээ. Эхнийх нь Жаён. Хоёр дахь нь, тэр дэлхийд чамд махан биеийн аав ээж, найз нөхөд бас гэргий хүү чинь байгаа. Үхчихсэн хүн босоод ирвэл.... Ямартай ч тэр бүхнийг хар дарсан зүүд болгоод чамайг буцаан явуулахаар төлөвлөчихсөн байгаа"

"Болж байгаа хэдий ч хүүг минь
өөрөөсөө илүү хайрлаж өсгөсөн
Тэхён ахыг ингээд орхичихож~.."

"Мэдэж байна аа, би Тэхёнд бэлэг бэлдчихсэн байгаа болохоор санаагаа битгий зовоо. Үнэхээр ачийг нь хариулах бэлэг шүү"

"Баярлалаа ээж ээ, хааяадаа
уулзах байх тийм ээ. Одоо нэг хүнтэй уулзчихаад явахгүй бол болохгүй нь"

гэсээр салах ёсоо хийж гүйцэтгэнэ.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"Чи ч гэсэн хүн болж амьдран гэж үү Хэсү?"

Гайхалтай~

"Гэхдээ яагаад охин тэнгэрийнхээ ажлыг~.."

"Хүний ертөнцөд хоночихсон. Дүрэм бол дүрэм шүү дээ. Яаж ч байсан энд хонох ёстой байтал... Ой санамж арилгана гэсэн болохоор уулзсан ч танихгүй байх. Уучлаарай"

Харин ч боломж олдож байхад чинь

"Чи эмч болно гэсэн мөрөөдөлтэй байсан байх аа. Харин ч сайн юм болж. Би одоо явах хэрэгтэй боллоо. Баяртай, биш ээ дараа дахин уулзъя" гэсээр биенийгээ тэврэн салцгаалаа.

{H̶e̶c̶a̶t̶e̶} ||ʲʲᵏ ☆Where stories live. Discover now