Zümra -BAŞLANGIÇ

60

3-4 gün boyunca Melek'in eksikleri için alışveriş yaptık. Onu gün geçtikçe daha iyi tanıyordum. Her geçen gün birbirimize bağlanıyorduk.

Bugün Yıldız ablaların evinde herkes toplanacaktı. Melek'i de oraya götürücektim.

Sabahtan beri Melek'e aldığım etkinlik kitabalarını yapıp oyuncaklara oynuyorduk. Bu kargaşa arasında gelişimini ihmal etmemelidik.

"Kızım artık bebeğinin uykusu gelmiştir. Sende yat uyu onunla yoruldun" dedi annem

"O uyuduktan sonra odayı düzenliyceğim. Akşam için hazırlanırım. Birde Deniz'e yeni aldığımız kıyafetlrden giydirceğim onları ütülerim"

"Deniz dünden beri daha az huzursuz. Daha az ağlıyor. Sürekli dibinde. Alıştı galiba" dedi annem

"Inşallah, ben çok dua ediyorum. Sen de et olur mu? Deniz bana, bize, bu eve alışsın. Aydan'ı herşey için arıyorum. Deniz'i daha hızlı tanımam lazım. Zeynep doğana kadar bana tamamen güvenebilip bağlansa sonrası için hem ben hem Deniz hem de Zeynep için büyük bir rahatlık olur. "

" Ömer? Ömer'i ne yapıcağız? "dedi

" Anne bu benim sırrım değil. Bem saklamadım. Bunu Aslı, İnci'nin ailesi düşünsün. Bem sadece Ömer yokken ona sahip çıktım. Yapmak zorunda değildim ama bunu ben istedim. Deniz benim için herhangi bir çocuk değil. Benim de bebeğim. Zeynep ne kadar benim bebeğimse Deniz'de o kadar bebeğim!"

" Ona nasıl baktığını, nasıl davrandığını görmüyor muyum sanıyorsun? Sen anne oldun Bile ve ben seninle gurur duyuyorum. "

" Sen de çok yardımcı oluyorsun. Allah razı olsun. Ben gidip Denize yatakta kitap okuyayım. "

Deniz'in elini tuttup yatağıma götürdüm. Kitap okuduktan sonra ayağımda salladım.

Hazırlıkları yapıtık annemle. Herşey hazırdı. Sinan bizi alıcaktı. Deniz'in uyanmasını bekledik. İlk uyandığında huysuzdu. Giydiremedik. Açıldığımda zor ikna ettik. Sonra o azıcık saçlarını ik tane palmiye gibi topladık.

Beyaz elbisesi içindr tam bir prenses olmuştu. Sinan kucağına aldı. Arabaya kadar o taşıdı. Annemin Kucağımdaydı arabada da.

Deniz'in huysuzluğundan ötürü geç kalmıştık. Sinan kucağında Deniz'le içeri girdi. Biz de arkasından. Masayı hazırlamaya yardım etmek istedşm ama izin vermediler. Ben de Kamer'le ilgililenirken Sinan, Deniz'i getirdi. Ağlıyordu.

"Ne oldu Sinan?"

"Kalabalıktan korkutu galiba. Seni de göremeyince" Abla, abla" diye ağladı. Bu arada merak etme bahçedekilere yiğenim dedim. Zaten öyle "dedi

" Sağol Sinan. Ben oda da hem Kamer hem de Deniz'e bakarım "

" Ben gidiyorum o zaman "dedi

Deniz kucağıma geldiği gibi sustu. Onu Kamerle tanıştırdım. Ne de olsa ablasıydı.

"Bak Deniz, sen Kamer'in ablasısın. Zeynep'in de ablasısın. Benim kızımsın ve çok güzelsin" dedim

Gözlerin içi gülüyordu. Kamer'in başını okşuyor arada öpüyordu. Birde ona derdini anlatmaya çalışıyordu

Odaya birden Derya anne girdi.

"Gelinimi özledim. Burdaymış" dedi

"Hoşgeldin annecim"

"Hoşbulduk. Ay bu bebek kimin? Maşallah çok tatlı" dedi

"Sinan'ın yiğeni."

"İlayda'da seni arıyordu." dedi