ကျွန်တော် မြတ်နိုးရသော

(Ch-14) /U+Z/

ခပ်ပါးပါးလေပြည်တစ်သိုက်က ဝူရှဲ့ရဲ့ဆံပင်စတွေကိုကလူးကြည်စဲနေကြသည်။ သဘာဝအရထွက်ပေါ်နေသော အကောင်ပလောင်အသံလေးတွေမှလွဲ၍ တိတ်ဆိတ်မှုကမှောင်မိုက်စွာလွှမ်းခြုံထားလျက်။ ဒီညမှထူးကဲစွာတိမ်ကင်းစင်နေပါသောလမင်းကြီးသည် ငေးမောမိသူတိုင်းကိုငွေရောင်တောက်နေသည့်ရောင်စဥ်များဖြင့်ဖြန့်ကျက်ပေးနေလေသည်။ ဘာရယ်မဟုတ်ဘဲ မော့ကြည့်နေမိသည့်အထီးကျန်လှသောလမင်းကြီးဘေးတွင် မှိန်ပြပြကြယ်မှုန်တို့ကို ဟိုတစသည်တစလှမ်းမြင်ရတော့ဝူရှဲ့ပြုံးလိုက်မိသည်။

ကျန်းအိမ်တော်ရဲ့လသာဆောင်နေရာမှာ တစ်ယောက်တည်းငြိမ်းငြိမ်းချမ်းချမ်းအခြေချနေမိတာ အချိန်အားဖြင့်နာရီဝက်ကျော်ကျော်။ အသေအချာရင်းနှီးရတဲ့သူငယ်ချင်းအိမ်တွင် အလည်လာအိပ်သကဲ့သို့အေးချမ်းနေပုံကိုဘဝင်မကျမဖြစ်စေလိုပါ။ ယခုကဲ့သို့ငြိမ်းအေးစွာမနေရခင် အခက်အခဲပေါင်းများစွာဖြတ်ကျော်ခဲ့ရခြင်းကြောင့်ပင်။

လန်ကောနှင့်စကားပြောကောင်းနေစဥ် လာရောက်ခေါ်ဆောင်သွားသောရှောင်စန်း၏ရည်ရွယ်ချက်မှာ သူကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျနေရာချကာ ပြန်လည်ပြင်ဆင်ထားသောဥယျာဥ်တစ်နေရာကိုပြသတော်မူရန်။ အတိအကျပြောရလျှင်ဝူရှဲ့နှင့်တွေ့ဆုံမိတ်ဆက်ပြီးကာမှ ဥယျာဥ်တော်ထဲအပြေးဆင်းကာ မနေ့ကယန်းယန်နှင့်အပင်များနေရာချရင်း စကားများလိုက်မြေကြီးပေါ်ထိုင်ချလိုက်ဆော့လိုက်ဖြင့် ဖရိုဖရဲဖြစ်ပြီးကျန်ရစ်ခဲ့ပါသောပျိုးခင်းနေရာလေးကို အလျင်အမြန်ပြုပြင်မွမ်းမံပြီးနောက်ဝူရှဲ့ကိုခေါ်ပြခြင်း။

သပ်ရပ်မနေပါသော်လည်း နေရာတကျလှပနေတာကြောင့် 'မိုက်တယ်..။တော်လိုက်တာ...။' ဟုချီးကျူးပေးလိုက်သည့်တိုင် မျောက်ပေါက်ကမကျေနပ်သေးပါဘဲ သူ့ပျိုးပင်များကြီးလာလျှင်မည်မျှပို၍လှပမည့်အကြောင်း ပေါက်ပေါက်ဖောက်တော်မူသည်။ သမိုင်းအကြောင်းစိတ်ဝင်စားသလောက် အပင်စိုက်ရန်ပျင်းရိလှပါသောဝူရှဲ့သည် ရှောင်စန်း၏အပင်ဒဿနဘာညာအကြောင်းကိုနားပူသည်အထိကြားနေရသော်လည်း တစ်လုံးတစ်ပါဒမျှခေါင်းထဲမရောက်။