Unexpected Series#1: Benedict Ruiz

Chapter 11

Errors ahead.

The truth pt. 1

Nicelle.

"Ah sige sige.. Basta kapag need mo ko, don't hesitate to call me. Ako lang to Sir! Sa tagal ko ng Executive Assistant dito.. Hindi na bago sa'kin yan.." pag checheer up ko sa bagong dating na anak ni Doña Crisostomo. He's Jake.

Pansin ko kasi na nahihiya siyang makipag interact sa'kin. Eh minsan.. Nakikita ko siya na parang may gustong itanong pero hindi niya masabi dahil sa kahihiyan. Kaya ayon.. Sinasabihan ko siya na, wag mag dalawang isip na tawagan ako.

Pagkaalis niya.. Chineck ko agad ang mga papers and folders na nakalatag sa table ko. Napakadami non kaya kelangan ko talaga gawin.

Nagplay nalang ako ng music para malibang. Para sa'kin, nakakatulong ang music kapag may ginagawa specially kapag madami.

Pero naputol iyon ng may tumawag. Pagtingin ko, unknown number ang nakalagay. Tinaasan ko ng kilay ang screen dahil hindi ko naman mawari kung sino ito.

Nagdalawang isip pa ko kung sasagutin ko yon pero wala e, sinagot ko.

"Hello? Sino po sila?"

"Uh.. Hey.. Nicelle right?" nagulat ako dahil sa boses na narinig ko sa kabilang linya. Kahit hindi ko kita ang caller, masyadong gwapo ang boses niya.

"Uh yes po sino po sila?" pagtatanong ko.

"It's me.. Ben.." nagulat ako.

"Ben...?"

"Your friend's ex."

Mas lalo akong nagulat. Wala naman akong ibang pren na may ex kung hindi si Wein. Yung college friend ko. Hindi ko alam kung friend pa kami ngayon pero at all.. Friend pa naman kami sa fb.

Biglang nag iba ang mood ko. Parang gusto kong magtaray.

"Ano kelangan mo?" kahit hindi niya kita, tinataasan ko pa rin siya ng kilay. Kung akala niya nakakalimutan ko ginawa niya kay Wein. Nagkakamali siya.

"Hey.. I'm so sorry for hurting her." hindi ko man siya kita. Ramdam na ramdam ko naman ang sinsero sa boses niya. Nagulat ako ng may humihikbi na. Naiyak ba siya?

"Oy.. Are you crying?"

"No.." pero rinig na rinig ko naman ang hikbi niya. "I have a request.. Just pls.. Gawin natin. Para sa kaibigan mo.. Kahit hindi na para sa'kin.." nagulat ako sa sinasabi niya. Hindi ko siya magets.

"Anong ibig mong sabihin?"

"Promise me first."

"Na?"

"Na hindi mo sasabihin sakanya.."

Hindi ko alam kung bakit pero nakaramdam ako ng kaba. Bakit naman hindi ko pedeng sabihin.?

Huminga ako ng malalim. "O-Ok."

"I.." pinutol niya ang sasabihin.. Nakarinig pa ko ng paghikbi na parang umiiyak siya. "I have a cancer." parang tumaas lahat ng balahibo ko sa narinig. "And the doctor said na may t-taning na daw ako.."

"Huh!" nagulat ako kaya napasigaw ako. Hindi pa pumapasok sa utak ko lahat. Panong.. Panong may taning na siya agad?! Napakabilis naman.. "Ok ka lang? May kasama ka ba ngayon??"

"Uh yeah.. I'm on our house.." napahinga naman ako ng maluwag pero hindi pa rin maalis ang kaba ko. May taning na ang buhay niya.. Ibig bang sabihin? "Before I.. I die.." hindi ko alam kung bakit biglang tumulo yung luha ko.

"Hey.. Don't say that. Malay mo.. Malay mo gumaling ka pa."

"I wish.." humikbi ulit siya.. "But I know na.. Malapit na din. Kaya.. Kaya tinawagan kita para.. Para sana tulungan ako."