Chapter 23

95 10 1
                                    

Paul Jaycee Esguerra

That exact same words from Adi's mouth never left my mind up to now and it's been days.

Kian had an ex-girlfriend? I mean, yes of course, he has. What do I expect?He's a man after all but this is the last thing that I can expect about him based on his personality and on how he treat people around us.

It bugs me on how he never told me stories about it. Kian is just really a very mysterious and a secretive guy.

Plus the fact that Adi knows it! For sure Ryan too. Bakit hindi ko alam 'to? Is Kian really famous? Why I haven't heard of him not until we became classmates?

The picture of him and that girl walking away is still in my mind. I hate to admit it, but they make such a good couple.

Simula rin noong araw na 'yon, feeling ko biglang nagbago si Kian. I don't know if it's just me but it feels different.

Ever since that day, nawalan na siya ng oras para sa'kin.

"Kian?" tawag ko sa kanya habang nagsusulat kami ng notes sa room.

"Hmm?" sagot niya, nagsusulat pa rin.

"Let's eat outside later? Libre kita!" sabi ko saka umakbay sa kanya.

He pinched my cheeks quickly, "I would love too but I can't later. I have an appointment." he said and smiled.

"Really?" I tried my best not to sound sad, suspicious or anything.

"Yes! Maybe next time." sabi niya saka ginulo yung buhok ko at bumalik sa pagsusulat.

Yeah, next time. That's what he said last time too.

I looked at him secretly. He won't notice it because his eyes are locked up to his desk.

Argh! I wanna be mad at him, but I can't. He's so cute.

Natapos na yung klase pero hindi yung sinusulat ko. Panay sulyap kasi ako sa kanya. Hays.

"I'll go first. Bye." sabi ni Kian saka tumapik sa balikat ko.

"Wait! I'll just pack up. Sabay ako lumabas." sabi ko saka nagmadali ilagay sa bag ko yung notebook at pen na ginamit ko.

"Tara na—" paglingon ko, wala na pala akong katabi.

Lumingon ako sa kaliwa't kanan. Sinuyod ko pa yung buong room kahit ang dami nang nakatayo but he's already gone.

"Wow." bulong ko sa sarii ko.

We just started talking recently tapos ngayon hindi na naman kami nakakapag-usap. Hays.

Wala akong nagawa kung hindi kuhanin yung bag ko at lumabas. Well, Si Ryan at Adi na lang siguro isasabay ko?

Kung saan-saan na yata ako nakarating, halos naubos na yata yung oras para kumain hindi ko pa sila nakikita.

I saw Adi earlier sa room bakit ngayon biglang nawala? Bakit lahat ng tao ngayon wala?

Pumunta na lang ako sa loob ng cafeteria at bumili ng pagkain. Sa room na lang ako kakain.

I bought some snacks and paid it then I started walking my way back.

Sobrang lutang yung isip ko habang naglalakad. Hindi ko nga alam kung anong oras na ba, kung dapat ko bang bilisan, o kung may mga dapat ba akong kailangang gawin.

Ganito ba talaga kapag walang kausap o kasama? Pero sanay naman ako eh! Gutom ako, pero hindi naman sobrang gustom para maging lutang.

Kian, ang lakas ng epekto mo sa'kin. Hays.

Invisible String [BxB]Where stories live. Discover now