d o i s

4.4K 259 461
                                    

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Não passava pela minha cabeça cumprir o acordo a com Bárbara

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.


Não passava pela minha cabeça cumprir o acordo a com Bárbara.  Ainda restava um mês para as últimas provas e eu tinha basicamente trinta dias para conseguir nem que fosse um beijo dela.  Depois disso era questão de tempo até que Bárbara odiasse ou gostasse demais a ponto de desistir do acordo e me deixar na mão com os "estudos".

A primeira parte do roteiro não deu certo porque eu não estudei bem o clichê que Bárbara era.  Mas desde o nosso combinado cheguei à conclusão de que ela é uma nerd bem nervosinha por sinal.

Ou seja talvez a casca que ela use para camuflar suas inseguranças.

Ainda não me acostumei com o fato de que eu sou o maior clichê.  Eu achei que viveria o meu por ter me apaixonado por um nerd.  Quando na verdade Bárbara poderia viver o seu também.

Eu não me importo em usar a palavra "paixão" porque pesquisei o significado e cabe bem no que estou sentindo.  Dentre as características existe um grande interesse em sexo, sem conversa, onde não existe dormir de conchinha quando ele acaba e ambos são amantes.  Não amigos. 

Basicamente o que tenho com a Lu.

Eu poderia transferir minha amizade com benefícios para Bárbara se ela aceitasse a proposta, mas pelas palavras que troquei com ela é óbvio que a única coisa que iria ganhar seria um belo tapa na cara. 

Ou talvez ela usasse o livro como arma e batesse em mim.

—Mãe, eu preciso da casa de praia para o verão.  – disse quando desci do quarto com a mochila nas costas, pronto para mais um dia de aula. 

—Se você conseguir ser aceito por uma boa universidade a casa é toda sua.  – ela falou enquanto estava sentada na mesa atenta ao celular em sua mão.  Sequer desviou a atenção para mim.  Foi fácil acostumar com isso quando minha única função nessa casa se tornou tirar boas notas e ser um futuro arquiteto da família.

Quando cheguei à escola fui direto para o refeitório encontrar meus amigos.  Pude visualizar Bárbara no canto em sua mesa, mas segui para os meus amigos.  Ainda não tínhamos resolvido sobre as aulas, mas eu tinha planos de marcar a primeira no horário de intervalo e torcer para ser em minha casa já que lá eu fico sozinho quase sempre.

O MAIOR DOS CLICHÊS; 𝖻𝖺𝖻𝗂𝖼𝗍𝗈𝗋Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon