To Be So Lonely / ❝Drarry❞

53

Draco oldukça rahatsızdı.

Büyük Salondalardı, yanındaki Blaise'in homurtuları dinmek bilmiyordu. Hemen karşısında Weasley ve Harry sessizce fısıldaşıyordu. Blaise'in grubunun Ravenclaw üyesi Webster, Nicholson ile derin bir konuşma içindeydi. Tek ses Blaise'in grubunun Hufflepuff kızı Vivian McGregor'dan ve Luna'dan çıkıyordu.

Draco sıkkın bir nefes verip boynundaki kolyeyi çekiştirdi.

Kırmızı boncuklardan oluşan kolye çok uzun olduğu için Luna onu boynuna iki kez dolamıştı. Boğmak dışında bir kusuru yoktu.

Biraz sonra oturdukları masanın altından Harry'nin ayağını kendisininkiyle hafifçe dürttü. Harry'nin kendisine dönen gözlerine bakarak kafasını hafifçe yana eğdi. Kaşlarıyla Büyük Salonun kapısını gösterip konuşmak istediğini açıkça belli etti.

Potter kendisine biraz bakıp masaya döndü, yüksek sesle "Ben birazdan döneceğim, bir baykul göndermem gerek." dedi. Weasley'in kolunu tutma çabalarına aldırmadan adeta kaçarak Büyük Salondan çıktı.

Draco birazdan ayağa kalktığında herkesin gözü kendisine döndü. "Ee... B-benim tuvalete gitmem gerek, kusura bakmayın."

Weasley kaşlarını çatarak ayağa kalktı. "Benim de tuvalete gitmem gerek."

Draco ona bir şey diyemeden Blaise de ayaklanıp araya girdi. "Eminim tuvaletini Draco dönene kadar tutabilirsin, yoksa avuçlarım senin için hep açık olacak."

Weasley kaşlarını sertçe çatarak Blaise'e döndüğünde Draco usulca aradan sıyrılıp Büyük Salonun çıkışına ilerledi.

Kapıdan çıktığı gibi etrafa bakınıp Harry'i aradı, sonra onu ilerde bir kolona yaslanıp beklerken gördü. İlerleyip önünden yürüdü, onun kendisini gördüğüne emin olduğunda bahçeye çıktı. Sonra sakin bir köşede Harry'nin gelmesini bekledi.

Çocuk geldiğinde heyecanlı sesiyle "Gerçekten ayarlayabildin mi?" dedi. "Grubumu değiştirmem gerekmiyor mu?"

Harry alayla güldü. "McGonagall'ın favori öğrencisi olmalıyım."

Draco da güldü, coşkusunu saklayamadan "Benim de favori öğrencimsin." dedi. Harry şaşkınlıkla kaşlarını yukarı kaldırdı, Draco daha çok güldü.

Sonra "Peki ona ne dedin?" diye sordu, Harry'nin kızaran yanaklarını görmemeye çalıştı.

"Aramızdaki sorunu çözdüğümüzü söyledim. Artık grubunu değiştirmene gerek olmadığını anlattım." Draco ona tekrar "Nasıl?" dedi.

Harry kısaca gülerek biraz yaklaştı. "Aklını aldığım için aptallaştığını ve bu yüzden grubunu değiştirmek istediğini söyledim."

Draco derin bir nefesi içine çekerek "Hayır, yapmadın." dedi. Harry güldü, "Elbette yapmadım! Sadece sana kısas yapmak istemiştim." dedi.

Draco yüzünde yarım bir gülümsemeyle ona baktı. Çok da uzak olmayan bir zaman önce evinde acılar içindeyken bunun hayaline tutunsaydı neler olabileceğini düşündü. Harry Potter'ı öptüğünde böyle hissedeceğini bilseydi, nasıl bunu hayal ederek güçlü kalabileceğini düşündü.

Yine de önemli değildi. O şimdi kendisine bakarak gülüyor, yüzündeki kızarıklığı saklamaya çalışarak Draco'yla alay ediyordu.

Sorun değildi, Draco da kendisiyle alay ediyordu. Düşmanı sandığı insana yıllarca nefret besledikten sonra, o nefretin acısını çıkarır gibi düşmanını sevmeye başlayan kim olsaydı, kendi kendine alay ederdi.

Tekrar sakince "Peki ona ne dedin?" diye sordu. Harry kafasını yana eğip bir süre kendisine baktı.

Sonra parlayan gözlerini Draco'dan çekmeden "Ona seninle iyi hissettiğimi söyledim," dedi. "Ona benim kötü hissettiğimi söylemişsin. Öyle olmadığını söyledim, birkaç rüyanın bana kötü hissettirdiğinden daha çok, senin iyi hissettirdiğini söyledim."

Draco, o kendisine öylece parlayan çam ormanlarıyla bakarken gülümsedi. Kendisini çöp gibi hissettiği andan uzaktaydı, onun vicdan azabı çekmeyi engelleyemem dediği andan uzaktaydı.

Ona iyi hissettirdiği andaydı, olmak istediği kişiydi ve olmak istediği kişiyleydi.

Bu yüzden biraz sonra, ona sakince "Seni seviyorum." demekten çekinmedi.

Harry'nin gözleri hafifçe açıldı, dudakları bir gülüşe evrilmeden önce şaşkınlığını belli etti. "T-teşekkür ederim..."

Draco yüksek sesle gülerken "Teşekkür mü edersin?" dedi. Dalga geçmesine Harry bile güldü, mızmızlanarak kendisinin kollarını itti.

-

Hocalar surekli tam kapanma donemi kendinizi gelistirmeniz icin bissuru zamaniniz var falan diyo

Zamanimi mental sagligimin geri kalanini yitirmemeye calisarak harciyorum tesekkurler