THE DAY SHE SAID I LOVE YOU

CHAPTER 10

Keziah's POV

Kringggggggggggggssssssss........ Alarms ringing...

Nagising ako sa alarm ko. Today is Monday. "Haystttt yariii ako nito mamaya. Bahala sila dyan. Hindi ko naman sinasadya." Bumaba na ako sa kwarto ko para maghanda ng pagkain ko... Habang kumakain iniisip ko parin yung mangyayari mamaya. Iniisip ko kung ano ng pwede kung gawin. Tch bahala na.

SVIS

Wala ng klase ngayon. Today, I practiced with different clubs. Kaya makakaiwas ako sa mga question nila sa room. For sure, kasi ako ang laman ng mga chismis nila. Naglalakad ako sa may pathway malapit sa golf court. Papunta kasi ako ngayon sa dance room. Habang naglalakad ako may tatlong girls na lumapit sakin. Hindi ko sila kilala. Maybe they are new students. Pero iba yung tingin nila sakin. Habang lumapit ako sa kanila. Biglanggggggggggg.....

"Ooooppppsssss sorry I didn't see you. "Hindi ko kasi nakikita yung mga taong mukhang  squatter. Sabi nung first girl.

"Ok lang yan Kate. Don't say sorry to her. Bagay lang sa kanya yan. In fact, she deserved it for everything that she's done."

"Kaya nga hindi naman pwedeng itrato nya si Josh ng ganito. Girl hindi mo ba kilala si Josh. He's the son of the owner of this school. At sikat sya. Si Josh. Yung family nya and all of family connections."

"So yun naman pala Kaya naman pala nila ako tinapon ng juice kasi they are Josh colleagues. Haysttttt." Sinabi ko lang yan sa isip ko.

"Excuse me."

"Hey girl, we're not totally done. Bumalik ka dito."

Hinabol-habol nila ako, hanggang makarating ako sa may roof top. pero hindi nila ako naabutan. "Haysssttt buti na lang hindi nila ako na kita. Teka grabe naman pala yang si Josh daming kasamahan. Hay naku para sabihin ko sa inyo. Hindi kayo batas dito. At wala akong pakiaalam sa inyo. Kapag talaga ako napuno sa inyo. I'm going to refine all of them. Hanggang sa maging asin kayo. Tssssttttt... Talaga. Saka isa pa yung nangyari dun sa fb Hindi ko naman sinasadya yun. Sinasadya O di sinasadya. Ay kulang pa yun para sa ginawa nila sakin nohhh.... Saka". Sinasabi ko yan ng pasigaw... Tutuloy ko na sana yung saka kaso naputol. May umepal kasi sa likod kaso di ko kilala. Hindi kasi ako makatingin ey. He's sounds so serious, kaya speechless ako. Familiar naman sakin yung boses parang narinig ko na.

"Saka ano? Do you want to say more? Ano pa? Will you please show your face?"

Hay naku kinakabahan na talaga ako. Wag naman sana... Tchhhh, my goshhhhhhh dug! Dug! Dug! Ramdam ko yung kaba ko. Pagharap ko.... Hindi si Josh. Si Paul. Humarap sya sakin. Malapit na sa mukha ko. Hindi naman ako makaharap ng derecho sa kanya. Bwesit nahihiya talaga ako. I talk to him...

"So isusumbong mo ako kay Josh?"

Tumingin muna sya sakin ng matagal bago sya magsalita.

"Of course not."

"Huhhh? "

"Of course not. Hindi ko kasi ugali yun yung sabihin sa iba yung naririnig ko. Sila na lang bahala kung malalaman nila. Even they're my friends. Kapag nonsense lang naman. So why I'm going to tell it to them. Hindi na kailangan. At isa pa. Do what you want, if you can. But I'll make sure na Hindi mo
Magagawa yung sinabi mo kanina. Yung gagawin mo kaming asin. Unless kapag namatay na kami. Pwede pa iki-crimate. "

Umalis na sya after he said that sentence... Tchhh, grabe nakakahiya. Ka dance mate ko pa naman sya.

Umalis na rin ako sa roof top. Papunta na ako sa dance room ng biglang tumawag si couz.

'Couz nasa dance room ka na ba? '

'Wala pa couz nandito pa ako sa roof top. '

'What are you doing there? "