Nhixed Suarez -(Billionaire Series#1)

CHAPTER 25

Belle's POV

Ilang araw na ang nakalipas ngunit hindi pa rin kami ngag-uusap. Hindi ko mawari kung bakit kami nagkaganon. Kakauwi lang ni Emerson kaninang mdaling araw kaya naisipan niyang kausapoin sina papa sa hindi ko alam na dahilan. Naiwan kami nina Tyler at Taylor sa kubo.

"Ma, is papa Emerson going to stay here for good?" Pumiling ako sa tanong ni Tyler. "Hindi anak, uuwi rin sa maynila ang papa Emerson niyo kapag nagka problemang muli sa company niya." Tumango naman si Tyler at Taylor sa sinabi ko.

"How's your life here?" Tanong nito sa akin pagkalabas nila sa bahay. Sumama naman si Tyler at Taylor kay mama at papa. Kukuha raw 'to ng mga kakailanganing idagdag sa panananghalian naming.

"Okay naman. Hindi pa rin kami nag-uusap ni papa hanggang ngayon. Hindi kona alam ano gagawin ko, hanggat maaari ayokong umalis rito, I want to stay here for good pero narito pa rin 'yung takot na, baka nga kunin niya sa akin ang mga anak ko." Bumuntong hininga muna ako bago siya tiningnan, nakatingin 'to sa akin ng taimtim.

"Naka-usap ko si tito Tonie at tita Vik. They want you to stay here for good, pero nang sinabi ko ang tungkol kay Tyler at Taylor they want you to fight for it. Belle hindi ka naman maaring magtago habang buhay at iiwas. Ilang tao na ang hinarangan kong huwag sabihin sa kaniya ang impormasyon ng dalawang bata. Hindi ako nangangakong mapipigil ko pa ang pagharang kung marami na siyang tatawaging imbistegador."

"There is a chance na may makalusot but I'll do my best on that, so don't worry."

"That would be a big help for us Emerson. Thank you, thank you for your help..." Niyakap ko 'to na ginantihan naman niya kaagad. Alam kong handa na ako, pero hindi ko mawaring kabahan pa rin.

"Anyway, nakapamasyal na ba kayo ulit rito?" Pumiling ako na kinangiti naman niya. Tinawagan niya ang kambal at sinabing hahayaan niya 'tong mga to na magbabad sa dagat kasama siya. Sumama rin sila mama at papa, naghanda sila ng mga pagkain pero nag-order nalang rin si Emerson ng pandagdag.

"Mama!"

"Mama!" Sigaw nilang dalawa nang lumusong sila sa tubig. Mabuti nalang narito si Emerson para tumayong ama nila. Tumango sa kanilang tatlo ng may pinakita silang mga shells.

"Anak ikaw na magbayad sa in-order ni Emerson mamaya ha, parating na siguro 'yon uuwi lang ako. Kukuha lang ako ng tubig." Tumango kay mama at kumuha ng pera sa wallet ko para pagkarating niya iaabot ko nalang.

"1 bucke-Belle?

"Jing?" Para siyang nakakita ng multo pagkakita sa akin. Nanliliksik ang tingin niya sa akin saka kinuha ang pera sabay talikod sa akin. Wala rin alam si Jing sa nangyari, walang nakaka alam. Ako lang, si Emerson lang. Hahabulin ko sana nang magsalita si papa sa gilid ko.

"Hayaan mo munang makapag isip-isip si Jing. Ganiyan rin ang mararamdaman ko pagka-uwi mo, hindi sa lahat ng bagay sarili mo lang ang intindihin mo. Intindihin mo rin ang mga malalapit sayo, may mga naghihintay na magsabi kalang pero anong ginawa mo? Tumakbo ka para malusutan ang problema. Nagdesisyon ka para sa sarili mo napaka masarili mo." Bakit ba kapag si papa ang nagsasalita sobrang tagos non sa puso ko? Alam kong may kasalanan ako, kayanga narito ako para itama 'yon.

