Nhixed Suarez -(Billionaire Series#1)

CHAPTER 13

Third Person's POV

Ilang oras na ang nakakalipas pero wala pa ring Nhixed na dumarating. Desidido si Belle na maghintay kasi nangako sa kaniya si Nhixed na pupunta 'to.

Maghahating gabi na pero hindi pa rin 'to nagpapakita sa harapan niya. Ayaw niyang isipin na hindi na 'to darating kaso nangako siya sa kaniya na hihintayin siya nito.

"Hindi na siya darating Belle. Huwag mo nang hintayin pa." Tila walang narinig si Belle, nagpatuloy pa rin itong naghintay sa labas kahit mag mamadaling araw na. Sabi ni Jing ng mapansing wala na sa loob si Belle sinundan na niya ito sa labas.

"Pupunta yon Jing. Nangako siya sa akin na pupuntahan niya ako. Babalik siya, hihintayin ko siya rito." Pumiling si Jing pero sinamahan niya 'tong naghinatay sa labas ng bahay hanggang sa matapos ang birthday niya.

"Uuwi na ako Belle. Bukas nalang, may trabaho pa ako." Tumango at isang tipid na ngiti ang binigay ni Belle sa kaniya.

"Am I late baby? I'm sorry I didn't get an-

"Are you crying? Hey" Hinagod niya ang likod nito saka pinatahang umiyak. Pinagdamba niya ito ng suntok sa dibdib ng mapagod tumigil din.

"Akala ko hindi ka na darating."

Akala ko rin eh. Kaso nangako ako...

"I'm here now. Shhh tahan na." Pinatahan siya ni Nhixed at pinakalma bago sila pumasok sa loob.
Pagkapasok nila sa loob ang ama ni Belle agad ang sumalubong sa kanilang dalawa.

"May bisita ka pa pala Belle." Napaka strikto nitong tumingin kay Nhixed kaya naman lumapit siya sa ama nito at nagpakilala.

"Good morning sir. I'm Belle's s-

"Friend pa" Putol ni Belle sa sasabihin pa ni Nhixed. Napatingin naman kaagad si Nhixed kay Belle dahil sa pagputol nito ng ibang sasabihin niya.

"Friend? Bakit hating gabi kana dumating kung ganoon hijo?" Hindi alam nito kung magsasabi ba siya ng totoo sa ama ni Belle o hindi. Baka kasi magsalita siya sumingit na naman si Belle.

"I'm from manila. My flight was delayed a few hours that's why." Tumango tango naman ang ama ni Belle.

"Anong sabi anak? Hindi ba kahit hindi ka nakatapos marunong kang maka intindi ng ingles?" Natawa namang tumango si Belle sa ama.

"Kaya pinagmamalaki ko ang nag iisa kong anak na 'to. Matalino na maganda pa." Pagmamalaking sambit nito kay Nhixed na kinatawa naman niya.

"Tama po kayo. May pagka masungit nga lang madalas." Inirapan naman siya ni Belle.

"Dapat lang, marami nagkakagusto sa kaniya rito kaya tama lang iyon. Ikaw gusto mo ba ang anak ko?" Diretsahang tanong nito sa kaniya.

"Pa! huwag ka nan gang maraming tanong. Kadarating lang niya, papaghingahan niyo muna." Napa isip naman ang ama niya at tumango.

"Osya maiwan ko muna kayo riyan. Ikaw na bahala sa kaniya Belle. Matutulog na kami ng mama mo." Siya na lang din naman kasi ang natirang bisita ni Belle. Halos dumating ang mga 'to ng hapon at mag gagabi.

"Opo pa."

"Ikaw naman, kung ano ano ang pinag sasabi mo kay papa." He just shrugged his both shoulders and stand to sit near where is Belle.

"I'm just stating the fact baby..."

"Baby ka ng baby tumigil ka nga riyan! Baka marinig ka ni Papa!" He smirked and walk towards her. He kissed her in the lips.

"Ang hilig mo talaga! Kapag nakita ka ni papa.'' But Nhixed didn't listen to her. He kiss her passionately and place his hands on her waist.

"I want you baby." Tinampal ni Belle ang kamay niyang nasa pagkababae na niya.

"Tumigil ka nga saka manyakan mo Nhixed!"

"I like it. When you called me by my name. It's sounded like a moaned to me." Lumayo si Belle sa kaniya kaya naman lumapit lalo si Nhixed sa kaniya.Hinalikan siya ni Nhixed sa noon g makalapit 'to sa kaniya. She finds it sweet.

Hinagkan niya ito mula sa likod at isang malamig na bagay ang naramdaman sa leeg and she finds out it's a necklace.

"Happy Birthday Baby..."

"Thank you. Pero hindi mo na kailang-"

"Shhh. Tanggapin mo nalang. That's a gift from me."

"I wanna talk to you about something important later. After I ate." Tumango naman si Belle kaya naman pinaghapag na niya ito ng pagkain. Kumain na rin 'to kasabay niya. Huling kain pa niya ay ala singko ng hapon.

Matapos silang kumain lumabas sila para doon mag usap. Umupo sila sa isang upuang kahoy sa may ilalim ng puno. Kitang-kita ang kabuuan ng kalangitan kasama ng mga nagliliwanag na bituin.

"Anong gusto mong pag usapan? Ayaw mo munang magbihis?" Pumiling naman si Nhixed ng mabilis saka niya hinawakan ang dalawa niyang kamay. "I'll be back to Manila the day after tomorrow." Umpisa nito sa sasabihin niya.

"Ang bilis naman ata?" She sounded shocked because Nhixed just arrive now, then he'll leave immediately.

"Here me out first baby..." Belle nodded her head and let Nhixed tell what' he's gonna say.

"I want you to go with me. I'll talked to your parents. You have a big opportunity there Belle. Pwede kitang pag aralin ng college for you to have a good work. I want you to live with me. I have condo there, we can live there. you can study while me I'll do my works." Gulat na gulat si Belle sa sinabing iyon ni Nhixed kaya napatayo siya.

"Nhixed wala akong balak umalis rito. Oo malaking oportunidad ang makapag aral sa maynila, pero hindi ko makakayang iwanan ang buhay ko rito." Hinawakan ni Nhixed ang kaniyang dalawang kamay at tumango.

"I know...I definitely know that baby...I want you to think it first. You have all day tomorrow to think. Tatanggapin ko kung ano man ang desisyon mo. Rest now, uuwi na muna ako sa bahay ni Dad rito. I'll be back here after you decide. Don't be pressure baby I'll accept your decision no matter what happened. Sleep tight." Nhixed kiss her on her forehead and lips before heading home.

Iniwan siya ni Nhixed na magulo ang isip, hindi alam kung sasama ba siya o hindi. Pumasok siya sa loob ng bahay na iisip pa rin iyon. Napakaraming bakit ang katanungan na gusto niyang masagot, pero hindi niya masasagot kung hindi niya susubukan. Kung hindi siya susugal hindi niya malalaman ang kasagutan.

***

Hi there my loves! gracias for waiting again!