Three

732 26 7
                                    

Nagising si Careen sa nakakasilaw na liwanag ng araw na nagmumula sa labas ng bintana. Napatingin siya sa katabi. Mahimbing na mahimbing pa ang tulog ng binata.

Napangiti siya. Thamuz is really so handsome kahit na tulog. She pouted her lips. Ang unfair naman nito.

Akmang babangon siya ng bahagyang mapangiwi.

Shit!

She's feeling sore down there. Gusto niya tuloy sisihin ang binata. Gusto niya itong kurutin ng pinong-pino. But on the second thought hindi niya ito kayang saktan lalo pa at ang payapa ng tulog nito. And besides siya ang kusang sumuko ng bataan niya dito. Ni wala siyang makapang pagsisisi sa naging desisyon niya. She's happy.

No regrets at all.

I love this guy so much.

Malungkot siyang napangiti, there's too much on her plate right pero ayaw niya munang harapan. Natatakot siya. Or she must say na ayaw talaga niya. Pero napi-pressure na siya masyado lalo na ng dad niya.

She took a deep breath. Napatingin siya sa orasan na nasa bedside table nito. Her eyes widen ng makita ang oras.

Shit!

It's already eight in the morning. Paniguradong hinahanap na siya ng mga magulang.

Damn it!

Painot-inot siyang bumangon dahil sa sakit nararamdaman. Though kaya naman niyang maglakad kaso ramdam pa rin niya ang sakit sa pagkababae niya.

She didn't bother to take a bath. Naghilamos lang siya at nagbihis. Naghanap siya ng notepad na puwedeng sulatan. She leave a note on his table para hindi ito magtaka pagkagising nito. And ofcourse madalian siyang nagluto ng simpleng breakfast para dito para kakain na lang ito pagkagising.

Nang maprepare lahat ay dali-dali na siyang lumabas ng unit nito. She took a cab dahil hindi naman niya dala ang kotse niya.

Abot-abot ang kaba niya ng makitang papalapit na sa bahay nila. Kinuha niya ang phone niya and checked it. Halos lumuwa ang mga mata niya ng makita ang napakaraming missed calls ng mommy at daddy niya.

I'm so doomed!

As she entered on their mansion sumalubong sa kanya ang ama na galit na galit. Kung puwede lang siyang maglaho ng mga oras. a 'yon ay hiniling na niya.

"Where the hell have you been?! Uwi ba ito ng isang matinong babae?! Huh?! What do you think you're doing Careen? Gumraduate ka lang kahapon nawalan ka na ng manners! Ganyan ba kita pinalaki?!" Halos lumabas ang litid sa leeg ng dad niya sa galit. Dinig na dinig sa buong kabahayan ang boses nito.

Takot na napayuko siya. "I'm s—sorry dad." Nakokonsensiyang saad niya. Pinipigilang maiyak.

"Carlyle, pagpapahingahin muna natin siya. Mamaya mo na kausapin kapag humupa na ang galit mo." Awat ng ina niya sa dad niya.

"No, she needs to learn her lesson. Kaya lumalaki ang ulo niyan dahil kinokonsenti mo!" Galit na sambit ng ama niya.

"She's old enough, alam na niya ang tama at mali sa ginagawa niya. Don't you trust our daughter?" Tila nasasaktang anas ng ina niya. Nagsimula namang pumatak ang mga luha niya. Nilapitan siya ng ina at inalo-alo.

"It's okay anak, go to your room now. We'll talk later." Mahinahong anas ng mommy niya. Pero hindi niya maihakbang ang mga paa dahil sa matalim na titig ng ama niya.

"I told you to stay away from him. I told you to break up with him, didn't I?" She was froze of what she heard. Tila nabingi siya sa narinig. She heard it already before pero hindi pa rin niya maabsorb sa utak niya ang gustong mangyari ng ama niya.

Only You (Completed)Where stories live. Discover now