9.Sonay-Gökhan

2.8K 340 86
                                    


Eda abla ve Onur abinin gözleri ile atıştıkları o günün akşamında dükkanı kapatırken Gökhan ile karşılaştık.Ablamın sinirden baş ağrısı tuttuğu için dükkandan erken ayrılmak zorunda kaldı.Çok da yoğun olmadığımızdan nasıl akşam ettim hiç anlamadım zaten gün içinde kitabımla camın önünde oturdum gelen müşterilerle ilgilendim günü öyle bitirdim.Ha ne diyordum?Gökhan...Hani şu Onur abinin çalışanı olan çocuk.Bu akşam kitapçıya uğra da işte.Ben de tam ortalığı toparlamış çıkmak üzereydim bir anda kapı açılınca da korkmadım desem ya yalan olur.Bizim sokak aslında gayet canlı oluyor her vakitte özellikle de kahveci açıldıktan sonra...Ama işte yine de insan korkuyor tek başına olunca.Genelde Eda ablayla beraber kapatırız kitapçıyı.Müşterinin durumuna göre akşam sekiz -dokuz gibi bitiyor işimiz.Bazen kapının önünedeki masaya oturup bir de plak koyup keyifle sohbet ederiz geç saatlere kadar çoğu zaman gerek yok desem de eda abla bırakır beni yurda.

O akşam Gökhan'a tüm heybetiyle karşımda görünce irkildim demiştim ya hani halimden korktuğumu anlamış olacak ki o da panikledi.Telaşla yanıma yaklaşıp:

-Ah!Korkuttum mu yoksa?Çok özür dilerim Sonay.

-Yok yok!Bir anda kapı açılınca şey oldum.Şu kapıdaki de şıngırdıyor ya onun sesiyle yani...Mmm hoşgeldin.

-Hoşbuldum .Nasılsın Sonay?

-İyiyim .Aynı gördüğün gibi.Sen nasılsın?

-İyi..Ben de iyi..

Gökhan cevabından sonra elleri cebinde kitapçıyı süzmeye başlayınca bir an boş bulunup;

-Kitap mı bakıyordun?dedim.

Bu sorum Gökhan'ı fazla keyiflendirdi yani ben kahkahasından öyle anladım en azından.

-Hahhahaha.Yok canım.Dükkanı kapattığını görünce yurda bırakayım mı diye sorayım dedim sana.Geç de oldu.

-Ha!Yurda mı?Yoo gerek yok geç değil ben hep bu saatlerde gidiyorum zaten.

-Yolumun üstü Sonay.

-Hmm.Ee tamam o zaman senin için de sorun olmayacaksa .Ama vak işin varsa ben kendim de giderim.

-İşim yok Sonay. Eve gidiyorum dedim ya!

-Evet öyle dedin değil mi?Tamam o zaman ben çantamı alayım.Geliyorum hemen.

O gün gökhan ile ilk yolculuğumuzdu ama son olmadı.Ertesi gün beni okuldan alıp kitapçıya bıraktı.Okulda bir hocayla görüşmeye gelmiş soyledigine göre.Sonra sık sık Gökhan'ın denk getirmeleri benim 'tesadüftür canım koca adam niye yalan söylesin'diye kendimi kandırdığım nice yolculuklarımız oldu.Artık çocuk benim servisim gibi olunca ona teşekkür etmek için yemek ısmarlamak istedim bir akşam.Kitapçıyı kapatıp yurda geçeceğim bir akşam Gökhan'ı arabada beni beklerken gördüm ve yemek işini daha fazla ertelemeyip ,onu yemeğe götürmek istediğimi eğer kabul etmezse bir daha arabasına binmeyeceğimi söyledim.Yemek işini seve seve kabul etse de hesap ödeme kısmında bayağı zorladı beni.Çok inatçı bir adam Gökhan.Ama bu sefer ben de inat ettim...

Aslında yemek esnasında duyduklarım yanında bu zorlanma çok az kalırdı.Çünkü gökhan içini döktü bana o gece:
'Seni merak ediyorum tanımayı çok istiyorum Sonay.Gördüğüm ilk günden beri hep aklımdasın.Gün içinde sürekli seninle olmak istiyorum kendime bahaneler üretip yolumu Kahveci'ye düşünüyorum.Birbirimizi tanımamız için bize şans verir misin Sonay?'dedi.

Bir süredir yollarda da olsa vakit geçirdiğimizden Gökhan'a alışmıştım doğrusu.İyi çocuk gökhan eğlenceli konuşkan düşünceli, yakışıklı, temiz kalpli,kültürlü.Yani bir çok kızın daha yakından tanımak isteyeceği bir erkek.Benim de tabii.

'Tanıyalım birbirimizi o zaman ama acele etmeyelim'dedim.Bu kadar ne bir cevap vereceğimi beklemiyordu sanırım.Çok şaşırdı önce ama sonra havalara uçtu sevinçten.Gece boyunca daha bir rahat oldu.Sohbeti derinleşti kahkaları arttı.O gün bile anladım aslında Gökhan'ın bana değer verdiğini.Yemeğe çıktığımız o akşamdan beri beraberiz işte Gökhan'la.Dün gece de Eda Ablam ile Betül'e anlattım tüm bunları.Betül demişken o bizim grubun üçüncüsü.Dükkanda çalışmaya başlayalı bir ay oldu sanırım.Daha doğrusu Eda ablam onu patronuyla yaptığı kavga sonunda bizim kitapçıya transfer edeli.O hikaye de ayrı olaylı hiç sormayın.Çok sevdik Betül'ü dünya tatlısı enerjisi kendisine fazla gelen bir kız.Şu hayatta onu sevmeyen tek insan varsa sanırım o da Ömer.Yani Onur abinin kardeşi.Aaaaa asıl havadisi vermedim ben size.Onur Abi ile ablam beraberler.Vallahi nasıl oldu ben de bilmiyorum.En son ablam kahveciyle beraber Onur Abiyi yakmayı planlıyordu.Ama kendisi yandı sanırım.Çok tatlılar ama bir görseniz.Onur abi ablamı her fırsatta sıkıştırmasa biz de göreceğiz de.Değişik bir tutku onlarıdaki..Temkinli davranıyoruz.Adam çılgın çünkü kadına rahat vermiyor .Bak yine ...tövbe tövbe....

Merhaba Canımlar.Nasıldı bölüm?Biraz zaman akması gerektiğinden geçiş bölümü gibi yazdım.Umarım keyif almışsınızdır.

Yıldıza dokunup beni mutlu etmeyi unutmazsınız değil mi?

SONAY  (TAMAMLANDI)-IIIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin