THE DAY SHE SAID I LOVE YOU

CHAPTER 20

Keziah's POV

I'm not feeling well today. Dahil sa nangyari kanina. Dinala na lang ako ni Josh sa bahay para makapagpahinga.

Biglang sumakit ulo ko i dunno. Dati naman, hindi ako ganito. Kahit ilan pang paint ang ibuhos sakin. Humiga na lang ako sa kama ko. After a minute, tumawag si Josh.

"Are you okay now?"

"Hmmm, hmmm, ah! Ah! Yeah, I'm ok. I just wanna sleep," I said it while coughing.

Binaba ko na agad yung phone ko. I go to the pharmacy for bumili ng gamot. Kaso sarado. Kaya bumili ako sa iba. Kinapa ko yung phone ko at tatawagan ko sana si Josh, kaso nalimutan ko pala yung phone ko, kaya umuwi na lang ako sa bahay. While walking, I saw a lot of people outside of my home. I saw a mobile ambulance. I ran papasok sa bahay to check what happened.

"What's going on here?"

Nakita ko si Josh Kasama yung mga police. Napapakamot pa sya sa ulo nang makita ko sya.

"Sir, I'm really sorry. Thanks, by the way."

"Tsssss, what is this?" I can't hide my feelings. I'm laughing while talking to him.

"I was panicking. Akala ko kung napaano ka. Akala ko kung anong nangyari sayo. I was calling you, but you didn't answer. That's why I called the police."

Natigil ang kanyang pagsasalita when I hug him.

"Don't worry, beside, I'm ok. I told you, I'll call you if I'm not."

"You left your phone. Here."

"Ohhhh, thanks."

"And also, I bought you a medicine. Take this."

"Thanks. Anyway, are you hungry? I'm going to buy you some food. What do you want?"

"Anything you want."

"Sure."

Sa fast food na lang ako bumili. We eat together.

"How's your school?" said Sabi Ko.

"It's incomplete without you."

"Sira, ang sabihin mo hindi kumpleto buhay mo dahil wala ka ng mabubully."

"Why am I going to do that? Nagbago na ako. Hindi na kita bubulihin."

"Ehhhhmsss, tsssss anyway. Nandyan ba si Paul?"

"Bakit mo naman natanong?"

"Wala simula kasi nung sa palawan, hindi ko na sya nakikita. May gusto lang kasi akong sabihin sa kanya."

"Tsssss, you can tell me so."

"Tssss wag na. Hindi din naman importante."

"Saka wag na natin syang pag-usapan. Ako ang nandito noh."

"Tssss selos agad."

"Why am I going to be jealous of him? Beside, ako naman gusto mo hindi sya."

"Kaya nga."

"You can take a rest."

"Yeah, masakit na din ang ulo ko."

"Hindi ka ba aalis?"

"Oo. Babantayan kita."

"Wow. Baka masanay ako nyan."

Tumawa lang sya sa sinabi ko. He holds my hands while I'm sleeping.

Kinabukasan: I saw him holding my hands. Nakatulog na sya sa gilid ng kama ko. Napansin ko pa yung bimpo sa noo ko.

"Tsssssss, napakaoldie naman ng style mo. But it's cute then."