Chapter 27 Silent Mode

1.1K 55 5
                                    

Chapter 27 Silent Mode

***MEG POV***

KAKAMOT-KAMOT sa ulo na niligpit ko ang mga kalat sa silid ni senyorito sungit. Linisin ko daw. Tsk! Sa pagkakaalala ko mag-aalaga ako ng baby damulag. Hindi naman niya sinabi na mag-aasta akong yaya niya.

=__=

?__?

Teka... parang pareho lang yun a! Pero... dapat mag-aalaga lang ako hindi iyong palilinisin pa. Ahuhuhu! Buti sana kung may sweldo din ako kaso wala. Aish! Pandagdag sana ng allowance ko para naman may ma contribute ako sa mga projects namin.

Hindi ako umaangal kay mama na maliit ang ibinibigay niya, iyon lang kasi ang kaya niya. Ayokong humingi pa, napakawalang puso ko namang anak kung magpupumulit pa ako.

*PAK*

Tumaas bigla ang isang kilay ko. E kasi naman, ang masungit at walang awang si Brendon... Binato niya ako ng unan! Buti na lang dahil malambot, paano na lang kung hindi? E di mababagok ang ulo ko. Mapurol na nga mukhang madadagdagan pa.

>__<

"Bakit mo ginawa yun?" angal ko.

Ipinakita niya sa akin ang hawak niyang papel.

>BIGYAN MO AKO NG PAGKAIN<

"Anong pagkain ba yan senyorito?" >3<

SIYA -->  sulat-sulat-pakita ng sinusulat. Ganyan po siya lagi.

>DON'T CALL ME SENYORITO.<

"Hindi ba amo na rin kita kasi anak ka ng amo ni mama, tapos senyorito ang tawag nila sayo dito kaya naman dapat sundin ko iyon."

>STUPID.<

Aray naman! Namimihasa na siya, lagi na lang niya akong nilalait. Ahuhuhu! Alam ko naman na ganun ako e, bakit kailangan pa niyang e-remind?

T___T

>COME HERE!<      =__=

“Bakit?” tanong ko, habang papalapit sa kanya.

>MAGLUTO KA.<     =__=

"Anong lulutuin ko?" ?__?

>PAGKAIN.<       =___=

"Anong uri ng pagkain?" ?__?

Kumakain kaya siya ng panis?

>SOUP.<       =__=

Clash of CLANS 1 : EDRC vs. RDRC(COMPLETED)Where stories live. Discover now