Officially His Property [COMPLETED]

Chapter 31

"sigurado ka bang kaya mo na, kung bukas ka nalang kaya pumasok" sabi ni Zero sa akin.

"Don't worry okay na ako" paliwanag ko kay Zero. Pareho lang talaga sila ng sinabi nila Kuya, na sana bukas nalang raw ako pumasok. Di naman ako pumayag kasi ang dami ko ng na miss.

"Sabay tayong mag lunch mamaya, wag mong masyadong pagodin yung sarili mo. Take care Val." Sabi pa niya sa akin. Tumango nalang ako. Humalik pa siya sa noo ko bago siya umalis.

***
"Pres how are you?" Tanong agad ni Kyla nong pumasok siya sa classroom. Andami pa nga niyang tinanong sa akin, wala akong magawa kundi sagutin yun lahat. Natigilan ako sa pagsagot sa mga tanong niya ng pumasok si Aliasa at lumapit sa amin.

Halatang nag aalala ito sa akin at mukhang tulad ni Kyla andami niya ring gustong itanong sa akin.

"How are you?" Tanong niya.

"Okay na ako" sagot ko.

"I'm sorry, I know it's my fault. Sana sinabi ko nalang agad sayo ang lahat" paliwanag niya sa akin. Hindi ako makapagsalita, naguguilty kasi ako sa kanya. Totoo nga din kasi na childhood friend ko siya, ewan ko nga kung bakit hindi ko yun maalala.

"Kalimutan na natin yun" yun nalang ang sinabi ko sa kanya. Tumango lang ito.

***
"Samahan na kita" alok ni Kyla sa akin, pupunta kasi ako sa comfort room. Tumango nalang ako, ayaw ko din kasing maglakad mag isa andami kasing nakatingin.

Sa labas ko nalang pinaghintay si Kyla. Pagkatapos kong umihi ay tiningnan ko na muna yung mukha ko sa salamin. May pumasok na babae. Parang ngayon ko lang ito nakita dito at parang mas matanda pa siya sa akin. Akala ko papasok siya sa cubicle pero tumabi ito sa akin.

"Hai, I don't need to introduce myself. I'm here to give you an advice and I'm sorry if it may sounds like a warning." Kinabahan ako sa sinabi niya, diko siya kilala pero bakit parang kilalang kilala niya ako.
"Set him free habang maaga pa, don't make it hard for him. Since childhood he devoted his life to you. He face everything even his greatest fear. So please let him go" hindi ako makagalaw sa sinabi niya kahit hindi niya sabihin ang pangalan alam kong si Zero ang tinutukoy niya.

"What do you mean? What's his greatest fear?" Naguguluhan kong tanong sa kanya.

"Hospital" tipid niyang sagot.

"Huh? Bakit?" Tanong ko naman.

"You ask him, it's not my story to tell." Sagot niya, mas lalo tuloy akong na curious. Bakit hindi ko alam na takot pala siya sa hospital, at bakit kaya?
"Wag mong hayaang pati buhay niya ibigay niya sayo para maligtas ka lang. Remember kaya nga niyang salinan ka ng dugo kahit walang kasiguraduhan kong magiging okay ba siya ginagawa niya." makahulugang dagdag niya. Kunting itis nalang maiiyak na ako. Siya pala yung donor ko.
"Just be wise, use that love to let him go" mas lalo akong kinabahan sa huling sinabi niya bago siya umalis. Nanghina yung tuhod ko. Naguguluhan ako at kinakabahan, may hindi pa pala ako alam.

Hindi ko alam kong gano ako katagal nag stay sa loob ng comfort room, siguradong naiinip na si Kyla sa kakaantay sa akin. Pagkalabas ko hindi si Kyla ang aking nadatnan kundi si Zero.

"What take you so long?" Bungad niya sa akin. Pilit kong pinigilan ang maiyak sa harap niya. Pag nalaman ko ba yung ibig sabihin nung babae kanina kaya ko ba siyang iwan? Mabubuhay ba ako na wala siya? Kaya ko din kayang mag sacrifice tulad ng ginagawa niya?

Diko alam pero kusa ko siyang niyakap, halatang nagulat siya sa ginawa ko.

"What's wrong?" Tanong niya.

"Nothing" tipid kong sagot.

"Let's go" yaya niya sa akin.

Habang nakapila si Zero sa counter para bumili ng pagkain panay tingin lang ako sa paligid, bakit kaya wala sila Eon dito?

"Here, let's eat" sabi niya. Nanglumo ako ng puro gulay lang yung pagkain na binili niya.

"Val may itatanong ako sayo?" napahinto siya sa pagkain.

"Go ahead" sabi niya.

"Takot ka ba sa hospital?" halatang nagulat siya sa tanong ko. Uminom na muna siya ng tubig bago sumagot sa tanong ko.

"Hindi, pano mo nasabi?" na disappoint ako sa sagot niya para kasing nagsisinungaling siya. Bat di nalang niya sabihin ang totoo, ganun ba ka big deal sa kanya yun? O may tinatago lang siya?

"Hey, Val bat mo natanong?" Natauhan ako sa tanong niya.

"Hmm wala lang, just don't mind it. Kumain na tayo" paglihis ko ng topic.

Pagkatapos naming kumain ay pumunta na muna siya ulit sa counter para bumili ng tubig para raw may mainom ako mamaya.

Nag vibrate yung table kaya kinuha ko yung phone niya. May tumatawag pala sa kanya. Kinabahan ako ng makita ko kung sino ang tumatawag sa kanya. She looks so familiar, no I'm 100% sure na siya yung kumausap sa akin kanina. Talagang kilala niya si Zero.

"May tumawag ba?" Tanong niya, tumango ako at binigay sa kanya ang phone. Nagbago yung expression ng mukha niya, parang natatakot siya. Mas lalo tuloy akong na curious.

Akala ko sasagutin niya pero hindi pala. Nilagay nalang niya yung phone sa bulsa.

"Tara hatid na kita" tumango nalang ako.

Habang nasa hall way kami nakasalubong namin sila Eon.

"Kaya pala wala ka sa klase kanina, kasama mo pala si Skynie" panunukso ni Eon. Akala ko ba wala siyang pasok?
Now I realize, tama nga yung sinabi ng babae kanina. Gagawin talaga lahat ni Zero para sa akin, kahit pa maapektuhan yung pag-aaral niya. Tapos ano? Ako tong lagi nalang siyang pinag aalala, lagi nalang pabigat , nadadamay tuloy siya sa mga curiosity ko.

Ano bang ginawa ko para gawin niya lahat to sa akin? Andami ko ng utang na loob sa kanya.

"Val" napahinto siya sa paglalakad, malapit na din kasi kami sa department ko.

"Ano?" Tanong niya.

"Except for you love, is there any other reason why you're doing this?" napalunok siya sa tanong ko.

"What do you mean?" Kunot noong tanong niya.

"From that love and effort is there any hidden agenda?"