Korkak

27 2 7
                                    

"Kalbinin bir oyuncak olmadığını biliyorsun. Onu habire kırıp parçalayamazsın. Gözlerinin altındaki mor torbaları çay torbaları ile geçiremezsin. Aynaya zorla gülümseyerek mutluyum diye kendini kandıramazsın.
Yanağını okşayıp" Ben burdayım. " demek istiyorum sana. Yüzünü göğsüme yaslamak ve hıçkırıklarına yuva olmak...
Hiçbir zaman birlikte olamayacağız ama sen bunu bile bile benimle ilgili hayaller kurmaya devam ediyorsun.
Her gün daha da artıyor sevgin.
Ben mükemmel değilim, kusurlarımdan kendimi göremiyorum ama sen öyle bahsediyorsun ki benden, ne büyük adamsın vay be diyorum. Ne şanslı adam. Ballandırarak anlattığın gülümsememi ben de bir görmek için ayna karşısına geçiyorum.
Çökük gözler ve kemikli suratımdan başka bir şey göremiyorum. Gözümün feri gitmiş ama sen hâlâ benden ışıltılı diye bahsediyorsun.
Teşekkür ederim, kendimi mükemmel biriymiş gibi hissetmemi sağladığın için. Kusurlarımı sevdiğin için ve bana mektuplar yazdığın için.
Ben bunları hak edecek bir adam mıyım bilmiyorum. Bu kadarını hak etmiyorum.
Güzel gülümsemeni, kısılan gözlerini, soluk pembe dudaklarını ve güzel kalbini hak ettiğimi sanmıyorum.
Bana değer verdin. Yaşamama izin verdin. Nefes almama izin verdin. Bu kadar harika olacağını bilemedim.
Ben de sana şarkı yazdım. Seni beklerken değil ama seninle tanışınca içimde oluşan bu duyguları dile getirmek istedim. Seninkilerin yanında ufacık kalıyor ama odun adamın tekiyim. Beni her türlü seveceğine inandığım için seni öpmek istiyorum.
Ama onları hak etmiyorum. Seni kirletmeye hakkım yok.
Oysa sen, benimle birlikte birçok anı yaratmıştın. Onları yapamam. Çünkü ben...

Korkağın tekiyim. "

Uyanma Vakti GeldiWhere stories live. Discover now