Dangerous. || B-Brave

Hoofdstuk 6

Eindelijk vakantie! En hierbij een nieuw hoofdstuk. Ik heb niet echt veel inspiratie, sorry daarvoor. Enjoy!

Vote/comment/follow xx

POV Jai

"Ik ben zo terug." Ik ren achter Miranda aan. Ze rent niet zo heel snel, dus ik heb haar snel te pakken. "Waarom ren je nou weg?" "Ik kan het niet. Snap dat dan!" "Nee dat snap ik niet nee. Ga gewoon mee en maak dit af. Dan ben je er van af." "Jij hebt makkelijk praten zeg. Verdomme." Fijn, ze is boos op me. Hoe krijg ik haar nou mee? "Ze zitten op ons te wachten. Kom op." Met tegenzin gaat ze met me mee. Eindelijk.

POV Britt

Ik mis Lisa eigenlijk best wel. Voor de grote vakantie waren we elke dag samen. Sinds de diploma-uitreiking is ze nergens meer te bekennen. Ik spreek haar nu zelfs niet meer. Ik besluit haar een appje te sturen.

Ik: hoe is het?

Na een paar uur nog steeds geen antwoord. We waren toch beste vriendinnen? Althans, dat waren we toen ik nog in de spotlights stond. Nu ben ik voor de meeste niemand meer, maar zij schittert nog. Waarom wilde ik niet meer populair zijn? Nu ben ik een niemand.

Iemand klopt op de deur. "Ben er," zeg ik. Samuel doet de deur open. Hij heeft een knuffeltje en een roos meegenomen. Toevallig een witte roos, een van de mooiste bloemen. "Samuel is here." Hij geeft me de spulletjes. Echt heel lief. "Waarvoor geef je me dit?" vraag ik. "Om je beterschap te wensen." Hij kijkt rond. "Is er verder niemand hier geweest?" vraagt hij. "Ja, mijn ouders. Er hangt hierboven een kaart van hun." "Oh, niet gezien. En Lisa?" "Niets van gehoord." "Weet ze wel dat je hier bent?" "Geen idee. Ze doet geen moeite om te praten." "Ik zie haar vaak met Miranda." Wie is zij nou weer? "Ik weet genoeg. Thanks." "Je hebt genoeg gelegen. Zullen we een rondje lopen?" Iemand die zo aardig is terwijl we elkaar amper kennen. Zulke mensen kom je nooit meer tegen.

Samuel heeft me het hele rondje laten lachen. Hij is echt heel lief. Maar ik moet niet meer snel mensen vertrouwen. Zelfs Lisa is nu weg. Degene van wie ik dacht dat zou blijven.

POV Kiara

Flashback

Terwijl Miranda weg was, heb ik een gesprek gehouden met Sabrina. "Hoe lang ken je Miranda al?" "Een jaar denk ik." "Ik zou maar uitkijken voor haar. Hoe langer je met haar bevriend bent, hoe meer ze gaat denken dat ze alles van je kan afnemen." Ik geloof haar niet. "Hoezo?" vraag ik.

"Een tijdje heeft ze met mijn broer lopen daten, net wanneer het slecht met mij ging. Mijn oma lag in het ziekenhuis en hij werd meegenomen door Miranda. Hij was nooit meer thuis. Ik zat elke dag alleen. Miranda zelf negeerde me volkomen. Ze vond me eerder een last dan een vriendin. Daarna ging ze naar een andere school en hebben we elkaar nooit meer gesproken. En nu is ze er opeens weer, en gaat ze precies hetzelfde doen met jou."

"Maar ik heb geen broer?" vraag ik. "Maar zij heeft wel Jai. Ze gaat je uiteindelijk toch negeren." "Doet ze al." "Ik zei het toch." Nu geloof ik haar wel. "Oh en nog iets," voegt Sabrina toe. "Stiekem heet ze Lotte."

Ik zit nu tegenover Miranda in mijn huis. Jai zit naast haar. Het is heel ongemakkelijk. Jai merkt dat ook. "Ik ga maar eens... eh... naar de wc ofzo." Hij vlucht weg.

"Dus... ik moet je nog zoveel vertellen!" begint Miranda. Denk aan Sabrina, Kiara, denk aan Sabrina. "Oh maar misschien heb ik ook iets te zeggen?" "Ja dat kan toch dadelijk?" "Nee. Voordat ik verdween zouden we het hier nog over hebben. Maar jij ging met Jai weg." "Ja sorry maar ik ben bezig met Jai." "Vind je hem belangrijker dan je 'beste vriendin?'" Daar heeft ze geen weerwoord voor. Ik sta op en loop mijn eigen huis uit. "Nee serieus je gaat niet weer weg lopen!" roept Miranda. "Lotte, je houdt me niet tegen."

POV Samuel

Ik weet dat het me niets aan gaat. En ik weet ook dat ik Britt amper ken en zij mij, maar ik moet echt met Lisa praten. Het is voor een goed doel.

Ik bel bij Lisa thuis aan. Ze doet de deur open. "Samuel?" "Hey." "Ik weet dat ik niet jullie danseres ben." "Je bent nu een deel van B-Brave." "B-Brave?" "Weet je echt niet dat onze groep zo heet?" Ze lacht. "Nooit van gehoord." "Mag ik nu binnen komen of niet?" Lisa aarzelt een seconde. "Euh, ja. Sure."

Van Lisa krijg ik een glaasje sap. "Dus..." begint ze. "Waarom ben je hier?" Ik kan maar beter meteen met de deur in huis vallen. "Wat is er tussen jou en Britt?" "Hoe ken jij Britt?" "Ze was een paar dagen onwel geworden tijdens de wedstrijd." Ik vertel maar niet alle details. "Ligt ze in het ziekenhuis?" "Ja." "Oh. Okay." "Kan het jou iets schelen?" vraag ik. "Nee niet echt. Ik ben een beetje klaar met al dat populaire gedoe." "Dat is ze niet meer." "Nee, dat is te begrijpen." "Kap eens met haar zo afsnauwen!" roep ik. Lisa kijkt me verontwaardigd aan. "Bemoei je met andere zaken." "Ik stop wel. Ik ben blij dat Miranda het is geworden. Jij bent een bitch."

POV Lisa

Ik wist gewoon dat dit ooit zou gebeuren. Je kan niet altijd in de spotlights blijven. Ik snap niet dat ik nu opeens de 'bitch' ben. Hij kent haar amper.

Ik blijf aan Kaj denken. Lisa, je moet hem uit je hoofd zetten. Hij is niet die jongen in de wachtkamer van drie jaar terug. Maar hij lijkt er wel erg op. Ach, waarschijnlijk hebben mijn herinneringen het mis. Het is al zo lang geleden. Ik probeer me die avond heel goed te herinneren. Het is Kaj wel. Oh mijn God. Ik heb de wachtkamer jongen gevonden.

Teleurgesteld plof ik op de bank. Hij is het vast al vergeten. En trouwens, het zou hem niets boeien.

16-02-2015