Untold Chase [Completed] - Executive Series #2

Chapter 35

Chapter 35

Three days had past since Finn got admitted and this is his last day at the hospital. Ready na akong sunduin siya para makauwi na kami sa Tagaytay. Yes, Finn and I decided na after niyang makalabas sa hospital ay diretsong uwi kami sa Tagaytay kung saan nandoon ang bahay niya na tinatawag niya nang bahay namin.

I packed all my things and his. We are quite about this. Since the night we confessed mom and dad used to evade me. We never had a sweet conversation since that night and they used to talk to me about simple things. Araw-araw akong nagbabantay kay Finn sa hospital at araw-araw din kaming sabay na kumakain. Gumaling naman na din ang mga sugat niya at may konting maga pa din siya sa mukha.

I stare at my reflection, I'm just wearing a simple red dress and red heels too para bumagay naman sa akin. I put a light make up on my face and then ready myself to get out of this house. Binuksan ko na ang pinto ng kwarto ko at pagkabukas na pagkabukas ko ay siya ding pagbungad sa akin ni dad ng seryoso ang mukha. Tinignan niya ako mula ulo hanggang paa tsaka siya bumuntong hininga.

"Dad?" Kunot-noo kong tanong. "Why are you here?"

"Come with me." Maawtoridad niyang sabi.

"Dad..." Hindi na ako nakapagprotesta nang hilahin niya ang kamay ko palabas ng kwarto.

Sinundan ko lang siya at nakarating kami sa living room at nandoon din si mom na nakatingin sa aming dalawa. Pinaupo ako ni dad sa tapat nila.

"Where do you think you're going?" Dad started.

"I'm going to take Finn out in the hospital. Why dad?" Balik kong tanong. Medyo naalangan ako kasi simula nang sabihin namin ang totoo ay parang ito pa lang ang pormal na pag-uusap namin.

"Kara, kung ano mang pinaplano niyo ni Finn 'wag niyo nang ituloy." Mom started with pleading eyes. Mukhang stressed ang mukha ni mom dahil na din siguro sa sitwasyon naming dalawa.

"Mom what are you talking about?" Patay malisya kong sabi. Of course they knew about us running away. Alam nila ang ugali ni Finn. Finn is very independent dahil nagawa niya na ding layasan dati si mom at umuwi dito sa bansa.

"Fe saw you packing all your things and Finn's. Are you planning to run away together? Cause if you are, you're not gonna succeed." Dad warned.

I pause for a while thinking about how I'm gonna respond. Our househelp Fe saw me a while ago at sumbungera pa man din 'yon.

I caught some air and begin. "To tell you the truth, yes we are! We are done here. Gusto na naming matapos ang lahat because we are tired of it. Alam kong tututol kayo pero sana maintindihan niyo din kaming dalawa."

"You're not going with him Kara!"

"Dad, you don't understand me. Mahal ko si Finn at siya lang ang lalaking papakasalan ko at sasamahan ko habang buhay!"

Biglang lumapit si dad sa akin at nakaramdam ako ng isang malakas na sampal sa mukha.

"Naririnig mo ba ang sarili mo Kara?! You are disgusting!" Dad said in his loud voice.

Napahawak ako sa mukha ko at natahimik. Pinigilan siya ni mom at hinila paupo.

"Just because you're already mature doesn't mean you're invalidating my plans for you. Kapatid mo si Finn at wala nang iba. You can't marry your brother."

"He. is. not. my. brother." I insist.

"What have I done to you? Ano na lang ang sasabihin ng iba tungkol sa inyong dalawa? Mga immoral? Incest? This is crazy Kara."