CHAPTER 12

54 3 1
                                    



CHAPTER 12

Playlist: Amaranthine by Amaranthe

IT'S ALREADY eight in the evening and she's still unconscious. Sinabi ng doktor na normal lamang daw ito dahil sa sobrang pagod na nararamdaman ni Monina.

Alas nuebe nang gabi magaganap ang fireworks display. I even planned to take her with me and we will watch it together but it turned out, I'll watch her suffer in the hospital.

Hawak ko pa rin ang kan'yang mga kamay. Kanina pa ako nakaupo rito at nagbabantay sa kan'ya, hinihiling na sana'y magising na siya. I keep on silently praying that hopefully she'll wake up sooner. Tila ba narinig naman ng nasa itaas ang panalangin ko nang maramdaman ang bahagyang paggalaw ng daliri ni Monina habang hawak-hawak ko ito.

Napuno ng kasiyahan ang aking sistema at agad na nagtungo sa intercom para ipaalam na gising na si Monina. I immediately went back to her side and caressed her cheeks.

"Damn, baby, you made me worry so much..."

Pumasok ang dalawang nurse at si Doctor Jansen Elrich kasama si Uncle Sam na medyo nakahinga na ng maluwang matapos makitang gising na ang kan'yang pamangkin.

Matapos i-check ang vital signs at kung ano-ano pa ay nagpaalam na ang doktor. Pwede na raw ma-discharge si Monina kinabukasan. I felt relieved.

"Maiwan ko muna kayong dalawa," ani Uncle Sam at bago pa ako makapagsalita ay lumabas na ito ng silid.

I turned my head to face Monina. She still looks pale but not that much unlike earlier.

"How do you feel?" I asked.

Kumibot ang kan'yang mga labi para magsalita.

"Fine..." She murmured.

"That's good. I was actually planning to take you out so that we could watch the fireworks display together but—"

"Talaga? Gusto ko manood, Leighton!" Nakitaan ko ng kislap ang kan'yang mga mata dahilan para mapangiti ako at mapailing-iling.

"But you're not allowed to go out yet, Monina," I told her. Napasimangot naman ito ngunit agad ding nag-puppy eyes habang nakatitig sa akin.

I looked at her intently. She looks cute while doing puppy eyes but she's not a dog. She's my baby and it suits her better.

"Alright, I surrender." Itinaas ko pa ang magkabilaang kamay ko at napapangiting umiling-iling.

"Yes!" She exclaimed. Agad niya akong niyakap na siyang ikinagulat ko.

I instantly felt how my heart rushed like I was in a race aiming to win. I feel like I was being watched by thousands of people around me and my heart won't stop being erratically fast.

I slowly wrapped my arms around her and buried my face on the crook of her neck that made her stopped on her track.

"Monina?"

"W-What?" She uttered.

I breathed the addicting smell of her hair. I feel like it's made of roses that keeps on lingering in my nostrils.

"Can I ask you for a favor, baby?"

"Sure, what is it?"

Mas lalong humigpit ang pagkakayakap ko sa kan'ya at napahinga ng malalim bago muling nagsalita.

"Once I turn 21, can I marry you and be officially mine?"

Naramdaman ko ang paninigas ng katawan niya habang nakayakap sa akin. Hindi nagtagal ay naramdaman ko ang paunti-unting pagpatak ng luha sa aking balikat. She's definitely crying.

Lost In Paradise (COMPLETED)Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora