တစ်ပတ်လုံးလုံးစိမ်းကားနေတဲ့မိုးကချက်ချင်းမှိုင်းလာပုံထောက် မိုးရွာတော့မည်ပေါ့။ အုံဆိုင်းဆိုင်းနဲ့တိတ်တဆိတ်ပတ်ဝန်းကျင်အခြေအနေက တစ်စုံတစ်ရာကို ပြင်းပြင်းပြပြသတိရစေသည်။ ပြတင်းပေါက်မှာရပ်ရင်းတစ်ဖွဲဖွဲရွာလာသည့်မိုးရေစက်တွေကို ပန်လက်ဖြင့်အသာထိတွေ့နေမိတော့ အေးစက်စက်နဲ့စိုစွတ်မူ့ကရင်ဘက်ထဲထိ စိမ့်သွားသလိုပင်။
ဒီရက်ပိုင်း စိတ်ရောကိုယ်ပါအဆင်မပြေဘူး၊ အထိန်းချုပ်ခံစိတ်တွေက အထုအထောင်းခံထားရသလိုပဲ၊ မသိစိတ်ကတိုးဝင်လို့ အသိစိတ်တွေဖယ်တောက်လိုက်တော့ အရာရာဟာလွမ်းမောစရာအတိ အထူးသဖြင့် ဒီလိုမိုးရာသီမှာပေါ့ ကိုယ့်ရဲ့အိမ်လေးဖြစ်ပေးခဲ့သူကို တသသနဲ့မျှော်တွေးမိပါရဲ့လေ။ ကိုယ်ကတစ်စုံတစ်ယောက်ရဲ့ရင်ဘက်ထဲမှာမိုးပြေးလေးတစ်ခုဖြစ်သွားခဲ့ပြီထင်ပါတယ်...ကိုယ်ကဆိုးတဲ့လူပါ မယ်ရယ် မယ့်အပေါ်မတရားတဲ့လူပေါ့၊ တစ်ကယ်ဆို သေချာပေါက်မယ့်ရဲ့ဘဝထဲမှာအခြေတကျနေထိုင်ချင်ခဲ့ဖူးပေမယ့် ရင်ခုန်သံနောက်ကွယ်က ရင်ထိတ်သံတွေကိုမေ့လျော့သွားခဲ့မိတာပါ။
"ပန်!! ဘာလုပ်နေတာလဲ"
အနောက်ကနေခါးတစ်ဝိုက်ကိုဖက်တွယ်လျှက် ပုခုံးကြားထဲမျက်နှာလေးဝှက်ရင်းမေးလာတဲ့ဝိုင်းကြောင့် အတွေးစတွေက အလိုလိုဖြက်တောက်မိရဲ့သား။
"ဟင့်အင်း!! ဒီတိုင်းပဲ"
"ငါကိစ္စရှိလို့အပြင်သွားရမယ်.."
ဆံနွယ်လေးတွေနမ်းရှိုက်ပြီးပြောလေတဲ့ဝိုင်း လူကနေရခက်သလို ခန္တာကိုယ်ကိုကျုံ့လိုက်မိသည်။
"ပန်! ငါလေ အခုBarတစ်ခုဖွင့်ဖို့စီစဥ်နေတယ်သိလား..နင်လိုက်ကြည့်ချင်လားဟင်"
"ငါဘယ်မှမသွားချင်ဘူးဝိုင်း"
"အင်းပါ...အဲ့တာဆိုလည်းနေခဲ့နော် ငါနင့်အတွက်မာလာရှမ်းကောဝယ်ထားတယ်။ စားလိုက်ဦး"
မိုးအေးအေးလေးနဲ့ဆို အစားလေးတစ်ခုခုစားလိုက်ရမှဆိုတဲ့ ပန့်ရဲ့ငယ်အကျင့် ဝိုင်းက ပန့်အတွက်ဆိုဒီလိုမျိုး ထောင့်ပေါင်းစုံကစေ့စပ်တဲ့လူမျိုး။
YOU ARE READING
Thantophobia
Fantasyလွတ်ထွက်သွားမှာစိုးထိတ်ရုံနဲ့ တင်းကျပ်စွာဆုပ်ကိုင်ထားရခြင်းတွေပါ။ ဆုံးရှုံးရမှာသာမကြောက်တတ်ခဲ့ရင် နာကျင်ရခြင်းကတစ်ကယ်သဘောကျစရာမကောင်းဘူး ။
