Chapter 25

365 13 2
                                    

Akala ko matapang na ako sa nakaraang isang lingong paglimot Kay Josh. Pero hindi pa pala, nagtapang-tapangan lang pala ako dahil ayaw Kong ipakita sa kanila ang labis na sakit na aking nadarama.

Nakasaad sa isang newspapaper na hawak ko ngayon ang engagement nila Josh at pressy kahapon. Hindi naman kasi ako masyadong nagkakainterest   sa social media Kaya wala akong alam sa mga ganyan.

Ano pa nga bang magagawa ko Kung hindi tanggapin ang lahat-lahat. Kahit naman mag hysterical ako sa harapan nila ay wala paring mangyayari.

Naglukmok ako sa kwarto matapos Kong mabasa ang balitang masakit  Para sa akin.hindi ko maiwasan umiyak dahil sa sakit na naidulot ng engagement nila.

"Anak! Halika na at kumain.kahapon ka pa hindi masyadong nakakakain",pinahid ko ang mga luha Kong hindi matapos-tapos ang pag agos nito.

Nang medyo gumanda na ang pakiramdam ko ay bumaba na ako, Baka kasi pagalitan pa ako ni mama.

Naabutan ko silang kumakain at talaga namang ang malas ng araw na ito.

Andito lang naman ang bagong mag fiance. Wala akong magawa kundi magkunwaring OK lang ako.

"Anak, bakit namumugto na naman ang mga mata mo. Palagi ka nalang ganyan.may masakit ba sayo?." 'Yan ang tanong ni mama sa akin.

"Wala MA,lately kasi palagi akong nakakaramdam ng paghilo. Siguro sa dala ng maraming trabaho sa opisina  po."nakangiting Saad ko Kay mama saka ipinagpatuloy kumain.

" Raija. Pwede ka bang maging maid of honor ko sa kasal namin ng Kuya mo, next week na kasi ito. "gusto Kong siyang  saksakin ng tinidor dahil sa kapal ng mukha nito.

"'bat ang bilis naman hija? ", Tanong ni mama sa kanya.

"' yon kasi ang gusto namin ni Josh Para Iwas issue narin po sa amin.at Para mabantayan narin ako ni Josh ng mabuti, maselan po kasi ako magbuntis.

Eh di magsama kayong dalawa!!! Sarap tuloy manakal!!.

"So, ano Raija gusto mo bang Tumayo ng maid of honor namin ng Kuya mo? " Nginitian ko naman siya saka napatingin Kay Josh na naghihintay ng sagot ko.

"of course, sino ba naman Para tangihan ang posisyong iyon sa kasal ng Kuya ko."nakita ko ang pagtaas ng kilay ni Josh.

Kuya my ass!

"Thank you!", Masayang Sabi nito sabay yakap sa akin. Mag katabi kasi kami. Niyakap ko naman ito at saka napatitig Kay Josh.

Nang kumalas ako sa kanya ay nag paalam na ako sa kanila, nawalan na ako ng ganang kumain.

Nakahiga akong nakatingin sa kisame ng kwarto ko.siguro hanggang mag kapatid nalang talaga kaming dalawa. Hindi ako lumabas hanggang gumabi. Kahit gustong-gusto ko nang kumain ng Nutella ay tiniis ko nalang ang gutom ko.

Pagsapit ng alas 9 ay lumabas ako sa kwarto Para kumain. Lumapit ako sa  Ref. Para kumuha ng Nutella. Para bang ito ang nakakapagbigay Saya sa akin, with feelings pa nga ako kumain nito.

"Buti naman pumayag Kang maging maid honor sa kasal namin next week Rai.sorry,for hurting you at Sana makahanap ka narin ng lalaking Para sa  'yo", hindi ko pinansin ang sinabi ko, kundi pinagpatuloy ko ang pagkain ng Nutella.

Anong akala niya magpapakamatay ako dahil lang sa ikakasal na siya.

Makakalimutan din kita Josh..

Sabi ko na kumakain parin, Alam Kong hinihintay niya akong magsalita pero dahil tinatamad ako ay hindi ako nagsalita.

"Rai, please talk to me.ayaw Kong ikasal ako na may galit  ka sa akin.", pag patuloy niyang Sabi sa akin.

"Josh, do what makes you happy. Magiging father kana sa magiging pamangkin ko. Tapos na ang lahat sa atin. Hintayin mo lang akong mapatawad kita,hindi madaling makalimot sa taong nakapasakit sa akin. Kung Para sa 'yo madali, pwes ibahin mo ako. Balang araw sasaya din ako sa Tamang Tao"sabi ko nakatingin  na sa kanya.

"Akyat Kana, baka makita pa tayo nila papa at mama dito."

"Rai....Im really sorry. Sinaktan na naman kita".biglang yumakap siya sa akin na umiiyak.

"Hanggang ngayon josh, pero wala na tayong magagawa. Hindi maganda ang pagmamahalan natin,at mas magandang manatili nalang tayong ganito."umiiyak na naman ako dahil sa kanya.

Kumalas ako sa kanya."sige na mauna kanang umakyat bago pa magising ang fiancé mo", pinagpatuloy ko ang kumain na umiiyak. Ang saklap lang kasi ng kapalaran ko sa pag Ibig. Unang beses palang akong nag mahal pero sobrang sakit na.

Umakyat ito matapos Kong sabihin sa kanya iyon.

Ibinunton ko  naman ang sakit na nararamdaman ko sa pagkain ng Nutella. Buti pa sa Nutella may forever, Samantalang ako, walang ka forever.

My Stepbrother is a jerk. Where stories live. Discover now