"Hindi naman sa ganoon pa, hindi niyo po kasi naiintindihan. Hindi niyo po alam ang nangyari sa akin sa maynila." Bumuntong hininga siya bago ako tiningnan ng direkta sa mata.

"Nagsabi kaba? Pina intindi mo ba? Hindi diba? Pinili mong takbuhan ang problema kasi, 'yon ang naisip mong solusyon." 'yun ang pagkakamaling lubos kong pinagsisihan. Hindi ko inisip na ang daming naghihintay sa akin rito. Bakit ba kasi ang tanga-tanga ko?

Iniwan ako ni papa, napatingin ako kay Tyler at Taylor na nagbabasaan sa dagat. Ngiting hinding hindi masusuklian ninuman, walang katumbas...They wave their hands after seeing me alone in the cottage.

"So totoo nga 'yung sinabi ni Jing? Kailan ka dumating?" Saktong pagharap ko, niyakap niya ako ng napakahigpit. Sumunod roon si Andrew.

"Bakit ba kayo umiiyak?" Tanong ni mama pagkakita sa aming tatlo. Pumiling naman ako kasabay ng pagtanggap ng batok kay Andrew at Berto.

"Why are you hitting my mama?" Pagsulpot naman ni Tyler sa gitna namin. Gulat silang napatingin kay Tyler at Taylor na tumatakbo kasama si Emerson papalapit sa amin.

"Mama!" Niyakap ako ni Taylor sa bewang ko at nakatingin ng masama sa dalawa.

"Mga anak mo?"-gulat nilang sambit. Tumango at tumawa sa reaksiyon nila.

"Okay. Baby these are your tito's, si tito Andrew at tito Berto. They're my friends here. Amh...mga anak ko." Inobsorbahan naman sila ni Tyler at Taylor bago tumango. Alam kong marami rin silang tanong pero pinili nalang nilang manatiling tahimik dahil nga may mga bata.

"Who are they?" Kapit naman ni Emerson sa bewang ko. Ngumiti ako at pinakilala siya. "They're my friends here, pati 'yung babaeng nagdeliver kanina. This is Emerson a-

"Our papa!" Sigaw ng dalawa kaya naman napatawa nalang kami sa ginawa nila.

"Hindi ba sinabi ko huwag kayo makikisawsaw sa usapan ng matatanda kung hindi kayo tinatanong?" Tumango naman silang dalawa.

"Sorry po ma, hindi na po maulit." Sagot naman ni Taylor na tinanguan lang ni Tyler.

Nagpaalam silang muli na lulusong sila sa tubig kaya sinamahan sila ni Emerson. "Siya ang ama ng mga bata? Bakit hindi kamukha?" Alam kong magsisimula na silang magtanong nito kaya naman na upo kami sa mahangin na pwesto ng cottage.

"Hindi siya ang ama, pero siya ang kinikilala nilang ama. Alam naman nila na hindi siya ang tunay na ama nila and they don't have problem with that." Sumimsim naman si Andrew sa iniinom niyang soft drinks saka tumingin sa akin.

"Kung ganon, hindi ba sila nagtatanong sa biological father nila?" Ngumiti ako ng tipid bago siya sinagot. "Hinahanap pa rin ni Taylor hindi gaya ni Tyler na tingin ko nagsisimula ng mapuno ng hinanakit ang puso dahil sa kaniya. I don't want to tell them those painful memories of mine." Tumango naman silang dalawa saka tipid na ngumiti.

"Huwag kana muling aalis kung may problema, magsabi ka lang Belle narito kami." I nodded to them and tell them what really happened to me in manila and France.

"Kung ganon pala napakalaki ng naitulong sayo ni Emerson?" Oo, sobrang dami.

"Tingin mo, bakit niya 'to ginagawa?" Hindi ko rin alam basta nagulat nalang ako noon na, handa siyang tulungan ako magbagong buhay. I shrugged my both shoulders as a response.