Kabanata 1
Malas
"Alis na'ko Nay" Sabi ko 'kay nanay at dali daling Lumabas ng bahay, Shit malelate nako
"Sige mag iingat ka"
Papunta ako sa Restaurant na pinag Applyan ko kanina habang Nakatambay ako Nakatanggap ako ng Text At sabing Natanggap Daw ako, Pero kailangan pa naming 'itrain ng isang linggo dahil kailangan daw 'yon.
Sa ngayon Ako ang Naka assign sa Pag 'momop ng Sahig at Pag Lilinis ng Lamesa Habang ginagawa ko ito ay Nakangiti lang ako Dahil sa Wakas nakahanap din ng trabaho, Hirap kasi ako makahanap ng Trabaho dahil 1st Year college lang ang Natapos ko Dahil kailangang Huminto dahil Hindi sapat ang Kinikita ni Tatay
Madami na 'din akong Pinag applyan ng Trabaho kaso hindi ako Natatanggap, Ewan ko 'ba dito sa Pilipinas Kaya hindi umuunlad at Pahirap ng Pahirap Ang tataas kasi ng Standard 'nila sa Isang Empleyado Kaya madaming hindi nakakapag Trabaho Ang taas lagi ng Ineexpect sayo.
"Carla" Tawag sakin Ni Ma'am Anne Manager dito
Agad naman akong napatingin kay Ma'am Anne "Bakit po Ma'am?" tanong ko
Ngumuso siya na agad 'ko namang sinundan ng tingin, Nakita ko 'na Bahagyang may Natapon na Tubig 'Doon
"Linisin mo 'don baka may madulas pa" Sabi sakin ni Ma'am Anne
"Sige po Ma'am" Sabi ko sa kaniya 'sabay hila sa Dala kong Mop
Nakakainggit pag'masdan ang mga taong kumakain dito, Alam kaya nila na ni minsan hindi pa kami nakakakain Sa ganitong klaseng kainan, Ang saya saya nila pagmasdan Siguro pag dinala ko sila Nanay sa ganitong klaseng Restaurant sobrang matutuwa 'iyon
Napabuntong hininga nalang ako at pinagpatuloy ang trabaho Hayaan mo Carla aayon din ang tadhana sayo balang araw
Alas 'nuwebe na 'ng natapos ang Trabaho namin, Ramdam ko ang sakit ng mga paa at likod ko Bahagya ko ding hinihilot ako balakang ko, Grabe nakakapagod talaga Ang ganitong trabaho
Mabuti naman at mabait si Ma'am Anne, At kahit papano may nakasundo ako
Palabas nako ng Restaurant ng Biglang naramdaman kong may sumabay sa'kin palabas
"Carla May kasabay ka'bang umuwi" Bigla naman akong napalingon ng Magsalita si John Ka trabaho ko Training palang din siya at working student.
Nginitian ko naman siya "Wala bakit" Tanong ko sa kaniya
Bigla naman siyang Namula at Hindi makatingin sakin, Problema nito?
"A-Ah Gusto ko sana kitang ihatid sa 'sakayan G-Gabi na kasi baka Mapano 'kapa" Sabi ni John
"Ganon ba?" Sabi ko sa'bay taas ng sleeve ng Suot kong T shirt Pinakita ko sa kaniya Ang muscle kuno ko
Bahagya namang nanlaki ang Mata niya, Na parang hindi Niya inexpect na gagawin ko to
"Kita mo'yan" Sabi ko sa kaniya sabay turo sa Muscle ko "Wag ka mag alala kaya ko ang sarili ko isang untog kolang sa mga manyak tulog agad yon" Sabi ko sa kaniya namay pagmamayabang.
Bahagya naman siyang natawa sa sinabe ko "Sige na Carla I insist Gusto lang talaga kitang ihatid sa sa'kayan" Sabi niya sabay ngiti aba feeling close si koya
ay teka englisherist den
Napaisip naman ako bigla bat kaya gusto niya ako ihatid crush ata ako nitong kumag nato
"Hmmm"Sabi ko na kunwaring pinag iisipan 'nag iintay naman siya sa isasagot ko
Bahagya naman akong ngumit "Hm, Sige na'nga ngayon lang to 'ah wag monako ihatid sa sakayan sa susunod kaya ko naman ang sarili ko baka naaabala pa kita" sabi ko sa kaniya
BINABASA MO ANG
Chains Of Melody (Orectic Epigone Band Series #1)
RomanceCarla Mirabella Lejano is a simple girl She's the breadwinner of the family. her life is not completely complicated, she's not lucky to find a decent job she always fired in every work he applied sometimes he wants to give up on life. And then one t...