უკვე ძალა გამოცლილი მიწაზე ვეცემოდი როდესაც ვიღაც მომიახლოვდა და ხელში ამიტაცა ...ის არც ვლადი არ იყო არც მამა და არც იკა ვინ ვინ არის?
გავითიშე...
გონს ისევ საწოლში მოვედი ჩემს მშობლებს ექიმი ესაუბრებოდა ..
-მას ახლა წყნარად ყოფნა სჭირდება არანაირი სტრესი.. და რაცმთავარია უნდა იკვებოს სწორედ!
-ექიმო რა სჭირს ჩემს შვილს?(მამა)
-ძალიან დიდი სტრესი გადაიტანა და მისმა სხეულმა ვერ გაუძლო ამას..
-ანუ სერიოზული არაფერია ხომ?(დედა)
-კი დედა მამა კარგად ვარ ეხლა შეიძლება ავდგე და ჩემი საქმრო მოვინახულო?!
-ქალბატონო იანა სანამ რაიმეს არ მიირთმევთ ლოგინიდან ადგომის უფლებას ვერ მოგცემთ..
-რადროს ჭამაა ჩემი საყვარელი ადამიანი იქ სიკვდილს ებრძვის!
-თქვენც თუ არ მიირთმევთ არანაკლებ მდგომარეობაში აღმოჩნდებით ასერომ უნდა იკვებოთ.
-დროებით დაგემშვიდობებით
-ნახვამდის ბატონო კობა გმადლობთ..
ეს ბებრუხანა ექიმი ნერვებს მიშლის!
როგორციქნა დედაჩემმა ძალით მაჭამა და უკვე წამოვდექი ფეხზე , მიშოს სანახავად გავეშურე ჩემებმა მის შესახებ არაფერი არ მითხრეს .. ასერომ ჩემით მომიწევს ყველაფრის გარკვევა! არ ვიცოდი სად მივდიოდი მაგრამ ვხვდებოდი რომ მასთან ძალიან ახლოს ვიყავი ამას ჩემი გული მკარნახობდა!
და აი ირაკლი რომელიც პალატასთან იდგა.. მას მივვარდი და მაშინვე კითხვები დავაყარე..
-მიშო სადაა როგორ არის? რახდება სახე რატომ ჩამოგტირის?!
-იანა მიშო აღარ არის..
ეს თქვა და ცრემლები წასკდა..
არ მჯერა მას არაფერი არ მოუვა არა!! ის კარგად არის! ჩემ თავს ვაჯერებდი ამ ყველაფერს მაგრამ ტყუილად ..ვტიროდი თავს ვერ ვიკავებდი.. თითქოს გული ამომგლიჯეს სხეულიდან! ვეღარაფეს ვხედავდი ჩემს გარშემო ..ირაკლიმ ხელი დამავლო და პალატაში შემიყვანა ..
