Zümra -BAŞLANGIÇ

27

Sabah erkenden okula gittim. Sınavım iyi geçmişti. Çıkışta İlayda ile oturup konuştuk. Onun psikiyatri randevusu vardı. Denizle beraber gittiler.

Tekrar Selin'lerin evine kadar gidemezdim. En iyisi şansımı Sergen amcamdan denemekti. Onun evine gittim. Kapıyı yaşlı bir kadın açtı.

"Buyurun?" dedi

"Merhaba ben Sergen amcama bakmıştım." dedim

"Sergen bey evde değil" dedi

"Tamam içeride beklerim" dedim.

"Bir dakika Sergen Bey'i arayıp sormam lazım" dedi

"Ama ben süpriz yapamaya geldim. Lütfen haber vermeyin." dedim

Kadını o kadar zor ikna ettim ki. Baya aile resimlerimiz falan gösterdim yeminler ettim telefonumda rehberimde amcamın nasıl kayıtlı olduğuna kadar her türlü ispatın ardından eve aldı beni.

Sergen amcam gelene kadar televizyondan filim seyrettim. Ardından Prensesle oynadım.

Prensen kucağımda uyuyakaldı. Onu yerinede bırakmaya karar verdim. Prensesi kendi pufuna yatırdım. Odaya geriye dönerken dış kapı açıldı.

"Zümra?" amcam şaşırarak içeri girdi. Annemde yanındaydı. El ele tutuşuyorlardı. Kısa bir süre ona baktım. Beni görünce ağzı kulaklarına vardı. Kocaman bir gülümseme kapladı yüzünü. Gözleri de dolmuştu.

"Sergen oğlum, ben girmesin diye çok uğraştım ama dinlemedi. Çok çabaladı inadırmaya çalıştı. Ağlayınca dayanamadım. Kusur bakma" dedi

Ay ağlamıştım birde dime! Şu ağlama huyumu çocuk gibi silah olarak kullanıyordum. Bende az değilidim.

"Önemli değil Demet abla. Yeğenim o
sorun değil. Biz geldik artık. İstersen sen gidebilirsin" dedi üstündeki ceketi çıkarıp girişe astı. Sonra gelip sarıldı bana.

"İyi misin?" dedi

"Evet iyiyim"dedim

" Bir şey mi oldu? Neden ağladın? "dedi

" Beni içeri almayınca sinirlerim bozuldu galiba. Önemli değildi"dedim

" Emin biliyor mu burda olduğunu? "dedi

" Hayır. Şey ben giderim zaten birazdan. Onur amcamlara giderim"dedim

"Akşam yemeği ye sonra konuşuruz. Burda kalabilirsin." dedi

Annem girişite bana bakıyordu hala.

"Tokum" dedim

"Sergen sabahın erken saatinde geldi. Geldiğinden beri bir lokma yemedi" dedi Demet abla evden çıkmadan evvel.

"Tuğba sen istersen mutfağa geç geliyorum ben." dedi amcam.

"Tamam" dedi mutfağa kaçar gibi gitti.

"Sen içeri geç. Ben Emin'i arayıp söylerim. Eğer istiyorsan burda kalırsın. Tuğba'da burda kalıcak ama sorun etme. İkimizimde çok işi var. Evde olmayız." dedi

"Onur amcam da kalırım" dedim

"Tuğba ile çok az görüceksin. Gerçekten" dedi

"Sadece onun için değil ki. Ben kendi evimde babamdan uzaklaşmak için kalmıyorken burda daha da sorun olanla yakın olucam. Hem babam beni biliyor. Şimdi burda onunla kalırsam o daha da kötü olur " dedim

"Baban, Tuğba ile tanışıp görüşmeni istiyor zaten. Kötü algılamaz" dedi

"Ben yinede burda kalmasam daha iyi. Kendimde istemiyorum ki." dedim.