SONAY (TAMAMLANDI)-III

11.Tesadüfler Silsilesi

                         Serdar'ın Anlatımıyla

              Girdiğim amansız şoktan annemin öksürüğü ve ardından aynı uyarıcılıktaki cümlesiyle çıktım:

-Oğlum!Hoşgeldin.

-Hoş buldum anne.Merhaba,nasılsınız hanımlar?

              Hanımlar az önce sergilediğim mallığıma gülmemek için kendilerini sıktıklarından soruma ekstra sırıtarak cevap verdiler haliyle.İyiyizmiş ,iyisiniz iyi belli.Kendi ağzımızla rezil ettik kendimizi size de olay çıktı iyi olacaksınız tabi.

             Aleyhime var olmaya devam eden o andan kurtulmak adına benim için çaldığına inandığım  kapı ziline kulak ses kesilip;

-Aaaa!Kapı mı çalıyor?Ben bakayım o zaman ona.Hadi kolay gelsin size...Dedim ve biraz şaşkın fazlasıyla eğlenen üç kadının görüş alanından olabildiğince hızlı kaçtım.

               Kapıya doğru omzunda küçük tüpümle koşarken salondaki Onur'a da 'otur otur biz bakıyoruz 'diye seslenmeye ihmal etmedim.Adamın gözü kızında kaygıyla bizi seyrediyor tabi.Ama Elacım babasından yırtık vallahi.Öyle ki ben koşarken sevinçten bacaklarını çırpıyor küçüğüm.Kilosu biraz daha fazla olsa aslında spor yaparken çok güzel ağırlık bu bana.Güzel fikirmiş Onur duymazsa...

               Çalan kapıyı açtığımda karşımda şu dünyada görmek isteyeceğim en son kişi duruyordu.Gökhan...Niye şaşırıyorsun Sonay buradaysa gökhan neden olmasın değil mi?Sadece bugün her şeye olduğum gibi buna da hazırlıksız yakalandım.Hoşgeldin faslından sonra aldık içeriye Gökhan Beyi.Ela hanım da beni satıp Gökhan'ın kollarına gitti hemen.Aman ne çok şaşırdım!

               Salondaki koltuklarda üç herif bir ela otururken devam eden sohbeti bir yandan takip etmeye çalışıp diğer taraftan da kaçma planları yapıyordum.Şu an ne işim vardı ki zaten benim burada? Ama işte nasıl kaçmalı?Ne demek nasıl kaçmadı lan?Sen kaç yıllık özel kuvvetsin.Bu ülkenin en yoğun bakanlarından birinin yakın koruma amirisin sana bahane mi yok?

             Onur sevilmekten yorulan kızını yatırmak için yukarı çıkmış,Gökhan da hazır 'ben bir mutfağa bakayım'demişken elimde telefonumla mutfağın kapısından yarım ağız çıkmam gerektiğini işimin çıktığını dayımdan da benim adıma özür dilemelerini rica edip sıyrıldım.Temiz iş oldu kendi adıma.Artık bir ara konuşup annemin gönlünü de alırım.Konuşup derken?Ne konulacağım kadınla?Ya anne Onurların düğünde ben bir kız görüp vuruldum da ..Meğer o kız da  Sonaymış ..Gökhanla da sevgililermiş. Ben bunu düğün sonunda öğrenebildim o günden sonra denk gelmemeye özenle dikkat ediyorum ama yine de böyle tatsız tesadüfler oluyor tabi.Sonayı gördüğümde mutlu olsam da içten içe düştüğüm durumdan utanıyorum. Bu durum beni rahatsız ediyor tabi sen de bilmediğinden o akşam mantı yemeye hepimizi aynı anda çağırmışsın...Ben de işte ne yapayım bir yalan bulup kaçtım .Ama bundan sonra kim var kim yok diye özellikle sorarım söz.Bu da bana ders oldu mu diyeyim?Sonra benim ne şerefsiz oğlum varmış diye yüreğine insin kadının.Bakmayın şikayet ediyorum falan ama bu şehir dışı görevler bu bir buçuk senede benim çok işime yaradı.Onurla aramızda çocukluğunuzdan beri kardeş gibi bir bağ var.Sürekli aynı şehirde olmamız bu anlamda iyi olmazdı.Benim Onur ile yakın olmam demek aynı zamanda Gökhan ile de yakın olmam demek çünkü.Bu da hoş değil ortada süren bir ilişki var.Benim hislerim belli.Kimse bilmese ne olacak ben biliyorum.Yakışmaz yani...

                 Dayımın evinden apar topar çıktığım akşamdan sonra bu duruma özellikle dikkat ettim.Yoğun iş temposu arasında arada Onur'u görmeye şirkete ,Ömer döndükten sonra kahveciye gittim sık sık onlar bana  geldi.Ama grup halinde pek denk gelmemeye dikkat ettim.Ta ki  Eda beni arayıp Betül'ün İzmir'den tatile geldiğini benim evin bahçesinde piknik yapmak istediklerini söyleyene kadar.O akşam işten dönüp Gökhan'ı benim evimde benim misafirlerime özellikle de Sonay'a bağırırken görünce kan beynime sıçradı.Sonay'ın gözlerindeki hayal kırıklığı beni bitiren ve başlatan şey oldu.

Merhaba Pek Sevgili Canımlar.Nasıldı sizce bölüm?

Yıldıza dokunduk mu?❤️