A Week in Bangkok

Chapter 1

Chapter 1

My body was so exhausted when we finally reached the hotel we'll be staying in for a week. I was the one who booked us here in Millennium Hotel Bangkok and so far, Caro has no complaints and hopefully for the rest of the day—week. Ewan ko na lang diyan kung mag-inarte pa. I've been exerting so much effort dito. Ako pa nga nag-abono sa pagbayad ng tickets namin no'n so we would be able to get the seat sale—which I did, thankfully.

Then she didn't pay me. Inuto pa ako na siya na lang ang bahala sa akin dito sa Thailand which I doubt so I still have my own money here with me. Mabuti na iyong may sarili akong pera dahil minsan hindi talaga napagkatitiwalaan ito si Caro. Well, sa kalandian, oo. Siya ang nagiging takbuhan namin ni Mareng Cely.

"Natawagan mo na ba 'yong sinasabi ni Miles kanina?" she asked.

Umiling ako. "Hindi pa. Hindi ko naman alam kung pa'no tatawagan, e. Iba naman ang number nila rito."

"Duh? Siyempre some other ways, Andrew! Use the other messaging apps. Whatsapp o kung ano pa man. I think iyon ang madalas nilang gamitin dito. Try giving him a message na."

"Ay, akala ko try giving him a blowjob na agad. But let's see kung sasagutin nga ako."

I composed a message to this certain person. The one thing that we forgot to ask ay iyong pangalan ng taong ito. Manghuhula kami ni Caro. 'Yon ang peg namin ngayon. After sending him a notice, naghintay kaming dalawa ng reply niya and while waiting, we started unpacking some of our things. Hindi na rin naman namin inilabas lahat since sobrang laking trabaho ang gagawin if that happens.

"'Di ba, lalaki 'yong nasabi ni Miles kanina?" paninigurado kong tanong.

Napataas ng kilay si Caro sa akin. "O, bakit? May balak ka talagang i-blowjob 'yon 'no?" Napangisi naman ito. "Naku, 'wag ka nang umasa. Saka, marami ka na namang na-harvat no'ng nag-Vegas tayo, a? Laspag na laspag ka na, Andrew."

Hinabol ko ng palo si Caro pero mabilis siyang nakalayo at nakailag ka sa akin. "Gaga ka! Hindi ako laspag 'no! May nabibili kayang pampasikip kaya swak!"

"Puta, Andrew!" Bumigay sa halakhak si Caro nang bitawan ko 'yon. "Gago ka talaga. Wala naman atang gano'n 'yon! Imbento ka. May kepay ka, girl? Assumera lang?"

"Bakit sure ka ba sa butas na tinutukoy ko?" Ngisi ko pa.

Natahimik ito sa pagtawa niya at naningkit ang mata niya. "Seryoso ka ba? Weh? Nagpa-opera ka na ba? Patingin nga! Anong hitsura niyan? Pareho ba tayo?"

Aakmang tatayo si Caro at huhubarin ang suot niyang underwear sa loob ng dress niya para ipakita niya sa akin iyong kepay niya. Agad akong tumayo at hinawakan siya para pigilan siya sa binabalak niyang gawin.

Pinandilatan ko siya ng mata.

"Girl, subukan mong ipakita sa akin 'yang kepay mo, lalagyan ko 'yan ng lock. Hindi ko bet makakita niyan 'no. Wala akong interes diyan and kailan naman ako nagpa-opera, girl? Uto-uto lang."

Hinawi nito ang kamay ko sa braso niya saka umikot ang mata niya. "Ano ka ba! Naninigurado lang naman. Baka kasi totoo at isinecret mo lang sa amin 'yon."

"Secret talaga." Ngisi ko pa.

But what I didn't expect she'll do next, agad nitong kinapa ang ibaba ko at dinakot na para bang kumuha lang ng santol sa palengke. Nanlaki pa ang mata nito nang ma-realize niyang may santol nga siyang nakapa at agad na binawi ang kamay.

"Ang dugyot, Caro, a!" pagsita ko sa kanya.

"Kadiri!" angal nito. Pinunas pa niya ang palad niya sa suot kong damit na para bang diring-diri talaga. "Akala ko keps na! Sausage pa pala, girl!"