Αν δεν ήταν νωρίς, αγάπη μου,
για μας σ'αυτό το κόσμο,
θα'μασταν τώρα αγκαλιά.
Θα'μασταν τώρα μαζί και θα καλύπταμε
τον κρύο χειμώνα.
Γιατί κάπου ανάμεσα
στα στενά που μας χωρίζουν,
κάπου εκεί σε συναντώ τα βράδια.
Σε όνειρα αδέσμευτα.
Όταν κανείς έξω δε βγαίνει πια.
Ανεβαίνουμε στο σύννεφό μας,
δίχως μάσκα, ανεβαίνουμε
Και ήσυχα ο αέρας μας φέρνει κοντά.
Να μπλέξουν τα όνειρα
όπως τα χέρια μας
Ναι γινει ο χτύπος μας διπλός.
Να ακούω το σφυγμό σου στο λαιμό μου.
Να κυλά στις φλέβες σου αίμα δικό μου
και της φωνής μου το ηχείο,
δικό σου σώμα να'ναι.
Σαν διορία της νεράιδάς μας.
Με τον Έρωτα έχει συνωμοτήσει.
Για μας. Για μας που φυλλαγόμαστε,
με το ρολόι στο χέρι
και τα μάτια ψηλά.
Μην έρθει ο ήλιος και
κάψει το σύννεφο μας.
Είναι, αγάπη μου,
νωρίς,
για μας σ'αυτό το κόσμο.
VOCÊ ESTÁ LENDO
Μιλώντας με τ'αστερια🌟
PoesiaΣε μια σκιά του ονείρου. Σ'ενα φιλί της θάλασσας, σ'εκρυψα. Σε ουράνια παλάτια, χτισμένα από σύννεφα κι αστροφεγγιά. Αυτόν τον έρωτα ονόμασα βροχή κι εμείς αγάλματα στο έλεος της. Είναι η διάβρωση που δίνει στο μάρμαρο αξία. Κι όχι αυτή η τέλεια ...
