Zümra -BAŞLANGIÇ

3

"Şt, benim. Sadece 'oturabilir miyim?' diye sorucaktım" dedi

"Tabi otur." dedim

"Acaba sende beni öcü olarak görüyor musun?" dedi

"Tanımadığım biri için öcü çok kaçar." dedim

"Çok büyümüşsün" dedi

"Yani ben sizi hiç hatırlamıyorum" dedim

"En son gördüğümde 1 yaş doğum günün kutluyordum. Birde işte arada fotoğrafların falan var " dedi

"Evet baya olmuş" dedim gülümsüyerek.

"Gözlerin çok güzelmiş" dedi Segen amcam.

"Teşekkürler. Babam gözlerimi anneden aldığımı söyler" dedim.

"Olabilir." dedi

"Annemi görmüş müydüm sen?" dedim

"2-3 kez dalan galiba ama hatırlamıyorum." dedi

"Nasıl biriydi acaba?" dedim

"Abime benzemiyorsun. Belki de annene çekmişsindir. Böyle biriydi galiba" dedi

"Bence sana biraz benziyorum. Sen neden bu aileden uzaktasın?" dedim

"Bilseydin sende beni sevmezdin. Bilme belki bir ihtimalim olur" dedi

"Her hatanını affı vardır bence. Yani hata denilebilecek şeylerde" dedim

"Yoktur" dedi

"Üzülmeyin, sonuçta aileniz var ve ne olursa olsun bakın onlarla aynı eve girebiliyordunuz" dedim gülümsüyerek.

O da bana gülümsedi. Desteklemek için elini tuttum. Bu ona şok etkisi yarattı.

"Zümra! Hemen kalk ordan!" babamın sesini duydum. Dediğini yapıp kalktım. Birden sesini duyunca ürktüm

Babam, Sergen amcamın boğazına yapıştı

"Kızıma bırak dokunmayı, göz ucuyla bile bakmıycaksun demedim mi? Yakınına yaklaşmıycaksın! Yemin ederim kardeş falan dinlemem öldürürüm seni!" dedi babam

"Baba bırak, lütfen. Suratı mosmor oldu!" dedim

"Zümra içeri gir!" dedi Sergen amcam.

"Kızımın adını ağzına alma!" dedi

"Hayır! Baba lütfen benim için bırak" diyip babamın yanına gittim. Kolunu çekmeye çalıştım.

"Bir daha kızımın, karımın veya yiğenlerimin yanında yamacında dolanmıyacaksın!" dedi babam ve amcamı bıraktı.

Amcam yere oturdu. Zor nefes alıyordu. Öksürüyordu. Babam masadaki sürahiden su doldurup ona verdi. İçmesini bekledi. Bardağı aldıktan sonra bir eli ile kalkmasına yardım etti.

"Otur şurda soluklan. Sonra girersin içeri. İstersen yanında dururum" dedi babam

Babam onu istemesede bir yandan kardeşi diye de kopamıyordu sanki.

"Zümra sen artık içeri! Çocuk musun ya? Anlaman için kaç kez tekrarlamamız lazım" dedi babam.

Neler olduğunu aşırı merak ettim. Mutfak kapısından içeri girdim. Kapının arkasından onları duymaya çalıştım.

"Ne dedin ona?" dedi babam

"Hiç, sadece onu en son 1 yaşında gördüğümü, çok büyüdüğünü falan söyledim." dedi Sergen amca

"Yaklaşmıycaksın ona! Sigara alır mısın?" dedi babam. Bir anda ses tonu değişti.

"Abimden sigara alıcağım aklıma gelmezdi." dedi amcam

"Başka konu konuşmadınız mı?" dedi babam

"Hayır. Kimsenin aklını bulandırmaya gelmedim. Bak üçünüz çok güzel bir yuvası var." dedi Sergen amcam.

"Zümra benim canım! Kılına zarar gelirse yakarım ortalığı." dedi babam

"Gerçekleri bilmiyor dime?" dedi amcam

"Tek gerçek var oda benim ailem. Yıldız, Zümra ve ben. En gerçek şey ailem ve bu böyle kalıcak. Onalara zarar gelmesine asla izin vermem" dedi

"Ya öğrenirse?" dedi amcam.

"Bana hak verir. O kadar büyük bir olay değil" dedi babam

"Zümra ne yapıyorsun orda?" dedi Yıldız abla. Mutfağa girdiğini bile farketmedim.

"Bahçedeydim içeri girdim." dedim

"Ortaklıkta dolanma. Psikopat amcanla aynı evdeyiz sonuçta." dedi

"Tamam Yıldız abla. Ben odama çıkıyorum. Zaten yarın okula gidicem" dedim

"Evet, yat uyu sonra uyanmıyorsun. Ya sen ne ara üniversiteli oldun. Gel sarılıcam sana. Üstüne alınma ama hamilelik hormonları" dedi

Ona sarıldım.

"Alınmam üstüme. Neden hamile olduğunu babaannemlere söylemediniz?" dedim

"Uyugun bir zamanda söyleriz." dedi

"Kardeşime iyi bak" dedim

"Çok uslu olucak galiba. Normal zamandan farksız. Yani daha küçük ama bu ayda bulantılar falan oluyormuş ama yok" dedi.

"Maşallah de" dedim

"Derim. Hadi ama lafa tutma beni. Git yat zıbar. Sonra uykunu alamıyorsun yüzün gözün şişiyor. Çirkin çirkin gidiceksin okula " dedi

Odama gittim. Camdan bahçeye baktım. Babamla amcam dışarıda hala konuşuyorlardı.

Uykum yoktu. Odamdaki ıvır zıvırları yerleştiridim. Sonrada kitaplarımı. Uykum hala gelmeyimce bir kitap alıp okumaya başladım..

Biri kapımı çaldı. Kalkıp kapıya gittim

"Zümra uyanıksan açar mısın?" dedi babam.

Hemen açtım kapıyı. Sarıldı bana sıkıca.

"Güzel kızım bu gece için özür dilerim" dedi

"Önemli değil" dedim

"Uyumadığını tahmin ettim." dedi

"Kızını çok iyi tanıyorsum" dedim

"Evet. Bak Zümra o adam iyi biri değil. Uzak dur tamam mı?" dedi

"Neden ki? Yani ne yaptı?" dedim

"Çok şey, boşver işte. Bana, ailemize çok zararı dokundu. Sen beni dinle tamam mı? Uzak dur." dedi

"Baba uyuyana kadar yanımda durur musun?" dedim

"Ne kadar büyürse büyü vazgeçmeyceksin şu huyundan?" dedi

"Hayır" dedim

"Sakın vazgeçme. Bende ayrılamıyorum senden. " dedi

Ben uyuyana kadar yanımda durdu. Yarın okulum vardı. İçimde heyecanımsı duygular vardı