[COMPLETE] THE MYSTERY OF ANATOLIA [M2M]

CHAPTER 24: Łąğű§āņ

Author Notes:
Sorry kung ngayon lang ako nakapag update ngayon lang kasi ako nag ka load yung load ko kasi dati FB lang at YT. Sana magustuhan nyo itong Chapter na ito.

AUTUMN P.O.V.

Ngayong araw na ang unang araw ng pasok namin at alam kung walang alam na gawin ang mga Prinsipe at Prinsesa kaya naman gumising na ako ng maaga para makapag luto ng aming makakain dahil sinabihan na kami nila H.M. na hindi kasama sa Cafeteria ang Pag kain namin ng Breakfast, Lunch at Dinner dahil mga Miryenda lang daw ang pwedeng kuhanin doon pero galing parin naman sa School ang nga pag kain namin na nandito sa dorm kaya walang problema.

Hinanda kuna lahat ng kaylangan ko para sa pag luluto ng Adobong Manok at Chapsoy. Alas 5:30 palang ng maga at 8:00 pa naman ang pasok namin kaya makakahabol pa ako for sure.

Binabad ko muna ang Manok sa Tuyo, Pineapple Tid Bites, Oyster Souce at paminta para mas lalong kumapit sa manok ang lasa at pag katapos nito ay ginisa kuna ang luya, sibuyas at bawang at pag kaluto nito ay nilagay kung ang Marinated Chicken kasama ng Souce nito at hinintay na kumulo... ilang saglit lang ay kumulo na kaya tinagdagan kuna ito ng Tubig at hinitay na lumambot ang manok... makalipas ang ilang saglit ay lumambot narin ito kaya nilagyan kuna sya ng Ketsup para mas lalong sumarap at hinintay lang na matuyuan ng unti ang sabaw.

Makalipas ang isang oras at 6:36 na kaya naman hinain kuna ang aming pag kain at ginising ang mga kasama ko at mga Chuta! Sabi tatayo ngunit napuntahan kuna lahat sila pero wala paring tumatayo kaya naman sinabuyan ko sila ng tubig isa isa kaya napabangon silang lahat ng sabay sabay.

"Bakit mo kami sinabuyan ng tubig!" Halatang galit na sila.

"Abno ba kayo! Kanina kopa kayo ginigising pero wala man ang tumayo sa inyo! Nakaluto na ako ng pag kain natin at 6:45 na! Maliligo pa kayo at gagayak tandaan nyo first day of School ngayon." Sabi ko sa kanilang lahat dahil pag kasaboy ko sa kanila ng Tubig ay sabay sabay silang lumabas sa kanilang kwarto.

"Sa susunod na hindi kayo gumising ng 6:30 ng maaga sasabuyan kuna kayo ng mga Apoy dyan." Pag kasabi ko non ay pumunta na ako sa Dinning Area namin at sumunod narin naman sila. "Hindi ba kayo mag bibihis?" Tanong ko sa kanila.

"Kaya naming patuyuin ang sarili naman." Sagot bigla ni Lamia.

"Hoy! Wag kang mag maganda tandaan mo wala kana sa Anatolia kaya hindi kana Prinsesa." Sabi ko sa kanya.

"What ever!?" Sabi nya sabay irap pa nang hitad.

"Sinong nag luto?" Tanong bigla ni Daniel.

"Tanong mo sa tatay mo!" Sabi ko sa kanya at nakatanggap lang ako ng pang lilisik ng kanyang mga mata. "Shempre ako." Sagot kuna lang bak mapaaga ang pag kikita namin ng mga magulang ko hehhe.

"Bakit ikaw ang nag luto?" Tanong naman ni Rinse.

"May alam bang mag luto sa inyong Sampo!?" Sabi ko sa kanila at sabay sabay lang silang umiling. "Dahil Prinsesa at Prinsipe kayo at alam kung wala kayong alam na gawin." Sabi ko sa kanilang lahat. "Wag kayong mag alala dahil bukas mag sisimula ang trabaho ng bawat isa. Makikita nyo dyan sa Repregerator natin ang schedule ng pag lilinis ng bawat isa." Sabi ko nanaman sa kanila.

"Wala bang tagalinis dito?" Tanong naman ni Math.

"Wala kaya nga tulong tulong tayo sa gawaing bahay. Wag kayong mag alala dahil tuturuan ko naman kayo." Sabi ko sa kanilang lahat. "Kumain na kayo ng mabilis at gumayak... Ako muna ang mag huhugas ng pinag kainan natin dahil wala na tayong oras kung tuturuan ko pa kung sino man ang may gusto pero mamayang gabi ko kayo tuturuan." Sabi ko sa kanilang lahat.

"Pwede mo ba sa aming ikwento na ang lahat." Tanong naman bigla ni Ruth.

"Okay! Sabi ko nga sa inyo ako ang anak nila Dyos Arckianne at Dyosa Rectzle at walang nakakaalam noon kahit ang kalaban na may anak silang dalawa kaya bago mawalan ng buhay ang aking mga magulang ay pinunta nila ako sa Mundo ng mga tao kasama ang tumatayong Inay ko ang tatay na mapag kakatiwalaan. Kaya habang lumalaki ako nandyan ang aking Inay at Tatay para maturuan nila ako nang maii--." Hindi pa ako tapos sa aking sasabihin ng biglang nag salita si David.

