Nhixed Suarez -(Billionaire Series#1)

CHAPTER 11

Belle's POV

Hindi ko alam paano siya nakasunod sa amin. Basta ang alam ko lang nasa likod lang namin sila at naglalakad, may kasama pang tour guide.

Bakit ba nakasunod tong lalaking 'to sa amin? Inagahan na nga namin umalis para hindi kami maabutan pero ano nangyari? Narito pa rin sila.

Kanina pa nagrereklamo si Kim sa maputik na dinaraanan namin. Hindi siya sanay sa buhay rito kaya hindi ko siya masisi kaso masyado na siyang over acting.

Gaya nalang ngayon, inalalayan siya ni Nhixed sa mga bato. Sino ba kasing nagsabing magpunta sila rito? Pinipilit pa nila sarili nila kung hindi naman nila kaya.

"Mukha kang papatay ng tao." Ngisi sa akin ni Jing na kina iling ko lang. Saka na nagtuloy-tuloy sa paglakad para maka akyat na sa pinakatuktok ng bundok.

"Hey. Good morning" bati sa akin ni Luke na tinanguan ko lang.

"Wala ka sa mood?" Tanong niya sa akin at tumingin kila Nhixed at Kim na karga karga na niya ngayon.

Naiinis ako na Ewan, hindi ko maipaliwanag. Bakit sakaniya ang lumanay niya? Pag kamung dalawa konti nalang magbugbugan kami sa away.

Ayoko ng ganito, para akong pinapatay sa sakit ng dibdib ko. Naglakad ako ng mabilis para hindi sila maabutan.

Ouch! Ang tanga tanga mo naman!

"Ayos ka lang? Bakit kasi hindi ka nag iingat?" Akala ko siya ang unang lalapit sa akin kasi nakita ko siya kaninang papalapit na sa akin.

Sinulyapan ko siya and there he is... with Kim again. Binubuksan ang tumbler niya at binigay sakaniya. Nag iwas ako ng tingin ng tumingin siya kung nasaan ako.

"Ayos lang ako Andrew. Pagod lang siguro pero kaya pa naman. Tara?" Tumango 'to, nagpatuloy na kaming naglakad paakyat. Ilang minuto lang narating na namin ang tuktok nito.

This is life...This is refreshing...hmmm.

I wish I'm always here, kaso napakarami kong ginagawa.

"This is beautiful" muntik ko nang mabitawan ang cellphone ko ng marinig ko ang boses niya.

"I already told you yesterday to avoid those boys right? Bakit ba ang tigas ng ulo mo?" Hindi ko siya tiningnan, dahil alam kong kapag tiningnan ko nanaman ang mga mata niya madala na naman ako.

"Kaibigan ko sila. And I trust them all. Hindi sila kagaya ng iniisip mo. Kasama ko na sila rito bata pa lang ako." Bumungtong hininga siya saka ako binigyan ng tubig.

Kinuha ko 'to at pagharap ko ang pagsulpot ni Kim. She smiled when she saw me. A fake one. Pakutang tao, dahil narito si Nhixed? I know that look.

Mahal pa rin niya si Nhixed. Hindi naman iyan pupunta rito kung hindi. I smiled back and left them, there. Pinuntahan ko ang mga kaibigan kong nag picture taking na.

"Kanina ko pa napapansing wala ka sa mood. Ano bang nangyari?" Ayoko mag kwento lalo na narito lang si Nhixed at ang ex niya.

Pumiling ako at sumali sa page picture taking nila bago namin na isipang bumaba na. I glance were they're standing and I saw how Nhixed care for her. Talagang hinubad pa niya ang jacket niya para ipasuot sakaniya.

I hate it.
I hate it.
I hate the way he cares for her. S*it.

"Jealous?" It's Luke.

"Hindi no, pero nakakapag taka lang. Ganiyan talaga sila kalapit sa isa't isa?" Hindi ko na mapigilan pang nagtanong kay Luke. Lalo na kasabay ko lang naman siya sa pagbaba.

Tiningnan niya ako at tumango. "Yes. They love each other since they're in Highschool days, till college. Hanggang roon lang ang pwede kong sabihin sayo. The rest, ask Nhixed it's not my story to tell." Tumango tango ako kay Luke ng alalayan niya ako malagpasan ang mga malalaking bato.

Nag trek kami. And we all shocked noong sumama sila. Look at them now, dahil hindi sanay panay sila pahinga.

Pagkababa namin na isipan nilang mag kape muna sa isang sikat na coffee shop.

"Isang Americano sa akin." Naghanap kami ng pwesto at napilinh nilang sa may harapan ng bintana.

"Hi. We decided to drink coffee here is it taste good?" Narito na naman sila?

"Oo masarap" sagot namang ni Lissie. Dahilan siguro napansin niyang hindi ako sasagot.

"Oh I see. Oh by the way, sorry for the trouble yesterday, hindi ko sinasadya. I didn't know your a friend of Nhixed. I'm updated kasi palagi sa mga importante sa buhay niya kaya. I didn't know." Mag so sorry nalang kailangan ganon pa ang way ng pagsasalita?

Ayoko talaga sa mga pekeng tao. Edi kaw na updated palagi. Pineke ko rin ang aking ngiti bago siya hinarap.

"Ayos lang 'yon kasalanan ko naman din. Hindi all tumitingin sa dinaraanan ko. Pasensiya na." She laughed and it sounded like she wins.

Ayoko sa uri ng ugali ng babaeng 'to. Iyong totoo ganito talaga mga tipo ng gurang na 'yon?

"See. It's her fault—"

"Kim" takot na siya niyan? Sa Isang pagbanggit palang ng pangalan niya?

"Fine. Fine. I'm sorry again. By the way I'm Kim and you are?" Parang naman hindi mo pa narinig pangalan ko. Paniguradong tinanong mona kay Nhixed o Luke.

Pero sige magpapakilala ako kahit ka plastikan lang. "Belle" ngiti ko ng pagkatamis tamis. Paanong matamis? Bahala kayo mag isip kung paano.

Nginitian niya lang ako siyempre peke ulit wala ng bago doon.

Binigay sa akin ni Andrew ang kape na inorder ko.

"Nga pala sabi ng mama mo darating ang papa mo sa susunod na linggo ha?" Darating? Hindi ko alam. Bakit alam pa nito kesa sa akin?

"Paniguradong magpapahandaan nanaman si tito nito. Birthday mo non diba?" Bakit kailangan rito pa pag usapan? Narinig nila, mas mabuti nang wala silang alam.

"Oo. Pero sinabi kona kay mama na wala akong balak magpahanda si papa lang makulit ang tanda tanda kona para sa handaan. Mapapagod na naman si mama sa pagluto." Sumimsin muna sa kape niya si Lissie bago nagsalita.

"Tutulong ako saka si Ate jing, iyan narin si Berto at Andrew. Palagi ka nalang walang plano kapag birthday mo." Dani nito.

Totoo iyon dahil alam ko tuwing birthday ko lang umuuwi si papa galing trabaho. Pagkatapos non aalis nanaman siya pagkatapos ng isang linggo para magtrabahong muli.

Kaya ko narin namang mag trabaho pero Ewan ko sakaniya nagtatrabaho pa rin siya.

***

Pasilip

"Count me in."

Nababaliw na ba siya?

"But Nhixed you need to go back to manila tomorrow"