Vengeance From Hell

Vengeance 22

Nanghihina akong tumayo at yakap yakap ang sariling naglakad patungo sa kwarto. I'm still shaking in fear. Pakiramdam ko nahigop ni Damon lahat ng lakas na meroon ako. Papasok na sana ako sa kwarto nang may biglang tumawag saakin.

"S-Satana." Mabibigat ang hininga akong napalingon kay Lucifer. Mas dumagdag pa ang panginginig ko nang muli ko siyang makita. "Satana.."

"W-Wag mo akong lapitan!" Maluluha kong sigaw nang bahagya siyang humakbang papalapit saakin. Pero agad akong napasandal sa pader nang bigla na lang siyang sumulpot sa harapan ko.

"It's me, Lucy." He whispered, "Look at me in the eyes. Wag kang matakot, nandito na ako."

Gaya ng sinabi niya ay dahan-dahan kong iniangat ang paningin ko sa mga mata niya. I sobbed as I saw his gray orbs and hugged him immediately. Para akong batang humagolhol sa dibdib niya.

"Si Damon. Nandito si Damon, Lucy." Umiiyak kong sambit. "H-He... He molested me! Lucy. He kissed me!" Hinaplos-haplos niya ang buhok ko upang pakalmahin ako kahit papaano.

"Patawarin mo ako, hindi ko dapat hinayaan na gawin niya iyon sa iyo." Mas lalo pa akong naiyak dahil sa sinabi niya. "Shh. It's okay. It's okay, I'm here."

Humiwalay ako sa kaniya at deretso siyang tinignan but then I felt a sudden dizziness and everything went black.

Alas dose ng madaling araw ng bigla akong maalimpongatan. Wala sa sarili akong umalis ng kama at bumaba sa unang palapag. Dumeretso ako sa kusina at uminom ng malamig na tubig. Pagkatapos ay naglakad ako papuntang pool area. Kumikinang ang tubig dahil sa liwanag ng buwan, nakakaakit ito. Nang di na ako makapagpigil ay agad kong hinubad ang damit ko, leaving my underwear only. I sat at the edge of pool, slowly putting my body down to the cold water. Kakaibang ginhawa ang dala ng malamig na tubig sa buong katawan ko.

Sumisid ako sa pinakailalim ng pool. I formed myself like a baby in a womb and then I hugged my knees tightly as I let myself sank at the bottom of the pool. I closed my eyes and think about what happened just earlier. Ngayon parang na realize ko na ang pinupunto ni Damon, higit na siya ang ang nakakaalam ng mga mangyayare sa kasalukuyan at gusto niya iyong bagohin. And the future  will only change if I follow Damon's imperative. Pero hindi naman iyon madali, hindi madaling aminin ang lahat. Natatakot ako sa magiging reaksyon niya, baka kamuhian niya ako at layuan. I know I am being too selfish for this but I just don't wanna loose him.

Nang pakiramdam ko ay nauubosan na ako ng hininga agad akong lumangoy papunta sa ibabaw ng tubig. I immediately gasped for an air and looked around. Inayos ko ang buhok ko at umalis na sa tubig. Kinuha ko ang damit na suot ko kanina at sinuot ko ulit. Wala sa sarili akong bumalik sa kwarto, naligo ako sa maligamgam na tubig at pagkatapos ay pinilit ko ang sarili kong makatulog.

Kinabukasan nagising ako na para bang dala-dala ko ang bigat ng buong mundo. Masyado akong matamlay at walang gana.

"Ate, ayus ka lang? May masakit ba saiyo?" Napatingin ako kay Tyrine. Nasa hapagkainan pala kami at hindi ko man lang nababawasan pa ang pagkain na nasa harap ko. "Patapos na kami ni Lucy tapos ikaw, kanina pa nakatulala."

I sighed. "I'm okay. It's just that.." Umiwas ako ng tingin at walang ganang tinignan ang pagkain ko. I sighed again. "Parang gusto ko na lang mawala bigla." I laughed at myself because of the thought.

"If I were to ask, I want you to stay." Muli akong napatingin kay Tyrine, she's smiling at me. "Not because I needed you but because, it's painful to be left by someone."