The Link[COMPLETED]

Chapter 41

Kat's Note: This and the next chapters will now be written in narrative style. Always expect the unexpected haha

Anyways, enjoy!

----

Sapphire

I sighed then open my laptop. Hindi ko alam kung sasapat pa yung internet sa pocket wifi ko pero sana umabot.

Kasi naman, panay nood ng horror movies!

Oh self, ano ngayon?Nasa loob na tuloy ako ng isang scifi slash horror story.

Life's a bullshit. People are bullshiter. Psychos are bullshitest to all the bullshiters.

Let's see. What can I do with–

Holy cheese in macaroni!Nasaan ang link?

At nasaan ang aking daga!No, I don't mean a pet, yung mouse sa pc ang ibig kong sabihin. Daga kasi wala, weird ako e.

Awts. Why ka naman nasa baba? Anyway, yumuko ako para kunin ang daga. Baka nahulog to nang ilabas ko ang laptop mula sa aking bag.

Pagkaangat ng ulo ko nanlaki ang mata ko.

Yung laptop ko...

Nagising ako sa reyalidad nang may isa nanamang pana ang tumama sa pader malapit sa akin. Napatago ako sa likod ng kama at malayo sa mata ng possible shooter.

Someone's aiming at me!

Whoever that is, I'm sure he wants me dead.

Wait...that kind of arrow was only used in crossbows!

Ang alam ko may listahan si Shiro sa archery club namin sino sino ang members at anong uri ng bow and arrow ang ginagamit ng bawat isa.

She's the club president after all.

I need to get that list! But first, I need to get out of here.

How?

Napatingin ako sa kama ko saka ngumisi.

God, thanks for making me genius.

Sa ilalim ako ng kama dumaan at lumabas sa tabi ng pader kung nasaan nanggaling ang mga pana. Hinila ko pababa ang kurtina saka kinuha ang traditional bow and arrow sa sulok ng pader.

You know what I love on traditional bow and arrows?

You can shoot not only one.

Dahil anim lang ang inuwi ko, napagdesisyunan kong tumira ng dalawang beses, tig tatatlong pana kada tira.

Sometimes, I feel like a gifted child. Maybe in talents but not in my fucked up life.

My precious gut I'm trusting you.

I fired up two times and carried my backpack. Mabuti nalang talaga at girl scout ako noong elementary dahil lagi akong handa. Napatingin ako sa aking daga.

Kinuha ko ito saka hinalikan. Of course I won't forget you. You saved my life!

Bigla akong tumayo saka binuksan ang pinto pero napatigil nang makita ang isang taong nakatayo sa harap ko.

"Enyo?!"