KAYIP PRENSES /TAMAMLANDI/

Bölüm 2 -Başlangıç-

Catherina'nın hayatına hoşgeldiniz.. sizi görmek güzel.

Medya Catherina.

Üzerimi giydikten sonra kızıl saçlarımı boynumdaki doğum lekesini saklaması için kullandım ve aynadan gözlerime bir daha baktım. Farklıydım ancak bu farklılık kötüydü çünkü annem yoktu. Ben bir kaç aylık iken annem öldürülmüştü Giyan denen bir kadın tarafından ve babamın anneme olan aşkından iyi bir insan olduğunu anlayabiliyordum. Hadi başa saralım benim hayatım nasıl sürüyor?

Babam beni odasına geldiğinde bulmuş ama annemin cansız bedenini bulamamış. Amberly yani babamın şu anki mantık ilişkisindeki kadın babama yardım etmek için annemi öldüreni bulmuş. Giyan denen kadın annemin canını aldığı için babam kendi kılıcı ile onu kalbinden öldürmüş. Bir süre sonra halk babamın bekar olduğu için kötü birine dönüştüğünün dedikodusunu çıkarmış ama babam sadece güzel duygularını kaybetmişti, annem ilk ve son aşkıydı. Amberly ise dedikodular yüzünden saraya gelmişti ancak babam hiçbir şeyde ona yetki vermemişti ve annemin tacını odasında saklıyordu aynı annemin diğer eşyaları gibi.

Ceseti bulamadığımız için babam, annem ve onun diktiği bir ağacı ziyaret ediyordu hep. O ağacı korumalar koruyordu ama kimse olmadığında bende gidiyordum oraya, bir elma ağacıydı.

Birde erkek bir üvey kardeşim vardı, Amberly'in ilk kocası ölmüştü ve çocuk ilk kocasındandı zaten babamla yakınlaşmaları söz konusu bile değildi. Üvey kardeşimin adı Falcondu, hep suskun ve ciddi bir tavrı vardı hatta annesine dahi soğuktu tavırları. Ben ise her sabah Leydiler ile beraberdim çünkü sarayda kalmamın yolu leydi olmaktı ve herkes beni Nestoy krallığından gelen bir leydi sanıyordu.

Birde geceleri farklı biri oluyordum çünkü en sevdiğim şeyi yapıyordum yani kılıç ve ok antrenmanı. Kont Baron, babamın çok güvendiği bir askerdi ve bir aile babasıydı. Beni Kont Baron eğitmişti ve küçüklüğümden beri onun oğlu Louis ile ondan eğitim alıyordum ancak ikiside kim olduğumu veya dış görünüşümü bilmiyorlardı. Sadece göz rengimi biliyorlardı bunun nedeni ise babamın özel diktirdiği siyah kıyafetti, hem bol hemde gözlerime kadar her yerimi kapatan bir kıyafetti. Kont Baron yaşlandığı için Lord Louis ile geceleri beraber anterman yapıyorduk ve o ikisinin beni Leydi iken görmemeleri gerekiyordu çünkü gözlerim beni ele verirdi yoksa bu işte bir terslik olduğunu anlarlardı. Bir de beni öldürmek isteyenler vardı, Riya krallığı kayıp prensesi arıyordu yani beni öldürmek istiyordu. Halk ise bana kayıp prenses diyordu, hakkımda tek bildikleri şey boynumdaki doğum lekesiydi. Tabi prensesin yokluğunda kimin babamdan sonra başa geçeceği merak ediliyordu. Halk kuzenlerimin geçeceğini düşünüyordu, kuzenlerim fazlaydı ve onlar beni leydi sanıyorlardı. Hazır olduktan ve hayatımı gözden geçirdikten sonra odamdan çıkıp leydilerin kahvaltı ettiği salona girdim.

Leydilerin hepsi kuzenlerimdi ancak beni Nestoydan sandıkları için yabancı muamelesine bazen maruz kalabliyordum. Masaya geçtiğimde sadece ikizlerin geç kaldığını anladım. Bella bana sert bakışlar atar iken neden olduğunu biliyordum. Çünkü Bella prensesi arıyordu onu öldürüp yerine geçme hayalleri vardı ama prenses bendim ve bunu ben söylemedikçe bilemeyecekti.

"Leydi Bella, bir sorun mu var?" dedim kibarca.

"Gözleriniz çok farklı, her defasında incelerken buluyorum kendimi üzgünüm." dediğinde kibarca gülümsedim.

"Anlıyorum." dediğimde gözlerini bu sefer Amia' ya dikti.

Bella çok ciddi ve sert olanımızdı. Ayrıca aramızdaki en büyük kendisiydi, 20 yaşındaydı yani abisi Calvinden iki yaş küçüktü. Benden bir yaş büyük.