Zümra -BAŞLANGIÇ

62

Bugün herkes Ömer'in törenine gitmek için yola çıktı. Yanıma Bükre teyzemi ve anneanemi koydular. Zehra ablada gelicekti öğlen saatlerinde.

Sabaha karşı yola çıkmadan babam ve Sergen amcam geldi yanıma. Kendime aynadan bakınca canım yanmıyordu ama bu halde Deniz'i yada Zeynep'i görme ihtimali beni deli ediyordu. Eminimki babamlarde bu şekilde hissediyordur.

Bükre teyzem ve anneannemle kaynaşıyorduk. Şu ana kadar çok muhabettimiz olmamıştı

İlk günümüz güzel geçti. İkinci günümüzde annemler beni artvinden aradı. Törenden bol bol fotoğraf attılar. Ömer beni illa görüntülü armak istiyince aradım ama görütümü ilk an yüzüm çıkmadan dondurup internetimde sorun var diyebildim. Çok duygulanmıştım. Ben ağlıyordım o da ağlıyorum diye kızıyordu. Kızıma iyi bak dedi. Bilmiyor zavallım iki kızına gözüm gibi bakıyorum.

İkinci gün Bükre teyzem ve anneannemle daha iyi kaynaşmıştık. Anneannem çok komik biriydi. Arada babannem ve dedeme sallıyordu. Haklıydıda.

Ve o güne geldik. Bu gece buraya gelicekti Ömer. Evi iyice temizledik. Akşam yemeğine gelmiyecekti ama ben o seviyor diye sarma sardım. Akaşam bizler yedikten sonra Deniz'i yıkadım. Saçlarına yine iki palmiye diktim. Azıcık saçları vardı. Güzel bir tulumu vardı onu giydirdim.

"Kızım, baba gelicek." diyip gülümsedim.

"Baba, baba gelicek" diye dolanıyordu evde. Baba ne demek bilmiyordu ama öğrenincekti.

Saat geç olmuştu ve ancak annem aramıştı İstanbul'a girdik diye. Deniz uyımadan babasını görsün istiyordum. O kadar giydirip süsledim kızımı.

"Abla, uykum geldi" dedi Deniz.

"Baba gelicek ama" dedim

"Kızım o daha küçük. Bırak uyusun" dedi Bükre teyzem.

"Ömer kızını görsün istedim"

"Evet ama daha bebek o. Zaten normalde bu saatlerde uyuyor kızcağız. Birde bugün yıkandı uykusu gelmiştir." dedi

Annem mesaj atmıştı. 5 dakikaya eve geliyorlarmış. Tüm herkes eve gelicekti. Aslı direk birşey konuşucağız diye başka odaya alıp ona Deniz'den bahsedicekti. Sinan'da bana olanları anlatıcaktı.

Zil çaldığı gibi ben Deniz'le yatak odasına girip kapıyı kapattım.

Evde kalabalıktan ötürü çok ses oldu bir anda. Kapıyı tıkaltım ilayda girdi içeri.

"Ah meleğim ne kadar güzel olmuş." dedi onu kucağına aldı. Sonra göz yaşlarını tutamadı.

"Aslı ile abim çocuk odasına kapandı." dedi Denizvle beraber yanıma oturdu.

Sadece birkaç dakika sonra Ömer'in bağırmasını duydum. Yavaşça odadan çıktım arkası dönüktü ve Aslı'ya söyleniyordu.

"Ömer!"dedim. Yürürken bi durdu ama arkasınaı bile dönemdi sonra ceketini alıp evden çıktı.

Evdeki herkes bana bakıyordu.

" Çok kızdı bana, inanamadı. Kabullenecektir ama merak etme. "dedi Aslı

" Zaman verin ona. Yanlız kalmalı düşünmeli onun içinde herşey çok yeni ve ani. "dedi babam

" Üzme kızım sakın kendini. Ömer sana sinirli bile değildir. Onun için çok ağır bir gerçek. "dedi Derya anne.

" İyiyim ben. Beklediğim tepkilerden biriydi. "dedim

" Biz kalalım mı Ömer gelene kadar? "dedi Sergen amca