Believe 24

3.9K 245 10
                                    

Zaw

ေကာင္းကင္ေပၚရွိ လမင္းေလး၏ မွိန္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ အလင္းေရာင္ပဲ ရွိေသာ္ျငား ညေစ်းတန္း၏ မီးေရာင္စုံေလးမ်ားက ထိန္ထိန္လင္းလ်က္....

လူမ်ိဳးစုံသြားလာေနၾကေသာ ဒီလမ္းေလးမွာ ခ်စ္သူလက္ကေလးကိုဆြဲၿပီး အပူအပင္မရွိ ေလွ်ာက္လွမ္းရတာေလာက္ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတာ မရွိေပ။

လက္ထဲလဲ မုန့္ေတြအျပည့္ရွိေသာ္လဲ တစ္ဆိုင္ဝင္တစ္ဆိုင္ထြက္ မုန့္ဝယ္လိုက္ စားလိုက္လုပ္ေနေသာ ပိုင္ဇင္ထြန္းဆိုေသာ ေကာင္ေလးေနာက္ကို ဦးဟိန္းေဇထက္ ဆိုေသာ လူတစ္ေယာက္ကလဲ မညီးမၫူလိုက္ေပးရွာသည္။

"ဗိုက္ကားသြားၿပီ ဟီး..." သြားတန္းေလးေတြေပၚတဲ့အထိ ၿပဳံးေနကာ ဗိုက္ကေလးကိုပြတ္ေနေသာ မိမိ၏ ကေလးပင္.....
"ဘာလုပ္ခ်င္ေသးလဲဗ်ာ...."

ေမးေစ့ေပၚ လက္ညွိုးေလးထက္ကာ ပိုင္တစ္ေယာက္ စဥ္းစားလိုက္ၿပီး...
"ေအးေဆးထိုင္ၿပီး မုန့္စားလို႔ရတဲ့ေနရာ...."
"ေဟာဗ်ာ...ဗိုက္ကားသြားၿပီဆို..."

တကယ္ကို အစားပုတ္ေသာ မိမိ၏ကေလးပင္။
"မဟုတ္ဘူးေလ...ဒီမွာ ဒါေတြကိုထိုင္စားဖို႔..." လက္ထဲက မုန့္ထုပ္ေတြကိုျမႇောက္ျပကာ ေျပာေနေသာပိုင္...

"ဒီလိုလုပ္ အင္းယားကန္ေကာ..."
"အင္း...ဟုတ္တယ္ သြားမယ္..."
ခ်စ္ရသူစိတ္ဆႏၵရွိတာမွန္သမွ် ေနာက္ကလိုက္ကာ လုပ္ေပးဖို႔ ဦးဟိန္းဆုံးျဖတ္ၿပီးသားပင္....

ကေလးရဲ႕အက်င့္က aircon ဖြင့္ၿပီး ကားစီးရတာထက္ မွန္ကိုအကုန္ဖြင့္ကာ ကားစီးရတာ ပိုႀကိဳက္သည္။ ကားစီးရင္း အျပင္ေလေတြတိုက္တာကို ပိုႀကိဳက္လို႔တဲ့....

ညလဲနည္းနည္းနက္ေနၿပီမို႔ ကန္ေဘာင္တြင္ လူသြားလူလာလည္းတျဖည္းျဖည္းပိုနည္းလာသည္။

ခုံလႊတ္တစ္ခုံတြင္ႏွစ္ေယာက္သား ထိုင္ကာ ကန္ေရျပင္ကိုေငးၾကည့္ေနမိသည္။ ေဘးနားက အစားပုတ္ေလးကေတာ့ ပါးစပ္ထဲမုန့္ေတြ ပလုတ္ပေလာင္းနဲ႕ေပါ့....

"ကေလး..."
"အြင္း.." ကန္ေရျပင္ကိုၾကည့္ကာ ကေလးကိုေခၚလိုက္ေတာ့ ပါးစပ္ထဲကမုန့္ေတြနဲ႕ ျပန္ထူးရွာသည္။

Believe (Complete)Where stories live. Discover now