အတင်းအဖျင်း! အရှက်မရှိတဲ့ မင်းသားနဲ့ နဂါးတို့အတွဲ ✔️

Chapter 2 (Z)

ငါ အကၤ်ီလက္ထဲကို ၾကက္သြန္နီထည့္၊ တံတိုင္းေပၚတက္ၿပီး ဆယ့္ငါးရက္ေျမာက္ေန႕အဆုံးမွာေတာ့ နဂါးႀကီး ေရာက္လာခဲ့တယ္။

သူက တလက္လက္​ေတာက္​​ေနတဲ့ ေၾကးခြံေတြနဲ႕အရမ္းလွတဲ့ ေ႐ႊေရာင္နဂါးႀကီး။ သူလည္း ေကာင္းကင္ေပၚကေန ပ်ံၿပီးဆင္းလာရာ ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြအားလုံး ေအာ္ဟစ္ၿပီး ေၾကာက္လန့္တၾကားေျပးၾကပါေလေရာ။

ငါတစ္ေယာက္ထဲပဲ သူ႕ကို ေမွ်ာ္လင့္တႀကီး ေစာင့္ၾကည့္ေနရဲတယ္။

နဂါးႀကီးလာေနၿပီ။
သူ ငါဆီပ်ံၿပီးလာေနၿပီ။

ငါလည္း အရမ္းေတြစိတ္လႈပ္ရွားသြားရတယ္ေလ။ အကၤ်ီလက္ထဲက ၾကက္သြန္နီဥကို ထုတ္၊ မ်က္ႏွာကိုလက္ႏွင့္ဖုံးလိုက္ၿပီး မ်က္ရည္ေတြဖ်စ္ညွစ္ၿပီး င္ိုခ်င္ေယာင္ေဆာင္ပစ္လိုက္တယ္။

သူဆင္းလာၿပီ !

႐ုတ္တရက္ႀကီး နဂါးႀကီးကေန ဆယ္ေက်ာ္သက္ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ပုံ ေျပာင္းသြားတယ္ !

ေကာင္ေလးက အရမ္းေခ်ာတာပဲ။ မ်က္ဝန္းေလးေတြက ႀကီးၿပီးဝိုင္းဝိုင္းစက္စက္နဲ႕ ေတာက္ပေနတာပဲ။ မ်က္ေတာင္ေလးေတြကလည္း ရွည္လွ်ားၿပီး ေကာ့တပ္ေနကာ ယပ္ေတာင္ေလးေတြလိုပဲ တဖ်ပ္ဖ်ပ္ခတ္ေနေရာ။ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကလည္း ႏွင္းဆီပြင့္ဖတ္ေလးေတြလို နီၿပီး ရဲရဲေလး။ သူရဲ႕ ေ႐ြေရာင္ဆံပင္ေတြကလည္း ေနေရာင္ေအာက္မွာ လုံးဝေတာက္ပေနတယ္။

သူက နဂါးနဲ႕မတူဘဲ မင္းသားတစ္ပါးနဲ႕ေတာင္ ပိုတူေနေသးတယ္။

ဒါေပမယ့္ သူ႕ေလာက္လွတဲ့ မင္းသားမ်ိဳး ငါလည္းတစ္ခါမွ မျမင္ဖူးဘူး။

သူ႕ကိုအကဲခတ္ရင္း ဒီေလာက္လွတဲ့ နဂါးေလးဖမ္းတာကိုသာ ခံရရင္ ငါ့ဂုဏ္သတင္း​ေတြေတာ့ အေတာ္ေလးတက္လာမွာပဲလို႔ ေတြးေနမိတယ္။

ငါနန္းေတာ္ျပန္ေရာက္ရင္ေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ ေၾကညာခ်က္တစ္ေစာင္ ထုတ္ရမယ္။

ဘုရားေရ !

သူ ငါ့ဆီလာေနၿပီ !!

အႀကိမ္သုံးရာေလာက္ ေမာ့ၿပီးသာ ရယ္လိုက္ခ်င္ေတာ့တယ္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ငါအဖမ္းခံဖို႔ေစာင့္ေနတဲ့ နဂါးႀကီးက ဒီမွာေရာက္ေနၿပီ !!!!!

သူက ငါ့ေရွ႕မွာရပ္လိုက္တယ္။

ငါလည္း သူ႕ကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အျပည့္နဲ႕ ၾကည့္ေနလိုက္တယ္။

သူကလည္း နည္းနည္းစိတ္လႈပ္ရွားေနတဲ့ပုံပဲ။ သူမ်က္ႏွာေလးက နီျမန္းေနၿပီး ရတနာလို မ်က္လုံးေလးတစ္စုံကလည္း အေရၾကည္ေလးေတြ လဲ့ေနေလရဲ႕။

အခ်ိန္နဲ႕ ေနရာသာ အဆင္ေျပရင္ သူ႕ကိုငါ့လက္ေမာင္းေတြၾကားမွာထည့္ၿပီး ႏွစ္သိမ့္ေပးလိုက္ခ်င္တယ္။

ဒါေပမယ့္ မျဖစ္ေသးဘူး .... ငါ သူဖမ္းတာကို အရင္ခံရဦးမယ္။

သူက သူ႕အကၤ်ီလက္ကို ျမႇောက္လိုက္တယ္။

သူက ႀကိဳးကိုထုတ္ ငါ့ကိုခ်ည္ၿပီး ဖမ္းသြားဖို႔ စီစဥ္ထားတဲ့ပုံပဲ။

ငါေလး မေစာင့္နိုင္ေတာ့ပါဘူးေနာ္ !

ငါလည္း ၾကည့္လိုက္​ေရာ နဂါးေလးက ေရတစ္ဘူးထုတ္ၿပီး ငါ့ကိုေပးလာတယ္။ ၿပီးေတာ့ အသံခ်ိဳခ်ိဳေလးနဲ႕ ႏုႏုညံ့ညံ့ေလး ေျပာလာတယ္။

" အစ္မ... အစ္မႀကီး... ကြၽန္ေတာ့္ကို ဒီေရဘူးအဖုံးေလးကူဖြင့္ေပးပါ့လား။ "

???

??????

ငါ ၾကက္သြန္နီဥကို ေခ်မြပစ္လိုက္တယ္။

“ နင္ ဘာေျပာလိုက္တယ္ ”

ငါ့အျပဳအမူက အရမ္းၾကမ္းတမ္းသြားတယ္ထင္တယ္။ နဂါး​ေလးက အနိုင္က်င့္ခံလိုက္ရသလို မ်က္ရည္ေလးေတြ ဝဲလာပါေလေရာ။ သူက အထိတ္တလန့္နဲ႕ ထပ္ေမးလာျပန္တယ္။

" မ... မဖြင့္ေပးနိုင္ဘူးလား။ "