-ორი საშინელი წელი გავიდა რაც ჩემი პირველი სიყვარული ჩემს გვერდით აღარ არის,ბოდიშით რომ ვერაფერი ვერ გითხარით ....
ყველა სევდიანად შემომყურებდა მერე ისევ ნაიამ გაბედა და მითხრა.
-პირიქით მე ვწუხვარ რომ ვერ მიგიხვდი შენს გულში რა ტრიალებდა და მწუხარების დროს გვერდში ვერ დაგიდექით ,მაგრამ ის რომ დაიღუპა ......მაშინ მაინც როგორ ვერაფერს ვერ მიგიხვდით ეს მიკვირს როგორ ვერ შეგატყე ვერაფერი ვწუხვარ იანა ძალიან ცუდი მეგობარი ვარ..
ახლა დემემ დაიწყო... -იანა მართლა დიდი ბოდიში შენს გვერდით რომ არ ვიყავი მართლა..
ამდენი თავის მართლების მოსმენა ნამდვილად არ მინდოდა ასერომ დემეს სიტყვა შევაწყვეტიე..
-კარგით ახლა აღარ გვინდა ამ თემაზე საუბარი,თან როდესაც ის გარდაიცვალა(მთელი სიმძიმით წარმოვსთქვი ეს სიტყვა)მე ჩემ ბინაში გადავედი და არავისთან არ ვკონტაქტობდი მხოლოდ იკა თუ მომაკითხავდა კვირაში ერთხელ მასაც არ ვუშვებდი სახლში... მოკლედ რახან ყველაფერი გაიგეთ და გავერკვიეთ სჯობს წავიდეთ არა? იკა ჩემთან მოგიწევს ყავის დალევა , თორე ვლადი მომკლავს ალბათ დღესაც როარ ვნახო..
ირაკლიმ თავი უხმოდ დამიქნია თანხმობის ნიშნად ,მანქანა ისევ გზაზე გადავაყენე და სახლისკენ გავეშურე გზათ ჩემი მეგობრებიც დავტოვე ...სახლთან რომ მივედით ირაკლის ვთხოვე რომ არაფერი აღარ ეთქვა მან უხმოდ დამიქნია თავი და ბოდიშიც მომიხადა ყველაფერზე რაც მოხდა..
-წამო იკა ეგრევე სამზარეულოში შევიდეთ..აქეთ მოდი ფეხზე არ გაიხადო..
-ვახ როგორც იქნა უძღები შვილი სახლში დაბრუნდა?!
ვლადი გახარებული შემეგება გზად და გულში ჩამიკრა ცოტაც და გამახრჩობდა.. ხელი გავაშვებიე და შემდეგ დაუფარავად დავიწყე მისი დათვალიერება ჰმ ცუდად არ გამოიყურება..
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