"Go! Straight to the point." Sabi nya sa akin kaya wala na akong nagawa.

"Sinabi sa akin na hindi lang daw ako ang mag isa para labanan ang kasamaan dahil meron daw akong makakasama para makamtan ang kapayapaan at kayo iyon. At kaya hindi ko din sa inyo sinasabi dahil kung hindi pa tayo kumpleto ay pwedeng may mangyaring masama sa atin kaya tinago ko ito habang hindi pa tayo kumpleto." Sabi ko nanaman sa kanila.

"Ngunit may alam kana kung sino ang nasa likod nito?" Tanong naman ni Rinse.

"Ang totoo ay wala pa! Dahil napaka gagaling nilang mag tago ngunit alam kung mas mapapadali na ito dahil na kumpleto na tayong labing isa. At sisimulan na natin ang pag iinsayo." Sabi ko sa kanilang lahat.

"Ano!? Diba kaya nga tayo nandito sa paaralang ito dahil dito ito mangyayari!?" Sabi naman ni Lamia.

"Nag kakamali kayo dahil nasa paaralang ito ang lagusan para makapunta tayo sa paaralang iyon." Sabi ko sa kanila.

"ANO!"

"WHAT!"

Sabay sabay nilang sinabi.

"Totoo ang aking sinabi dahil hindi basta basta ang mag tuturo sa ating lahat." Sabi ko sa kanila habang naka ngisi. "Gumayak na kayo dahil ayaw na ayaw nila ang nalelate." Sabi ko sabay takbo sa aking kwarto. Gumawa na lang ako ng salamangka na gagawa ng pag huhugas ng mga plato.

Makalipas ang 30 mins. Ay tapos na silang gumayak kaya inaya kuna sila para makapunta sa lagusan papunta sa aming pag iinsayuhan.

"Ano ba yan Autumn nag luluko kaba!?" May halong inis sa mga sinabi ni David.

"Autumn! Isang patay na puno?" Sabi naman ni Raven.

"(buksan ang lagusan patungo sa aming paruruonan)" Sabi ko sa lagusan at biglang tumubo ang mga dahon ng puno ngunit kulay ginto ang mga kulay nito at biglang may lumabas na isang mukha.

"Kamangha mangha!" Ssbi ni Ruth at Lea.

"Mag hawak hawak tayo nang ating mga kamay upang wala mahiwalay o maiwan sa atin." Kaya ginawa nga namin ang mag hawak hawak ng kamay ngunit papasok na sana kami ng bigla kami tumurit nang sobrang layo at ang sakit sa puwet non ahh.

"Ahhh ang sakit." Daing nila at shempre kasama ako doon kasi chuta yung puwet ko yung tumama sa lupa.

"Wala kahit na sinong pupwedeng pumasok sa lagusan na ito kung wala pahintulot ng mga Diyos at Dyosa." Sabi ng puno kaya lumapit ako papunta sa kanyang kinalalagyan at tinignan sya nang sobrang sama.

"Bubuksan mo ba o Hindi!" Sabi ko sa kanya pero ngayon nag lilisik na ang aking mata.

"Ngunit kahit mag matigas kayo hinding hindi kayo makakapasok sa lagusang ito." Sabi nanaman nito.

Chuta! Ang tigas nang ulo mong puno ka!

"Sa huling pag kakataon papadaanin mo ba kami o Hindi!" Sigaw ko sa punong ito at nag pakawala nang sobrang lakas na kapangyarihan at ang ilang mga puno ay nag situmbalan.

"Kahit ano ang iyong gawin bata ay hinding hindi kayo makakadaan nang mga kasama mo!" Sabi nito kaya nag init na talaga ang ulo ko sa Chuta! Na punong ito.

"SEAN AT YIBO LUMABAS KAYO!" Sigaw ko kaya lumabas sila Yibo at Sean... Sila ang dalawa sa lima kung Guardian at kailan ko lang din nalaman na kaya pala nilang maging isang normal na tao.

"Autumn sino sila!?" Tanong ni Math at alam kung nagulat ang aking mga kasama.

"Papadaanin mo ba kami o matitikman mo ang bangis nang mga Guardian ko!" Sabi ko sa Put*ng In*ng puno na ito.

"Paanong napasakamay mo ang dalawang kapangyarihan na kahit kailan ay hindi pupweding pag samahin?" Alam kung nagulat itong puno na ito at alam ko ding kinakabahan na ito.

"Sa huling pag kakataon bubuksan mo ba ang lagusan o hindi!" Sabi ko sa kanya.

Hindi na sya nag salita bagkos ay binuksan nya na ang lagusan kaya nag hawak hawak na kaming mag kakasama papunta sa aming paruruonan.

Author Notes:
Maraning salamat sa patuloy na nag babasa ng story ko at palaging nag hihintay ng aking Update. Thank you sa patuloy na nag babasa, nag cocoment, nag vovote at nag follow sa akin sa wattpad account ko. Thank you talaga Rectzleians. Keep always safe and have a beautiful day. FIGHTING! JIAYOU!