Vengeance From Hell

Vengeance 45

TW: VIOLENCE

Mahigpit kong hinawakan ang baseball bat gamit ang dalawa kong kamay nang marinig ko na ang mga mabibigat at nagmamadaling  yabag ng paa ni Nathan. Napangiti ako nang tumunog ang pinto at nang mabuksan niya iyon ay derederetso at walang alingan siyang pumasok.

"Haven?!" Gulat niyang sabi. Samantalang si Haven naman ay pilit na sumisigaw para senyasan siyang nadito ako. "Where is she?!"

"Hi mother fucker." Bago pa siya makalingon saakin malakas ko siyang hinampas ng baseball bat sa likod dahilan kung bakit napasigaw siya sa sakit.

Nakadapa siyang napasalampak sa sahig at nabitawan niya rin ang hawak niyang baril. Hindi akong nagdalawang isip na kunin ang baril na iyon at lumayo sa kaniya. Halos hirap na hirap siyang makatayo.

"Argh." He groaned in pain and even coughed with blood. Masama niya akong tinignan at lulusobin na sana pero mabilis ko siyang tinutokan ng baril. "Ano bang gusto mo?! Tangina Athena. Bakit kailangan mo kaming pahirap ng ganito?!"

"Kneel." I commanded in cold tone. "Kneel and beg for forgiveness."

"Hinding-hindi ako luluhod para lang sa--FUCK!" Malakas niyang mura kasabay ng pagluhod niya nang barilin ko siya sa tuhod.

"Oh god! Nathan!" Agad akong napalingon kay Haven. Hindi ata mahigpit ang pagkakatali ko ng panyo. Napailing-iling na lang ako at pretenteng naglakad papunta sa may mga monitor.

"I am now starting to realize that it was a nice decision na ihuli ko kayong dalawa. Masyadong matitigas ang ulo niyo." I chuckled and took the knife inside the drawer, it  also the knife I used to Ken before.

"Clyde was lucky enough because I spare his life. He is in a deep coma tho, pero pagkatapos ng lahat ng ito, magigising na siya. And the fun part is that he will not remember anything aside from having a friend named Vraxx and a beautiful fiancé." Naglakad ulit ako papunta sa pwesto nila at nakangiti silang tinignan.

"Why did you even spare his life? Katulong din naman siya nang ipinapatay kita." Matapang na sabi ni Haven at sobrang sama ng tingin saakin.

"Because I want him to suffer alive. He might not remember me nor the crime but I will make it sure that every night, in his sleep, he'll suffer." Lumapit ako kay Nathan habang nililinisan ang hawak kong kutsilyo. "Lahat ng ito ay gagawin kong isang bangugot sa kaniya. Isn't that amusing?"

"Edi sana pinatay mo na lang." Mariin ngunit hirap na hirap na sambit ni Nathan. Puwesto ako sa may likod niya at nilaro laro ang dulo ng kutsilyo sa may batok niya.

"If I've done that, where's the fun?" I chuckled and leaned my face into his ear while looking at Haven. "Tulad niyo, magpapakasaya muna ako bago pumatay. This knife is the knife that I used to kill Ken. Oh damn I can still feel his warm and thick blood on my face."

"Hayop ka talaga!" Pilit na pumalag si Nathan kaya natatawa akong bahagyang umatras. "Pinaikot mo kaming lahat! I've should have known how manipulative you are. I can't believe Vraxx loved a crazy woman like you. You're disgusting and pathetic!" Napangisi ako dahil sa sinabi niya.

"Manipulative? Is that how you call an old friend, Nathan? What a shame." Natawa ako at nilaro-laro ang hawak kong kutsilyo. "At ngayon ipapakita ko kay Haven kung paano ko pinatay si Ken noon. Hindi ba't masaya yun, huh Haven? You get a privilege to see a live masterpiece."

"Tama na please." Umiiyak niyang makaawa pero mas lalo lang akong nainis.

"Oh? I thought you love killing people? Now what's holding you back to enjoy this?!" I madly asked.