Dangerous. || B-Brave

Hoofdstuk 1

POV Britt

*flashback naar 11 juni*

Met gespannen houdingen en bibberende handen wachten Lisa en ik op de bekende telefoontje van onze mentor. Geslaagd of niet geslaagd. Lisa wordt als eerst gebeld. "Hallo met Lisa." Ik hoor haar vervolgens gillen en springen. "Meen je dat? Te gek! Doei!" Ze lacht naar me. "Britt, ik ben geslaagd!" Ik kan alleen maar blij voor haar zijn en knuffel haar. Dan word ik gebeld. Is het iemand van onze gang. "Uh, met Britt? Nee ik ben niet gebeld. Ja dankzij jou loop ik het nu misschien mis. Je spreekt me nog wel. Doei." "Wie was dat?" vraagt Lisa. "Een van onze meiden." Ik begin dat gemeen doen steeds minder leuk te vinden. Maar blijkbaar kickt iedereen daarop. Iedereen ziet me als cool. Eindelijk word ik gebeld. Ook ik ben geslaagd! Het had een haartje gescheeld, zei de mentor. Ik ben echt zo blij!

*heden*

Ik ben mijn make-up aan het doen voor de grote avond. De diploma-uitreiking. We hebben bij Lisa thuis afgesproken. Lisa's ouders zijn amper thuis. "Je ziet er echt geweldig uit, Britt! Was ik maar zoals jij." "Ja klopt." Lisa pakt haar tas. "Zullen we maar gaan?" Ze kijkt een beetje ongemakkelijk. We gaan naar mijn 'privé chauffeur' die eigenlijk gewoon mijn 22-jarige neef is die met dit spelletje meespeelt in ruil dat ik zijn stalkende ex weg houd door mij voor te doen als zijn vriendin. Maar zijn ex is al lang het land uit. Naar Amerika. Hij wilt nu dat ik hiermee stop. Hoe?

POV Lisa

Ik voel me hier ongemakkelijk bij. Het wordt steeds moeilijker voor me om mij voor te doen als de arrogante populaire chick. Populair ben ik, maar arrogant ben ik oorspronkelijk niet. Ik kan me niet eens herinneren dat ik hieraan mee ben begonnen. Ik moet vast 14 zijn geweest ofzo. Britt vertelde me dat we elkaar al sinds groep 7 kennen en sinds ons 14e is ons leven 'verbeterd'. Daar twijfel ik nu aan. Dat verbeterd.

Ik ontsnap van de van niets wetende menigte die zoveel om ons status geven en ga naar de wc. Daar hoor ik een meisje huilen. "Wie is dat?" vraag ik. "Doet er niet toe," snikt het meisje. Ik herken die stem. Het klinkt als... Kiara? "Kiara?" "Lisa?" "Ja dat ben ik." "Ga alsjeblieft weg. Britt mag me zo niet zien." Verdomme, wat heeft Britt nu weer gedaan? "Wat heeft ze gedaan?" "Nee zij heeft niets gedaan. Het was haar aanhang. Ze hebben ranja over me heen gegooid omdat ze mijn jurkje niet mooi genoeg vonden." Ik word er stil van. Dit gaat over de grens. Mijn grens. Ik schuif een bueno en een pakje tissues onder de wc deur door. "Je zult het vast niet geloven, maar... ik ben niet als Britt." "En dat moet ik geloven? Bedankt trouwens." "Alsjeblieft. Blijf waar je bent. Ik ben zo terug." "Ga je Britt halen?" "Nee, vertrouw me."

Ik weet dat ze me niet vertrouwt, maar dat moet ze nu maar even doen. Mijn huis is toch vlakbij school. Ik loop er even snel heen, haal een nieuw jurkje en Kiara kan zichzelf weer laten zien. Tijdens het lopen bots ik tegen een jongen aan. Geforceerde bitch modus is geactiveerd. "Kijk uit je doppen man!" roep ik. "Sorry, ik wist niet dat je agressief werd." Oh mijn God. Het is Kaj. "Oh mijn God, sorry!" Hij glimlacht. "Geeft niets joh. Vanwaar die haast? Ben je niet bij de chicks?" "Nee ik moet even snel naar huis." "Moet ik je brengen?" Hij mag niets weten over Kiara. Hij gelooft in de arrogante beeld van mij. "Ik moet echt weg." "Ik sta erop. Ik breng je." Ik kan geen 'nee' zeggen.

Ik spring achterop Kaj's scooter. Hij is al een paar keer naar mijn huis geweest. Er is niets tussen ons. Al zou ik dat willen. Hij heeft alles wat ik wil. Qua uiterlijk en qua karakter. Alles. Ook al ben ik dat niet voor hem. Al zijn vriendinnen hadden donkerbruin haar. Hetzelfde haarkleur als Kiara trouwens. Als ze populair was geweest, had ze met Kaj gehad. Ja zo gaat dat bij Kaj. En bij de anderen. We komen bij mij thuis aan. "Ik denk dat het het beste is als je hier buiten blijft." "Laat je me zomaar achter?" "Het is persoonlijk." "Maar Lisa, ik heb dorst." "Oké vooruit kom binnen."

Ik laat hem binnen en geef hem wat water. "Wat een gastvrijheid. Je geeft me water. Heb je geen drank?" "Niet dat ik weet." Ik ruik aan hem dat hij zich al heeft ingedronken voor de after party. Het ruikt lekker. Ik ga de kelder in en vind wat te drinken. Ik geef hem opnieuw wat te drinken. "Zullen we even zitten?" "Nee ik moet naar boven." "Ik ga mee." "Nee." "Je houdt me niet tegen." Deze dronken versie van Kaj bevalt me helemaal niet. "Je gaat niet met mij naar boven. Het duurt echt maar heel snel. Ik moet alleen even snel iets halen." Kaj pakt me bij mijn heup. Ik raak helemaal verstijfd. Zijn lippen raken de mijne aan.

POV Kiara

Waar blijft Lisa nou? Ze is al een half uur weg. Is dit wel te vertrouwen? Ik begin er steeds minder in te geloven. Ik hoor mensen dichterbij komen. Ik moet stil zijn. Een groepje meiden stormen de wc in. "Ik kan dit niet geloven oh mijn God!" "Je moest helemaal alleen op het podium staan. Dat had ik echt niet verwacht." "Weet iemand waar Lisa is? Ze heeft me niet gebeld, ge-sms't, ge-app't, weet ik het allemaal." Dat was Britts stem. Die herken ik uit duizenden en heb ik te vaak gehoord. Dus Lisa is nog weg. Ze zei dat haar huis dichtbij was. "Meiden! Ik zag haar nog vertrekken met Kaj's scooter!" "Serieus Lara, vertel je me dat nu pas? Wat dom zeg." "Sorry... ik herinner me dat nu pas." "Fijn. Lisa is er vandoor gegaan. Fijne vriendin." En ze lopen weg. Ik weet niet of ik hier moet blijven of weg moet gaan. Ik weet niet of Lisa nog terug komt.

06-01-2015