Vazgeçebilir Misin ?

21 Bölüm // Düğüm Noktası //

21. Bölüm

'' Beni beklemiyordun değil mi ? Ama ben her daim senin peşindeyim güzel doktorum.''

Keyifli sırıtışı Eva'yı iğrendirse de genç doktorun yapacağı bir şey yoktu. Hasta doktor ilişkisi yüzünden bu duruma sabır göstermeliydi. Ama bu ziyaret ki ilk ve sondu. Bundan sonra hem hastasını hem de asistanını uyarmalıydı. Bir daha bu adamı burada görmek istemiyordu.

'' Ne işin var burada ? '' Diye sordu Eva. Bakışları donuk, ifadesi sertti. Yumuşak davranıp, genç adamı daha da başına bela etmek istemiyordu. Ara sıra okulda ve dışarıda karşısına çıkması yeterince rahatsız ediyordu. Bu durum onu zorlasa da genç adamın rahatsızlığı yüzünden sesini çıkarmıyordu. Bela mıknatıs olup, takılmıştı peşine.

'' Ne demek ne işim var ? Psikolog değil misin yoksa ? ''

Alaylı sorularına, gözlerindeki arsız bakışlar eşlik ediyordu. Eva, bugünkü yoğunluğun üstüne bir de Korcan'ı çekeceğini anlayınca sıkıntıyla iç geçirdi.Başı bu sefer dertteydi. Bir an önce Korcan'dan kurtulup onun hakkında yaptığı araştırmasına devam etmeliydi. Doktoruyla konuştuktan sonra çizgisini belirlemeliydi.

'' Korcan! Alaylı cümlelerini bir tarafına bırak ve neden burada olduğunu açıkla. Yok hasta değilim, sorunlarımda yok dersen, çık buradan. ''

Sert sözleri, öfkesiyle harmanlanırken bakışları kahvenin koyu bir tonunu almıştı. Korcan ise Eva'nın sözlerini umursamadan rahatça Eva'nın karşısındaki bej koltuğa oturdu.

'' Benim hasta olduğumu biliyorsun.''

'' Biliyorum ama senin hastalığın benim alanın dışında! ''

''Sinirlenme güzelim, bunu ben de biliyorum. ''

'' O zaman burada ne işin var ? ''

'' Hastalığımla ilgilenmeyebilirsin ama sorunlarımla ilgilenebilirsin değil mi ? Bu senin alanına giriyordu, yanlış hatırlamıyorsam ? ''

Son sözünü muzipçe söylerken, elini çenesine götürerek masum bir şekilde doktoruna bakmaya devam etti.

'' Evet sorunlarınla ilgilenebilirim ama bu bana olan tavırlarına bağlı. Böyle samimi bir ortam kuramazsın benimle. Unutma ben doktorum, sen de benim hastamsın.''

Eva, sözlerini dikkatle seçerken sabrı son sınırlarındaydı. Sözleri yeterince can sıkıcıyken bakışlarındaki tuhaf pırıltılar canını sıkıyordu. Hasta ruhlu, kendine takıntılı bir adamla daha ne kadar böyle oturabilirdi?

'' Peki doktor hanım. Sırf senin için içimdeki enerjiyi saklayacağım. Yalnız bu durum, hastalığım aramızda kalacak. Kimsenin haberi yok ve haberi olmasını da istemiyorum. ''

Eva, bu durumu çaresizlikle kabul ederken aklına Yetkin gelmişti. Korcan'ın kendine karşı takındığı bu lakayt hava başını derde sokabilirdi. Sevdiğine hastasını da anlatamayacağından canı iyice sıkılmıştı. Bu sıkıntı belki aşklarına yara açabilirdi ama sevgileriyle de hemen toparlayabilirlerdi. İkisinin de kördüğümleşen sevgilerini çözmeye bu durum yetemezdi. Eva, güvendiği Yetkin'le içini rahatlatırken sıkıntısını da yüreğinden kovmaya çalışıyordu.

'' O zaman anlaştık. Şimdi sizi sağ köşedeki koltuklara alayım. Sorunlarını dinleme vakti geldi. ''

Korcan, seri bir şekilde kalkarak tatlı gülümsemesiyle Eva'nın gösterdiği koltuğa oturdu. Az önceki tuhaf bakışları gitmiş, yerine uslu masum bakışlar gelmişti. Eva, derin bir soluk alırken kendini nasıl bir sorunun beklediğini bilemiyordu. Hastası sürprizlerle doluyken ona nasıl inanacağını da bilemiyordu.