Vazgeçebilir Misin ?

26. Bölüm // Dostluklar sahneye iner... //

26. Bölüm

Multimedya : Yetkin 

'' Eva, güzelim bu halin ne ? ''

Elif'in çığlığından sonra odayı saran soru Eva'nın tepki vermesine neden olmuştu. Kendi  acısıyla yoğunlaşırken en büyük destekçisi de artık yanındaydı.

'' Elif...''

Tek bir sesleniş yetmişti Elif'e... Eva'nın sesindeki çaresizlik ve acıyı en derinden hissetmişti genç kız. Arkadaşının yanına eğilerek sımsıkı sarıldı kardeşinden ayırmadığı dostuna...

'' Elif, ben çok kötüyüm. ''

Eva'nın gözyaşlarıyla süzülen cümleleri Elif'in kalbini çok yakmıştı. Arkadaşının bu halini ilk kez gören genç kızın dili tutulmuştu adeta. Kollarıyla arkadaşını sararken güçlü tutmaya çalıştığı sesiyle '' Ağla canım, ağla... İçindeki acın dinene kadar ağla. Ben senin yanındayım...'' dedi.

Eva, destekçisinin sözlerini duyduğunda daha çok ağlamaya başladı. Kurumaya yüz tutan göz pınarlarını, gözyaşının son damlaların kadar akıtmıştı. Onun için saatler süren ağlama nöbeti sadece birkaç dakikayı bulmuştu. Ağlamaya hali kalmayınca sessizce arkadaşının omzuna yaslanmıştı. Tüm derdini, acısını suskunluğuyla anlatıyordu genç kız...

Elif,  sorularını yarına saklarken bugünlük susmayı tercih etmişti. Arkadaşına sarılarak acısını paylaşırken kafasındaki onlarca soruyla baş başa kalmıştı. Eva'nın bu halini tek kişiye yoran Elif, yarını iple çekiyordu. Gerçekleri arkadaşından duyduğu an bunun bedeli karşı tarafa ağır ödetecekti. En sevdiği kişi bile olsa dostunu üzeni affetmezdi. İstanbul'un kalabalığında yalnız kalan Eva'nın bu hala geleceğini bilseydi asla adım atmazdı Bursa'ya...

Dakikalarca orada oturan ikili, Elif'in ayağa kalkma çabasıyla son bulmuştu. Elif, ayağa kalkıp Eva'ya destek olurken '' Kalk artık canım. Biraz uyu ve kendine gel. Kendini bu kadar harap ettiğin yeter...'' diyordu. Eva'nın kolunu tutup ona destek olurken arkadaşını yatağa oturtturmuş, ardından da geceliklerini bularak anne edasıyla onu giydirmişti. Eva'nın sızlanmalarına aldırmadan onu yatağa yatırıp kendi üzerini de değiştirmişti. Hızla ışığı kapatıp Eva'nın yanına yatarak kollarıyla arkadaşını sarmıştı.

'' Gözlerini kapa ve uyu artık... Yarın sorularımla uğraşmak için gücünü toplamalısın. Bu arada üstümü açarsan seni parçalarım doktor hanım. ''

Elif'in uyarısıyla saatler sonra ilk kez gülümseyen Eva, arkadaşına sarılarak '' Merak etme canım, sen kendini açmağın sürece açılmaz o üsttün...'' dedi. Elif'in konuşarak kendisini iyi hissettirmesi Eva'ya güç vermişti. Şu an Elif, ağlayarak kendine soru sorsa Eva daha çok acı çekerdi. Bir tarafın güçlü durması her zaman işe yarardı ve Elif bu seferlik en güçlü taraftı. Her zaman Eva'da bulunan güç şimdi dobra, yerinde durmayan Elif'e geçmişti.

'' Ben uslu uslu yatarım. Hiç delilik yaptığım yoktur yatarken...''

Elif, Eva'ya takılmanın işe yaradığını görünce keyifle sürdürmeye karar vermişti bu sohbeti. Eva'da arkadaşının çabasını anlayıp, bu oyuna  devam etti. Yüreği sızlarken aklında hala çıkaramadığı Yetkin vardı.

 '' O zaman her sabah kalktığında yön çeviren çarşafları kim o hale getiriyor ? Yoksa bilmediğim biriyle mi yatıyorsun ? ''

Eva'nın bu sorusu Elif'i afallatırken bir anda arkadaşından sakladığı sırrı onun öğrendiğini sandı.

'' Kuzey ile yattığım yok! Nerden çıkardın onu...''