Compilation of writings

Be Good

"Be good"

  I'm Lexy and I used to work as a crew sa isang restaurant. Hindi masiyadong kilala pero maraming tao palagi. The kitchen is not allowed na pasukan Ng mga crew. Hindi ko Alam Kung bakit . Until isang araw may isang customer na nag wala as in nag basag at sumuka suka pa sa table dahil nakakuha ng isang hibla ng buhok .

      Dahil sa pangyayari lumabas si Miss Evans ang owner ng restaurant.  Nakasuot siya ng black dress at silk ang ginamit na tela Kaya animo'y may hangin na sumasagi sa kanyang mapuputing hita sa kanyang bawat hakbang.
Mas nangibabaw siya dahil sa napakaputing kulay ng kanyang balat at itim na itim na buhok . Nakuha Niya ang atensyon ng lahat pati na rin ng customer na nagwawala kaya natahimik ito .

       Sa paglapit Ni Miss Evans, Hinaplos Niya ang likod ng galit na customer sabay sambit "Let's talk after our operation hours, bibigyan ko po kayo ng refund at libreng pagkain exclusive for you . " At umismid sa amin ang customer. Pagkatapos naman ay pinalitan ni Miss Evans ang nakapaskil sa restaurant na open at ipinalit Ang "Sorry we're close" .

        Nang mawala na ang mga customer natira na lamang ang nagwalang customer. Pinaghanda sila ni Miss Evans ng mga putahe na ngayon ko lamang nakita. Parang fiesta sa dami . Sabay lapag nang sampung bundle ng tig-iisang libo na pera na siyang nagpaluwa talaga sa mata ko .

        "Kung ganito ba naman kayo ka bait at ka linis hindi ako magagalit. Kulang nga iyan Kung sakaling nalason ako at Ang asawa ko . " Muling pagrereklamo ng customer. "We're truly sorry ma'am sa mga nangyari. But you're way of complaining is not right. Dapat naging mahinahon kayo . At Hindi niyo ipinahiya ang crew ko ." Miss Evans smirked Sweetly . "Ito ang ginagawa ko sa mga customer na katulad niyo. " Dagdag ni Miss Evans.

"What do you mean?!" . Muling sigaw ng customer . "Nilason mo kami?!! " . Muling sambit bago pa man bumulagta sa sahig.

"Hindi Madam, may pampamanhid ang mga. Kinain niyo para Hindi kayo makaramdam mamaya kapag pinakatay ko kayo sa mga butcher namin sa kitchen. We served human meat here kaya mabenta ang restaurant ko . At ang mga katulad niyong tao ang pinaka masarap na katayin . Thank you for coming . See you soon. And goodnight" . Sabi Ni Miss Evans sabay bukas Ng pintuan ng kitchen at lumabas Ang dalawang maskuladong lalaki at kinuha ang katawan ng mag-asawa .

Nilapitan ako ni Miss Evans at binigyan ngisang bundle na tig-iisang libo na pera . Sabay bulong ng "Take it, and keep your mouth shut. You look so sweet and kind naman . Pero I'm telling you , once na makalabas ito sa media . Ikaw at ang buong angkan mo ang isusunod kong ipapakatay . " Napalunok ako ng laway at nanlamig sa mga sinabi Niya. "Pero dear, maging masunurin ka Lang sa pagtago ng lihim ng restaurant ko . Promise yayaman ka dito . 100,000  monthly is too much para sa sweldo ng isang waitress."

Kaya naman inilihim ko na lamang ito .

(Mga huling kwento ni Lexy Martinez bago siya mawala.)

Nagmamahal,
        Miss Dorothy Evans

-end